View source for ἀέκων

{{LSJ1
|Full diacritics=ἀέκων
|Medium diacritics=ἀέκων
|Low diacritics=αέκων
|Capitals=ΑΕΚΩΝ
|Transliteration A=aékōn
|Transliteration B=aekōn
|Transliteration C=aekon
|Beta Code=a)e/kwn
|Definition=Ep. and Ion.; Att. and Trag. contr. [[ἄκων]] [ᾱ], [[ἄκουσα]], [[ἆκον]] (uncontr. form also in ''IG''1.61 (law of Draco), A.''Supp.''39 (anap.), sometimes found in codd. of [[Herodotus|Hdt.]], as 4.120,164):—<br><span class="bld">A</span> [[involuntary]], [[constrained]], of persons, ἀέκοντος ἐμεῖο Il.1.310; ἑκὼν ἀέκοντί γε θυμῷ 4.43; πόλλ' ἀέκων 11.557; opp. [[βουλόμενος]], Hp.''VC''11; <b class="b3">τὼ δ' οὐκ ἀέκοντε πετέσθην</b> ([[varia lectio|v.l.]] [[ἄκοντε]]) Il.5.366, Od.3.484; κάρτα ἀ. [[Herodotus|Hdt.]]9.111; [[ἀέκουσι]] ([[varia lectio|v.l.]] [[ἀεκούσια]]) δάκρυα παραρρεῖ Hp.''Epid.''1.19: contr. first in ''h.Cer.''413; <b class="b3">ἄκοντος Διός</b> [[invito Jove]], A.''Pr.''771; repeated, <b class="b3">ἄκοντά σ' ἄκων προσπασσαλεύσω</b> ib.19, cf. 671; ἄ. ἀκούειν οὓς ἑκὼν εἶπεν λόγους S.''Fr.''929, cf. ''Ant.''276; μηδένα τῶνδ' ἀέκοντα μένειν κατέρυκε Thgn.467. Adv. [[ἀκόντως]] = [[unwillingly]], ὁμολογεῖν [[Plato|Pl.]]''[[Protagoras|Prt.]]'' 333b, cf. ''Hp.Mi.''374d; οὐκ ἀ. ἀλλὰ [[προθύμως]] ἐπείσθησαν X.''HG''4.8.5.<br><span class="bld">II</span> Poet., like [[ἀκούσιος]], of acts or their consequences, [[involuntary]], κακὰ ἑκόντα κοὐκ ἄ. [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Tyrannus|OT]]'' 1230; ἔργων ἀ. Id.''OC''240 (lyr.), cf. 977.
}}
{{DGE
|dgtxt=v. [[ἄκων]], [[ἄκουσα]], [[ἆκον]].
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0041.png Seite 41]] poet. u. ion. für das att. [[ἄκων]], πόλλ' [[ἀέκων]] Il. 11, 557; ἀέκοντος [[ἐμεῖο]], wider meinen Willen, 1, 301; Pind. ἀέκονθ' έκών Ol. 11, 30, οὐκ [[ἀέκων]] N. 4, 21; auch Aesch. Suppl. 39; Ap. Rh. u. a. D.
}}
{{bailly
|btext=ουσα, ον :<br />v. [[ἄκων]].
}}
{{elnl
|elnltext=[[ἀέκων]] -ουσα -ον, gen. -οντος, f. -ούσης, ep. en Ion. voor [[ἄκων]].
}}
{{elru
|elrutext='''ἀέκων:''' ουσα, ον ион.-дор. = [[ἄκων]] II.
}}
{{ls
|lstext='''ἀέκων''': Ἀττ. συνῃρ. [[ἄκων]], [ᾱ], ουσα, ον· ἀλλ’ ὁ ἀσυναίρ. [[τύπος]] [[εἶναι]] ἐν χρήσει ἐν ἀναπαιστικοῖς μέτρ. παρ’ Αἰσχύλῳ Ἱκ. 40. ([[ἑκών]], ἴδ. ἐν λ. [[ἕκηλος]])· ὁ παρὰ τὴν θέλησίν του ποιῶν τι, ἠναγκασμένος, βεβιασμένος, ἐπὶ προσ.: ἀέκοντος ἐμεῖο, Ἰλ. Α. 310· ἑκὼν ἀέκοντί γε θυμῷ, Δ. 43. ἐπιτεταμένον: πόλλ’ [[ἀέκων]] (τὸ τοῦ Οὐεργιλίου multa reluctans) Λ. 557: ― ὁ Ὅμ. μεταχειρίζεται τὸν συνῃρ. τύπον μόνον ἐν τῇ φράσει: τὼ δ’ οὐκ ἄκοντε πετέσθην ([[ἔνθα]] [[ὅμως]] τὸ [[μέτρον]] ἐπιτρέπει καὶ ἀέκοντε) Ἰλ. Ε. 366, Ὀδ. Γ. 484· ἄλλως πρῶτον ἀπαντᾷ ἐν Ὕμ. εἰς Ὅμ. Δήμ. 413. Ἡρόδ. 2, 131, καὶ ἀλλ.· ― ἀκολούθως [[εἶναι]] κοινὸν παρ’ ἅπασι τοῖς Ἀττ. συγγραφεῦσι· (πρβλ. [[ἀεκούσιος]]), ἄκοντος [[Διός]], invito Jove, Αἰσχύλ. Πρ. 771· [[συχνάκις]] ἐπαναλαμβάνεται: ἄκοντά σ’ [[ἄκων]] προσπασσαλεύσω, [[αὐτόθι]] 19, πρβλ. 671· [[οὕτως]]: [[ἄκων]] ἀκούειν οὓς ἑκὼν εἶπεν λόγους, Σοφ. Ἀποσπ. 688, πρβλ. Ἀντ. 276, μηδένα μήτ’ ἀέκοντα μένειν κατέρυκε, Φερεκρ. ἐν «Χείρωνι», 2· ([[σκῶμμα]] ἡρωϊκ.). ― Ἐπίρρ. [[ἀκόντως]], παρὰ τὴν θέλησιν, ἀκουσίως· ὁμολογεῖν, Πλάτ. Πρωτ. 333Β, πρβλ. Ἱππ. Ἐλ. 374D, οὐκ ἄκ. ἀλλὰ προθύμως ἐπείσθησαν, Ξεν. Ἑλλ. 4. 8, 5. ΙΙ. παρὰ ποιηταῖς, ἀλλὰ σπανίως, ὡς τὸ [[ἀκούσιος]], ἐπὶ πράξεων ἢ τῶν ἀποτελεσμάτων αὐτῶν, παρὰ τὴν θέλησιν, κακὰ ἑκόντα κοὐκ ἄκ., Σοφ. Ο. Τ. 1230· ἔργων ἀκ., ὁ αὐτ. Ο. Κ. 240· πρβλ. 977.
}}
{{Autenrieth
|auten=-ουσα (ϝεκών): [[unwilling]], [[reluctant]]; ‘[[unintentionally]],’ Il. 16.264, βιῃ ἀέκοντα, ‘by [[force]] [[against]] my [[will]],’ Il. 15.186 ; σὲ βίῃ ἀέκοντος ἀπηύρα, Od. 4.646; cf. Il. 1.430.
}}
{{Slater
|sltr=[[ἀέκων]] (ᾰε-, αε-.) [[unwilling]] ὡς Αὐγέαν λάτριον ἀέκονθ ἑκὼν μισθὸν ὑπέρβιον πράσσοιτο (O. 10.29) Καδμεῖοί νιν [[οὐκ]] ἀέκοντες ἄνθεσι μείγνυον (N. 4.21) ]ου στρατὸς [[οὐκ]] ἀέκ[ων (supp. Lobel) fr. 169. 52.
}}
{{lsm
|lsmtext='''ἀέκων:''' Αττ. συνηρ. [[ἄκων]] <i>[ᾱ]</i>, <i>-ουσα</i>, <i>-ον</i>,<br /><b class="num">I.</b> αυτός που συμβαίνει [[παρά]] τη [[θέληση]] κάποιου, [[αθέλητος]], [[εξαναγκασμένος]]· λέγεται για πρόσωπα, ἀέκοντος [[ἐμεῖο]], σε Ομήρ. Ιλ.· πόλλ' [[ἀέκων]], αυτό που ο Βιργ. ονομάζει [[multa]] [[reluctans]], στον ίδ.· ἄκοντος [[Διός]], Λατ. [[invito]] Jove, σε Αισχύλ., Ξεν.· επίρρ. [[ἀκόντως]], ακούσια, αθέλητα, [[παρά]] τη [[θέληση]], σε Πλάτ.<br /><b class="num">II.</b> όπως το [[ἀκούσιος]], λέγεται για ενέργειες και για τα αποτελέσματά τους, [[παρά]] τη [[θέληση]]· <i>ἔργα</i>, σε Σοφ.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=<br /><b class="num">I.</b> [[against]] one's [[will]], [[unwilling]], of persons, ἀέκοντος [[ἐμεῖο]] Il.; πόλλ' [[ἀέκων]], Virgil's [[multa]] [[reluctans]], Il.; ἄκοντος [[Διός]], [[invito]] Jove, Aesch., Xen.:—adv. [[ἀκόντως]], [[unwillingly]], Plat.<br /><b class="num">II.</b> like [[ἀκούσιος]], of acts, [[involuntary]], ἔργα Soph.
}}