View source for ἀνόνητος

{{LSJ1
|Full diacritics=ἀνόνητος
|Medium diacritics=ἀνόνητος
|Low diacritics=ανόνητος
|Capitals=ΑΝΟΝΗΤΟΣ
|Transliteration A=anónētos
|Transliteration B=anonētos
|Transliteration C=anonitos
|Beta Code=a)no/nhtos
|Definition=Dor. ἀνόν-ᾱτος, ον, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">unprofitable</b>, περισσὰ κἀνόνητα σώματα <span class="bibl">S.<span class="title">Aj.</span>758</span>; <b class="b3">ὦπολλὰ λέξας . . κἀνόνητ' ἔπη</b> v.l. ib.<span class="bibl">1272</span>; ἀ. γάμος <span class="bibl">E.<span class="title">Or.</span> 1501</span> (lyr.), cf. <span class="bibl"><span class="title">Hel.</span>886</span>; ἀ. γίγνεσθαι <span class="bibl">D.9.40</span>, cf. Plu.2.248a; τινί <span class="bibl">Arist.<span class="title">EN</span>1095a9</span>, cf.<span class="bibl"><span class="title">Pol.</span>1334b40</span>; ἄργυρον εἰς ἀνόνατα ῥέοντα <span class="bibl">Cerc.4.4</span>:—neut. pl. <b class="b3">ἀνόνητα</b> is freq. in E. as Adv., <b class="b2">in vain</b>, as <span class="bibl"><span class="title">Hec.</span>766</span>, <span class="bibl"><span class="title">Alc.</span>412</span> (lyr.), al.; ἀνόνητα πονεῖν <span class="bibl">Pl.<span class="title">R.</span>486c</span>: regul.Adv. -τως Pall. <b class="b2">inHp</b>.<span class="bibl">2.147</span>D, Sch.<span class="bibl">E.<span class="title">Or.</span>1501</span>: Comp., ibid. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> Act., c. gen., τῶν ἀγαθῶν ἀ. τινα ποιῆσαι <b class="b2">deprive of all benefit from .</b>., <span class="bibl">D.18.141</span>, cf. <span class="bibl">19.315</span>, Plu.2.800d, Nic.Dam.p.13D.</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0241.png Seite 241]] nichts nützend, unnütz. σώματα, ἔπη, Soph. Ai. 745. 1251; ἀνόνητα πονεῖν, umsonst arbeiten, Plat. Rep. VI, 486 c VII, 331 d; vgl. Eur. Hec. 756. – Oft bei Sp., wie D. Hal. Bei Dem. 19, 315 ἀγαθῶν, keinen Nutzen davon habend; Plut.
}}
{{ls
|lstext='''ἀνόνητος''': Δωρ. ᾱτος, ον, [[ἀνωφελής]], περισσὰ κἀνόνητα σώματα Σοφ. Αἴ. 758˙ ὦ πολλὰ λέξας ἄρτι κἀνόνητ’ ἔπη [[αὐτόθι]] 1272˙ [[ἀνόνητος]] [[γάμος]] Εὐρ. Ὀρ. 1502, πρβλ. Ἑλλ. 886˙ πάντα [[ταῦτα]] ἄχρηστ’, ἄπρακτ’, ἀνόνητα ὑπὸ τῶν πωλούντων γίγνεται Δημ. 121. 16, Πλούτ.· ἀν. ἐστί τί τινι Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 1. 3, 7, πρβλ. Πολ. 7. 16, 3: ― τὸ οὐδ. πληθ. ἀνόνητα [[εἶναι]] συχνὸν παρ’ Εὐρ. ὡς ἐπίρρ., = ματαίως, ὡς π.χ. ἐν Ἑκ. 766, Ἀλκ. 413. κτλ., οὕτω καὶ παρὰ Πλάτ. Πολ. 486C. ΙΙ. ἐνεργ. μ. γεν., ἀν. τῶν ἀγαθῶν, μὴ ὠφελούμενος ἐκ τῶν ἀγαθῶν, Δημ. 275. 5., 442. 26. ― Ἐπίρρ. ἀνονήτως Γ. Τορνίκ. ἐπιστ. ἐν Μ. Ἀκομ. τ. Β΄, σ. 411. 21, ἔκδ. Λ.
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> inutile ; <i>pl. neutre adv.</i> • ἀνόνητα sans en jouir ; en vain;<br /><b>2</b> qui ne tire pas profit de, gén..<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[ὀνέω]].
}}