View source for non

{{Lewis
|lshtext=<b>nōn</b>: (old collat. forms [[noenum]] and noenu, cf. Lachm. ad Lucr. tom. 2, p. 149 sq.:<br /><b>I</b> [[noenum]] pro non [[Lucilius]] lib. XXX.: sed [[tamen]] hoc dicas, [[quid]] est, si noenu molestum'st. [[Varro]] Epistola ad Fusium: si [[hodie]] [[noenum]] venis, [[cras]] [[quidem]], etc., Non. 143, 33 sq.: [[noenum]] rumores ponebat [[ante]] salutem, Enn. ap. Macr. S. 6, 1; Ann. v. 314 Vahl.; so, [[noenum]] sperando [[cupide]] rem prodere summam, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 229 Müll.; Ann. v. 411 ib.: [[noenum]] [[mecastor]], Plaut. Aul. 1, 1, 28: noenu [[necesse]]'st, Enn. ap. Cic. Div. 2, 62, 127; Ann. v. 161 Vahl.: noenu potest, Lucr. 3, 199 Lachm. N. cr.: noenu queunt, id. 4, 712), adv. contr. from neoenum, i. e. nec unum, not one, [[like]] ne [[hilum]], not [[any]] [[thing]] (cf. Engl. not, i. q. [[naught]], Angl.-Sax. naht, contr. from ne-aht); cf. Germ. nein, not: hocine agis an non? Ter. And. 1, 2, 15: non erat [[abundans]], non [[inops]] [[tamen]], Cic. Brut. 67, 238: non est ita, judices, non est [[profecto]], id. Fl. 22, 53: cum ipsi [[auxilium]] ferre, si cupiant, non queant, id. Rep. 1, 5, 9; 1, 2, 2: eam (fugam) si [[nunc]] [[sequor]], [[quonam]]? Cum [[illo]] non, id. Att. 8, 3, 5.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(b)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; Non [[before]] negatives forms a [[weak]] [[affirmative]], and [[before]] adverbs of [[emphatic]] [[assertion]] (as [[prorsus]], [[omnino]], etc.) a [[weak]] [[negative]]: [[moveo]] nonnullis suspicionem, velle me navigare: [[quod]] [[tamen]] [[fortasse]] non nollem, si possem ad [[otium]], Cic. Fam. 2, 16, 2; so, non [[nemo]], non [[nihil]], non [[nullus]], v. h. vv: Res has non [[omnino]] [[quidem]], sed magnam partem relinquere, Cic. Fam. 9, 15, 3: so, non [[prorsus]], etc.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(g)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; After negatives it forms a [[strong]] [[affirmative]], and [[after]] the adverbs [[above]] named a [[strong]] [[negative]]: [[nihil]] non ad rationem dirigebat, Cic. Brut. 37, 140; v. [[nemo]], [[nihil]], [[nullus]]: [[prorsus]] non [[arbitror]], id. Tusc. 4, 4, 8: [[omnino]] non dicere, Quint. 10, 7, 24.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>(d)</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; But the [[negative]] [[force]] of non is not destroyed by a [[following]] ne ... [[quidem]], or nec ... nec: non [[fugio]] ne hos [[quidem]] [[mores]]. Cic. Verr. 2, 3, 90, § 210; Liv. 28, 42, 16: non [[medius]] fidius [[prae]] lacrimis [[possum]] reliqua nec cogitare nec scribere, Cic. Att. 9, 12, 1.—In a [[very]] [[few]] passages non is added to a [[negative]] to [[strengthen]] it (cf. Gr. οὐ μή): nolle successum non patribus, non consulibus, Liv. 2, 45, 5; id. 3, 11, 6: nec [[sursum]] nec [[deorsum]] non [[cresco]], Petr. 58: horam eximere nullam ... non possumus, Cic. Phil. 6, 3, 7; Plaut. Mil. 5, 18; id. Curc. 4, 4, 23; Plin. Ep. 4, 13, 8.— (ε) Unus non = ne [[unus]] [[quidem]]: [[unus]] [[enim]] vir Numantinus non fuit, qui in catenis duceretur, Flor. 2, 18, 17.—（ζ) Per litoten, [[emphatic]], by no [[means]], not at all, the [[reverse]] of: non [[ignobilis]] [[tragicus]], Quint. 1, 12, 18: non inimici mihi, Curt. 7, 10, 7; esp. [[with]] [[sup]].: [[Cethegus]] [[homo]] non probatissimus, Cic. Par. 5, 3, 40: [[homo]] non aptissimus ad jocandum, id. N. D. 2, 17, 47: non [[minime]] commoveri, id. Verr. 2, 4, 66, § 125: tu me consiliario [[fortasse]] non imperitissimo [[usus]] esses, id. Fam. 1, 9, 2.—（η) Non [[quod]], non quo, not [[that]], not as if: non [[quod]] sola ornent, sed [[quod]] excellant, Cic. Or. 39, 134: me non [[sane]] movet res publica; non quo [[sit]] mihi quidquam carius: sed, etc., id. Att. 16, 15, 5: non quo [[sit]] [[servulus]] [[unus]], [[idem]] [[quod]] [[familia]], [[verum]] [[quia]], id. Caecin. 20, 58.—（θ) Non [[nisi]], [[only]]: non [[nisi]] vicinas [[tutus]] arārit aquas, Ov. Tr. 3, 12, 36; v. [[nisi]].—（ι) Non [[vero]], [[truly]] not: non [[vero]] tam [[isti]] [[quam]] tu [[ipse]] [[nugator]], Cic. Sen. 9, 27.—（κ) Non [[modo]], non [[solum]] ... sed or sed [[etiam]], not [[only]] ... [[but]] also: non [[modo]] falsum illud esse, sed hoc verissimum, Cic. Rep. 2, 44, 70; id. Lael. 15, 54; v. [[modo]] and [[solum]].—Sometimes sed is omitted: nec [[solum]] [[apud]] Caecinam: Fabii [[quoque]] Valentis, etc., Tac. H. 2, 27.—（λ) Non [[modo]] ([[solum]]) non ... sed or sed [[etiam]], not [[only]] not ... [[but]] [[even]]: sed ne ... [[quidem]] ... [[but]] not [[even]]: ut non [[modo]] a mente non deserar, sed id ipsum doleam, me, etc., Cic. Att. 3, 15, 2: hoc non [[modo]] non laudari, sed ne concedi [[quidem]] potest, id. Mur. 3, 8: tu id non [[modo]] non prohibebas, [[verum]] [[etiam]] approbabas, id. Att. 16, 7, 3.—When the [[verb]] of the [[second]] [[clause]] is the [[common]] [[predicate]] of [[both]] clauses, the [[second]] non is omitted in the [[first]] [[clause]]: [[talis]] vir non [[modo]] facere, sed ne cogitare [[quidem]] quidquam audebit, Cic. Off. 3, 19, 77: [[assentatio]], quae non [[modo]] [[amico]], sed ne [[libero]] [[quidem]] digna est, id. Lael. 24, 89: [[advena]] non [[modo]] vicinae sed ne Italicae [[quidem]] stirpis, Liv. 1, 40, 2; 3, 24, 4; 6, 20, 2: [[neque]] [[solum]] inscientiam meam, sed ne rerum [[quidem]], Cic. de Or. 1, 46, 203: [[quod]] mihi non [[modo]] irasci, sed ne dolere [[quidem]] [[impune]] [[licet]], id. Att. 11, 24, 1: non mentibus [[solum]] consipere, sed ne auribus [[quidem]] [[satis]] constare poterant, Liv. 5, 42, 3; 4, 3, 11; so [[with]] sed vix in the [[second]] [[clause]]: haec genera virtutum non [[solum]] in moribus nostris, sed vix jam in libris reperiuntur, Cic. Cael. 17, 40: non [[modo]] ad expeditiones sed vix ad quietas stationes viribus sufficiebant, Liv. 3, 6, 8; [[very]] [[rarely]] [[verum]] ne ... [[quidem]], [[instead]] of sed ne ... [[quidem]], Cic. Rep. 3, 30, 42; id. Rosc. Am. 19, 54; cf. Zumpt, Gram. § 724.—（μ) Non ita, non tam, not so [[very]], not [[particularly]]: simulacra non ita antiqua, Cic. Verr. 2, 4, 49, § 109: non ita lato interjecto mari, id. Or. 8, 25: non ita diu, id. Brut. 66, 233: quae [[nunc]] [[quidem]] non tam est in plerisque, id. ib. 15, 58.—So, non [[fere]], [[scarcely]], [[hardly]] (v. [[fere]]): non [[fere]] [[quisquam]], id. Verr. 2, 5, 71, § 182.—（ν) Non si, not [[even]] if: injussu tuo [[imperator]], [[extra]] ordinem [[numquam]] pugnaverim, non si certam victoriam videam, Liv. 7, 10; Sen. Ep. 59, 8; Hor. C. 2, 14, 5; so, followed by [[idcirco]] ([[ideo]], eo, [[propterea]], etc.): non si Opimium defendisti, [[idcirco]] te [[isti]] [[bonum]] civem putabunt, Cic. de Or. 2, 40, 170; id. Cael. 9, 21; id. Top. 16, 60; Liv. 3, 45, 8.—（ξ) For [[nedum]], [[much]] [[less]]: vix mehercule servis hoc eum suis, non [[vobis]] probaturum arbitrer, Cic. Agr. 2, 9, 22.—（ο) In an [[interrogation]] for [[nonne]]: [[quid]] haec [[amentia]] significat? non vim? non [[scelus]]? non [[latrocinium]]? Cic. Quint. 26, 82; id. Rosc. Com. 2, 5; id. Verr. 2, 4, 23, § 50.—（π) For ne ([[poet]]. and in [[post]]-Aug. [[prose]], regarded by Quint. as a [[solecism]]): qui [[tamen]] dicat pro [[illo]] Ne feceris, Non feceris, in [[idem]] incidat [[vitium]], [[quia]] alterum negandi est, alterum vetandi, Quint. 1, 5, 50: vos [[quoque]] non [[caris]] aures onerate lapillis ... Munditiis capimur: non sint [[sine]] lege capilli, Ov. A. A. 3, 129; id. P. 1, 2, 105: non Teucros agat in Rutulos, Verg. A. 12, 78: non [[etiam]] sileas, Hor. S. 2, 5, 91: non [[sit]], qui tollere curat, id. A. P. 460: non [[ancilla]] tuum jecur ulceret ulla puerve, id. Ep. 1, 18, 72: non dubitaveris, Sen. Q. N. 1, 3, 3; so, non credideris, Rutil. Lup. 2, 9.—（ρ) With substantives coalescing to form one [[notion]]: nec [[vero]], aut [[quod]] efficeret aliquid, aut [[quod]] efficeretur, posse esse non [[corpus]], Cic. Ac. 1, 11, 40: [[etiam]] non [[orator]], Quint. 2, 15, 17; 4, 1, 22: veri non [[dissimulator]] amoris, Ov. M. 5, 61: [[quasi]] servitute praedii non possessori relicta, Dig. 34, 1, 14 fin.: non [[dominus]], ib. 43, 15, 7.—（ς) As an [[answer]], no: aut [[etiam]] aut non respondere, Cic. Ac. 2, 32, 104: exhereditavitne ([[pater]] filium)? Non, id. Rosc. Am. 19, 54; id. Verr. 1, 7, 20; id. Ac. 2, 30, 97; id. N. D. 1, 25, 70.—（τ) In questions, non expresses [[surprise]], and [[doubt]] of the possibility of [[denial]] (v. Madv. Gram. § 451): non [[sum]] ego [[servus]] Amphitruonis [[Sosia]]? Plaut. Am. 1, 1, 247: non tu scis, etc.? id. ib. 2, 2, 71: haec non turpe est dubitare philosophos, quae ne rustici [[quidem]] dubitant, Cic. Off. 3, 19, 77; id. Leg. 3, 20, 47: Quid? aviam tuam [[pater]] [[tuus]] non [[manifesto]] necavit, id. Clu. 14, 40.
}}