View source for ἀπαυράω

{{LSJ1
|Full diacritics=ἀπαυράω
|Medium diacritics=ἀπαυράω
|Low diacritics=απαυράω
|Capitals=ΑΠΑΥΡΑΩ
|Transliteration A=apauráō
|Transliteration B=apauraō
|Transliteration C=apavrao
|Beta Code=a)paura/w
|Definition=v. [[ἀπούρας]].
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[[ἀπούρας]] as if from ἀπούρημι]<br /><b class="num">I.</b> to [[take]] [[away]] or [[wrest]] from, rob of, c. dupl. acc. pers. et rei, [[ἄμφω]] θυμὸν ἀπηύρα Il.; τοὺς μὲν τεύχε' ἀπηύρα Il.<br /><b class="num">2.</b> c. gen. pers., κούρην Ἀχιλῆος [[ἀπούρας]] Il.<br /><b class="num">3.</b> c. dat. pers., πολέσσιν θυμὸν ἀπηύρα Il.<br /><b class="num">4.</b> Mid., ἀπουράμενοι ψυχάς having [[lost]] [[their]] lives, Hes.<br /><b class="num">II.</b> to [[receive]] [[good]] or ill, to [[enjoy]] or [[suffer]], Hes., Eur. Cf. [[ἐπαυρίσκομαι]].
}}
{{DGE
|dgtxt=v. [[ἀπηύρων]].
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0282.png Seite 282]] gewöhnlich angenommenes praes.; bei Hom. nur die Formen [[ἀπηύρων]], ἀπηύρας, ἀπηύρα, ἀπηύρατο, [[ἀπούρας]], [[ἀπουρήσουσιν]]; die letzte nur Iliad. 22, 489, [[varia lectio|v.l.]] ἀπουρίσσουσιν, s. Buttmann Lexil. 1, 76 ff; ἀπηύρατο nur [[varia lectio|v.l.]] Od. 4, 646 für ἀπηύρα; [[ἀπούρας]], partic. aor., nicht selten; [[ἀπηύρων]], ἀπηύρας, ἀπηύρα der Form nach, wie es scheint, impft., der Bdtg nach überall aor.; [[ἀπηύρων]] 1. sing. Iliad. 9, 131. 19, 89. 23, 560. 808 Od. 13, 132, 3. plur. Iliad. 1, 430; ἀπηύρας 8, 237; ἀπηύρα häufig; [[ἀπηύρων]], ἀπηύρας, ἀπηύρα, [[ἀπούρας]] nach Lehrs Beobachtung (Lachmann Betracht. über Hom. Ilias S. 7) fast nur Versende; mitten im Verse [[ἀπηύρων]] Iliad. 1, 430, ἀπηύρα Od. 4, 646; – ἀπούραις part. aor. Pind. P. 4, 149; ἀπουράμενοι Hes. Sc. 173; ἀπηύρω aor. med. [[varia lectio|v.l.]] Aesch. Prom. 28. Vgl. ἐπαυρίσκομαι, [[εὑρεῖν]], [[αἱρέω]], s. Buttmann Lexil. 1, 76 ff Ahrens Zeitschr. für die Alterthumsw. 1836 no 100. – Die Bdtg bei Hom. überall: wegnehmen; so erklärte Aristarch z. B. Iliad. 6, 17. 10, 495. 17, 125. 20, 290 ἀπηύρα = ἀφείλετο, s. Scholl. Aristonic.; Construction: τινά τι, z. B. Iliad. 6, 17 [[ἄμφω]] θυμὸν ἀπηύρα, 15, 462 Τεῦκρον [[εὖχος]] ἀπηύρα; τινί τι, Iliad. 17, 236. 21, 296. 22, 489 Od. 3, 192. 13, 132; τινός τι, nicht sicher, Iliad. 1, 430 τήν ῥα βίῃ ἀέκοντος [[ἀπηύρων]]; Od. 4, 646 ἤ σε βίῃ ἀέκοντος ἀπηύρα νῆα; Iliad. 19, 89 Ἀχιλλῆος [[γέρας]] αὐτὸς [[ἀπηύρων]]; 9, 107 Βρισηίδα Ἀχιλῆος ἔβης [[κλισίηθεν]] [[ἀπούρας]]; Od. 18, 273 τῆς τε Ζεὺς ὄλβον ἀπηύρα. – Bei den Folgenden: theilnehmen, genießen, Vortheil u. Schaden haben, τινός, von etwas, ξύμπασα [[πόλις]] κακοῦ ἀνδρὸς ἀπηύρα Hes. O. 240; φόνον πρὸς τέκνων Eur. Andr. 1034; so auch med., τοιαῦτ' ἀπηύρω τοῦ φιλανθρώπου τρόπου Aesch. Prom. 28. Homerisch Sp. D., z. B. Apoll. Rh. 4, 916.
}}
{{bailly
|btext=-ῶ :<br /><i>seul. impf.</i> [[ἀπηύρων]] <i>au sens d'un ao.</i><br /><b>1</b> [[ôter]], [[enlever]] : τινά τι, τινί τι, <i>rar.</i> τινός τι qch à qqn;<br /><b>2</b> <i>après Homère</i> recevoir qch de la main de qqn;<br /><i><b>Moy.</b></i> [[ἀπαυράομαι]], [[ἀπαυρῶμαι]] (<i>2ᵉ sg. ao.</i> ἀπηύρω) recueillir le fruit de, gén..<br />'''Étymologie:''' sel. d'autres, [[ἀπηύρων]] impf. d'un verbe éol. *ἀπούραμι, c. [[ἀπουράω]].
}}
{{elru
|elrutext='''ἀπαυράω:'''<br /><b class="num">1</b> [[уносить]], [[отнимать]], [[похищать]] (τινα τι, τινί τι и τινος τι Hom.);<br /><b class="num">2</b> [[получать в удел]]: ἀ. κακοῦ [[ἀνδρός]] Hes. разделить судьбу преступника; ἀ. φόνον πρός τινος Eur. быть убитым кем-л.
}}
{{ls
|lstext='''ἀπαυράω''': [[οὐδαμοῦ]] κατ’ ἐνεστῶτα: παρατ. [[ἀπηύρων]], ας, α, μετὰ σημασ. ἀορ., Ὅμ., πληθ. [[ἀπηύρων]] Ἰλ. Α. 430: μετοχ. τύπου ἀορ. [[ἀπούρας]] (ὡς εἰ ἐκ ῥήμ. ἀπούρημι), Ὅμ., Δωρ. ἀπούραις Πινδ. Π. 4. 265: ἀόρ. μέσ. ἀπηύρατο, διάφ. γραφ. ἐν Ὀδ. Δ. 646· καὶ μετοχ. ἀπουράμενος Ἡσ. Ἀσπ. 173: περὶ τοῦ μέλλ. ἀπουρήσω ἴδε ἐν. λ. [[ἀπουρίζω]], ἀφαιρῶ, ἀποσπῶ, [[ἁρπάζω]], μετὰ διπλ. αἰτ. προσ. καὶ πράγμ., [[ἄμφω]] θυμὸν ἀπηύρα Ἰλ. Ζ. 17· ἀπαλόν τε σφ’ [[ἦτορ]] ἀπηύρα Λ. 115· τοὺς μὲν Τυδείδης… τεύχε’ ἀπηύρα [[αὐτόθι]] 334· λάθον δὲ ἑ θυμὸν [[ἀπούρας]] Ν. 270, κτλ. 2) μετὰ γεν. προσ., Ἀχιλῆος [[γέρας]] αὐτὸς [[ἀπηύρων]] Τ. 89· κούρην… Ἀχιλῆος ἔβης [[κλισίηθεν]] [[ἀπούρας]] Ι. 107· πρβλ. Ὀδ. Σ. 273· τὴν ῥα βίῃ ἀέκοντος [[ἀπηύρων]] Ἰλ. Α 430· ἀλλ’ ἐν. Ὀδ. Δ. 646 ἤ σε βίῃ ἀέκοντος ἀπηύρα νῆα, ἡ [[σύνταξις]] φαίνεται ἀναμεμιγμένη, ὡς ἐὰν [[ἀντί]] σε εἶχεν εἰπεῖ σοῦ, ἢ ὡς ἐὰν τὸ ἀέκοντος ἔπρεπε νὰ ἦτο ἀέκοντα (ὡς ἀναγινώσκει ὁ Laroche). 3) μετὰ δοτ. προσώπου, πολέσσιν… θυμὸν ἀπηύρα Ἰλ. Ρ. 236· οἱ οὔτιν’ ἀπηύρα Ὀδ. Γ. 192. 4) μετ’ αἰτ μόνον, ἔχει [[γέρας]] αὐτὸς [[ἀπούρας]] Ἰλ. Α. 356, 507· ἐλεύθερον [[ἦμαρ]] ἀπ. Ζ. 445, κτλ.: - Μέσ., ἀπουράμενοι ψυχάς, ἀπολέσαντες τὴν ζωήν των ἢ ἀφαιρέσαντες [[ἀλλήλων]] τὴν ζωήν, Ἡσ. Ἀσπ. 173. ΙΙ. μεθ’ Ὅμ., [[δέχομαι]] καλὸν ἢ κακόν, [[ἀπολαύω]] ἢ [[ὑποφέρω]]· οὕτω κατὰ πρῶτον ἐν Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 238· ξύμπασα [[πόλις]] κακοῦ ἀνδρὸς ἀπηύρα ([[ἔνθα]] τινὲς ἀναγινώσκουσιν ἐπαυρεῖ)· ἀλλ’ ὁ Εὐρ. ἐν Ἀνδρ. 1029 ἔχει ἀπηύρα τι [[πρός]] τινος [[ἄνευ]] ἑτέρας γραφ., πρβλ. Βουττμ. ἐν λ. 12. - Περὶ τῶν χωρίων ἐν Αἰσχύλ. Πρ. 28, καὶ Ἱππ. Ὅρκ. ἴδε ἐν λ. ἐπαυρίσκομαι. (Ἡ [[ῥίζα]] τοῦ παλαιοῦ τούτου Ἐπ. ῥήματος δὲν εὑρίσκεται ἐν τῷ ἁπλῷ τούτῳ. Ὁ Ahrens ὑποθέτει ὅτι τὸ υ παριστᾷ F, [[ὥστε]] τὸ [[ῥῆμα]] ἔπρεπε νὰ ἦτο ἀπο-ϝράω ἢ ἀπαϝράω (πρβλ. ῥύω, ἐρύω), καὶ τὸ μὲν [[ἀπούρας]] γίνεται ἐκ τοῦ πρώτου, τὸ δὲ [[ἀπηύρων]] ἐκ τοῦ δευτέρου. Ἀλλὰ τί [[εἶναι]] ἡ √ϜΡΑ ἢ ΑϜΡΑ διατελεῖ ἄγνωστον καὶ ἀβέβαιον. Ὁ Κούρτιος μετά τινος δισταγμοῦ σχετίζει αὐτὴν πρὸς τὸ ἀπόϝερσε, ἴδε [[ἀπόερσε]]).
}}
{{Autenrieth
|auten=ipf. ([[usually]] w. aor. [[meaning]]) [[ἀπηύρων]], -ᾶς, -ᾶ, fut. [[ἀπουρήσουσι]] ([[varia lectio|v.l.]] ἀπουρίσσουσι), Il. 22.489, aor. [[part]]. [[ἀπούρᾶς]]: [[wrest]] [[from]], [[rob]], [[deprive]]; τινά τι, [[ἄμφω]] θῦμὸν ἀπηύρᾶ, Il. 6.17; ἐλεύθερον [[ἦμαρ]] [[ἀπούρᾶς]], Il. 16.831; [[sometimes]] w. dat. of [[disadvantage]], Ἔκτορι θῦμὸν [[ἀπούρᾶς]], Il. 21.296.
}}
{{lsm
|lsmtext='''ἀπαυράω:''' χρησιμ. μόνον στον παρατ. [[ἀπηύρων]], <i>-ας</i>, <i>-α</i>, με μτχ. σε τύπο αορ. [[ἀπούρας]] (όπως εάν προερχόταν από <i>ἀπούρημι</i>), και μτχ. Μέσ. αορ. αʹ <i>ἀπουράμενος</i>· (το απλό [[ρήμα]] [[αὐράω]], το οποίο δεν υπάρχει σε [[χρήση]] και σήμαινε [[παίρνω]])·<br /><b class="num">I. 1.</b> [[αφαιρώ]] ή [[αποσπώ]], [[υφαρπάζω]], με διπλ. αιτ. προσ. και πράγμ.· [[ἄμφω]] θυμὸν ἀπηύρα, σε Ομήρ. Ιλ.· <i>τοὺς μὲν τεύχε' ἀπηύρα</i>, στο ίδ.<br /><b class="num">2.</b> με γεν. προσ., κούρην Ἀχιλῆος [[ἀπούρας]], στο ίδ.<br /><b class="num">3.</b> με δοτ. προσ., <i>πολέσσιν θυμὸν ἀπηύρα</i>, στο ίδ.<br /><b class="num">4.</b> Μέσ., <i>ἀπουράμενοι ψυχάς</i>, χάνοντας την [[ζωή]] τους, σε Ησίοδ.<br /><b class="num">II.</b> [[δέχομαι]] ευνοϊκή ή κακή [[συγκυρία]], [[απολαμβάνω]] το καλό και [[υποφέρω]] το [[κακό]], στον ίδ., Ευρ.· πρβλ. ἐπ-αυρίσκομαι.
}}