View source for ἁνδάνω

{{LSJ1
|Full diacritics=ἁνδάνω
|Medium diacritics=ἁνδάνω
|Low diacritics=ανδάνω
|Capitals=ΑΝΔΑΝΩ
|Transliteration A=handánō
|Transliteration B=handanō
|Transliteration C=andano
|Beta Code=a(nda/nw
|Definition=<b class="b3">[δᾰ</b>], impf. <b class="b3">ἥνδανον</b>, Ep. <b class="b3">ἑήνδανον</b>, in Ion. Prose <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> ἑάνδανον <span class="bibl">Hdt.9.5</span> and <span class="bibl">19</span> (in <span class="bibl">7.172</span>,<span class="bibl">8.29</span>, codd. give <b class="b3">ἥνδανον</b>): fut. ἁδήσω <span class="bibl">Id.5.39</span>: pf. ἅδηκα <span class="bibl">Hippon.100</span>, Locr. <b class="b3">ϝεϝάδηκα</b> (v. infr. <span class="bibl">11</span>); ἕᾱδα <span class="bibl">A.R. 1.867</span>; part. ἑαδώς <span class="bibl">11.9.173</span>: aor. ἑᾰδον <span class="bibl">Hdt.4.201</span>, <span class="bibl">6.106</span>, cf. <span class="title">SIG</span>57.40; Ep. <b class="b3">εὔᾰδον</b> (i.e. <b class="b3">ἔϝαδον</b>) <span class="bibl">Il.14.340</span>, <span class="bibl">Od.16.28</span>; <b class="b3">ἅδον [ᾰ</b>] <span class="bibl">Il.13.748</span>; 3sg. subj. ἅδῃ <span class="bibl">Hdt.1.133</span>, opt. ἅδοι <span class="bibl">Od.20.327</span>, inf. ἁδεῖν <span class="bibl">Il.3.173</span>, <span class="bibl">S. <span class="title">Ant.</span>89</span>: Later, aor. 1 ἧσα <span class="bibl">Plot.2.3.7</span>:—<b class="b2">please, delight, gratify</b>, mostly Ion. and poet., used like [[ἥδομαι]], except as to construction: mostly c. dat. pers., <span class="bibl">Od.2.114</span>, <span class="bibl">Pi.<span class="title">P.</span>1.29</span>, <span class="bibl">Hdt.5.39</span>: also c. dupl. dat., Ἀγαμέμνονι ἥνδανε θυμῷ <span class="bibl">Il.1.24</span>, cf. <span class="bibl">Od.16.28</span>; εἴ σφωϊν κραδίη ἅδοι <span class="bibl">20.327</span>; <b class="b3">Πηνελοπείῃ ἥνδανε μύθοισι</b> <b class="b2">pleased</b> her <b class="b2">with</b> words, <span class="bibl">16.398</span>:—in <b class="b3">ἁδόντα δ' εἴη με τοῖς ἀγαθοῖς ὁμιλεῖν</b> the dat. belongs both to the part. and to the inf., <span class="bibl">Pi.<span class="title">P.</span>2.96</span>: abs., τοῖσι δὲ πᾶσιν ἑαδότα μῦθον ἔειπε <span class="bibl">Il.9.173</span>, <span class="bibl">Od.18.422</span>: c.acc., v. dub. in <span class="bibl">Thgn.26</span>, <span class="bibl">E.<span class="title">Or.</span>1607</span>, both prob. corrupt readings. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> in Hdt. <b class="b3">ἁνδάνει</b> expresses <b class="b2">the opinion</b> of a body of people, οὔ σφι ἥνδανε ταῦτα <span class="bibl">7.172</span>, cf. <span class="bibl">9.5</span>; τοῖσι τὰ ἀμείνω ἑάνδανε <span class="bibl">9.19</span>: c. inf., <b class="b3">τοῖσι μὲν ἕαδε βοηθέειν Ἀθηναίοισι</b> <span class="bibl">6.106</span>, cf. <span class="bibl">4.145</span>,<span class="bibl">153</span>, <span class="bibl">201</span>; so <b class="b3">ἐπείνύ τοι εὔαδεν οὔτες</b> (sc. ποιεῖν' <span class="bibl">Il.17.647</span>, cf. <span class="bibl">Od.2.114</span>:— τὰ ϝεϝαδηκότα <b class="b2">quae placuerunt</b>, IG9(1).334 (Locr.). </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">III</span> Med., ἢν ἁνδάνηται <span class="bibl">Hp.<span class="title">Mul.</span>2.150</span>; cf. τιμὴ δαίμοσιν ἁνδάνεται <span class="title">AP</span>10.7 (Arch.). (Cf. Skt. <b class="b2">svádati</b>, Lat. <b class="b2">suādeo, suāvis</b>, O.E. <b class="b2">swēte</b>, etc.)</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0216.png Seite 216]] ([[ἦδος]]), ἥνδανον, Hom. auch ἑήνδανον, attisch zuweilen ἑάνδανον, fut. [[ἁδήσω]], aor. ἕαδον, Hom. auch [[εὔαδε]], perf ἕαδα, dor. ἔαδα, partic. ἑαδότα, Il. 9, 173 Od. 18, 422, <b class="b2">gefallen</b>, eigtl. ion. u. dichterisch, τινί, oft Hom. u. Her.; Theocr. 26, 30; auch mit doppeltem dat., Ἀγαμέμνονι ἥνδανε θυμῷ, Il. 1, 24, vgl. Od. 20, 327; so Pind. öfter; auch Soph. Ant. 500 u. sonst; bei Her. 5, 39 ist ἁνδάνειν τινί Einem einen Gefallen thun. Bei Theogn. 26, Eur. Med. 12 Or. 1633 u. Sp. auch mit dem acc., wie [[ἀρέσκω]], erfreuen, zufrieden stellen; Archi. 16 (X, 7) hat auch das med. ἁνδάνεται.
}}
{{ls
|lstext='''ἁνδάνω''': [ᾰ]: παρατ. ἥνδανον, Ἐπ. ἑήνδανον, παρὰ τοῖς Ἴωσι πεζογράφοις ἑάνδανον Ἡρόδ. 9. 5 καὶ 19 (ἐν 7. 172., 8. 29 τὰ χφα ἔχουσιν ἥνδανον): - μέλλ. [[ἁδήσω]] Ἡρόδ. 5. 39: - πρκμ. ἅδηκα Ἱππῶν. 90· ἀλλ’ [[ὡσαύτως]] ἕᾱδα Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 867 (γεγραμμένον ἔαδα ἐν Θεοκρ. 27. 22)· μετ. ἑαδὼς (ἴδε κατωτ.): - ἀόρ. ἕᾰδον Ἡρόδ. 4. 201., 6. 106. - Ἐπ. εὕᾰδον (ὅ ἐ. ἔFαδον) Ἰλ. Ξ. 340, Ὀδ. Π. 28· ἀλλ’ ὁ Ὅμ. ἔχει [[ὡσαύτως]] [[ἅδον]] [ᾰ] Ἰλ. Ν. 748· γ΄ ἑν. ὑποτακτ. ἅδῃ Ἡρόδ. 1. 133· εὐκτ. ἅδοι Ὀδ. Υ. 327· ἀπαρ. [[ἁδεῖν]] Ἰλ. Γ. 173, Σοφ. Ἀντ. 89. (Ἐκ √ΣFΑΔ· πρβλ. Σανσκρ. svad, svad-âmi (gusto placeo), svâd-us (dulcis), Λατ. sua-vis (ὅ ἐ. suadvis), suad-eo, Γοτθ. sut-is, Παλαιο-Σκανδιν. sœt-r (ἢ [[μᾶλλον]] sœtr), Ἀγγλοσαξ. swêt-e, Παλ. Ὑψ. Γερμ. suoz-i (süss). Ἐκ τῆς αὐτῆς ῥίζης πιθανῶς παράγονται καὶ τὰ [[ἥδομαι]], [[ἡδύς]], ἧδος, [[ἡδονή]], ἄσμενος, [[ἴσως]] δὲ καὶ τὸ ἑδανός). Ἀρέσκω, εὐαρεστῶ, [[τέρπω]], κατὰ τὸ πλεῖστον Ἰων. καὶ ποιητ. ἐν χρήσει ὡς τὸ [[ἥδομαι]] ἐξαιρέσει τῆς συντάξεως, ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ [[μετὰ]] δοτ. προσ. Ὅμ., Ἡρόδ., Πίνδ., κτλ.· [[ὡσαύτως]] [[μετὰ]] διπλῆς δοτ., ἀλλ’ οὐκ Ἀτρεΐδῃ Ἀγαμέμνονι ἥνδανε θυμῷ Ἰλ. Α. 24, πρβλ. Ὀδ. ΙΙ. 28· εἴ σφωϊν κραδίῃ ἅδοι Υ. 327· Πηνελοπείῃ ἥνδανε μύθοισι, οἱ λόγοι [[αὐτοῦ]] ἦσαν εὐχάριστοι τῇ Πηνελόπῃ, Π. 398: - ἐν τῇ φράσει ἀδόντα δ’ εἴη με τοῖς ἀγαθοῖς ὁμιλεῖν, ἡ δοτικὴ ἀνήκει εἴς τε τὴν μετοχὴν καὶ τὸ ἀπαρέμφ., Πινδ. Π. 2 ἐν τέλ.· - ἀπολ., τοῖσι δὲ πᾶσιν ἑαδότα μῦθον ἔειπεν Ἰλ. Ι. 173, Ὀδ. Σ. 422. 2) ἂν τὸ [[ἁνδάνω]] δύναται νὰ συντάσσηται [[μετὰ]] αἰτιατ. (ὡς τὸ [[ἀρέσκω]] ΙΙΙ.), δυνάμεθα νὰ ἀποδεχθῶμεν τὴν γραφὴν πολλῶν χειρογράφων ἐν Εὐρ. Ὀρ. 1607· οὐ γάρ μ’ ἁνδάνουσι, καὶ ἁνδάνουσα μὲν φυγῇ πολίτας ἐν Μηδ. 12· βεβαίως εὑρίσκομεν νόον δ’ ἐμὸν [[οὔτις]] ἔαδε ἐν Θεοκρ. 27. 22· ἀλλ’ ἐν Θεόγν. 26 ἀντὶ τοῦ οὐδ’ ὁ [[Ζεὺς]] ὕων πάντας ἁνδάνει, ἡ πιθανωτέρα γραφὴ [[εἶναι]] πάντεσσ’. ΙΙ. παρ’ Ἡροδ. ἁνδάνει ὡς τὸ Λατ. placet ἐκφράζει τὴν γνώμην ὁμίλου ἀνθρώπων, οὔ σφι ἥνδανε [[ταῦτα]] 7. 172, πρβλ. 9. 5· τοῖσι τὰ ἀμείνω ἑάνδανε 9. 19· μετ’ ἀπαρεμ., τοῖσι δὲ ἕαδε μὲν βοηθέειν Ἀθηναίοισι 6. 106, πρβλ. 4. 145, 153, 201: - Ὁ Ὅμηρ. ἔχει τὸ [[ῥῆμα]] τοῦτο ἀπροσώπως ἐπὶ ταύτης τῆς σημασίας: ἐπεί νύ τοι εὔαδεν [[οὕτως]] [ἐνν. ποιεῖν] Ἰλ. Ρ. 647, πρβλ. Ὀδ. Β. 114. - τὰ FεFαδηκότα quae placuerunt, Λοκρ. Ἐπιγρ. παρὰ Hicks 63. ΙΙΙ. ἐν Ἀνθ. Π. 10. 7 ἀπαντᾷ τὸ [[μέσον]] ἁνδάνεται, οὐδ’ [[ἑκατόμβη]] τόσσον, ὅσον τιμὴ δαίμοσιν ἁνδάνεται.
}}
{{bailly
|btext=<i>impf.</i> [[ἥνδανον]], <i>f.</i> [[ἁδήσω]], <i>ao.2</i> [[ἕαδον]], <i>pf.2</i> [[ἕαδα]];<br /><b>1</b> plaire, être agréable : τινί, <i>rar.</i> τινά à qqn ; Ἀγαμέμνονι θυμῷ IL au cœur d’Agamemnon;<br /><b>2</b> (<i>p. ext. au sens du <i>lat.</i> placet</i>) τοῖσι μὲν [[ἕαδε]] avec l’inf. HDT ils agréèrent le projet de, ils décidèrent de ; • <i>impers.</i> ἐπεὶ [[εὔαδεν]] (<i>p.</i> *ἔϜαδεν) [[οὕτως]] IL puisque cela a plu ainsi, a été ainsi arrêté.<br />'''Étymologie:''' R. Ἁδ p. ΣϜαδ être agréable.
}}
{{Autenrieth
|auten=(ϝανδάνω, (ς）ϝηδύς), ipf. [[ἑήνδανε]], ἥνδανε, perf. [[part]]. [[ἑᾶδότα]], aor. [[εὔαδε]] (ἔϝαδε) and [[ἅδε]]: be [[acceptable]], [[please]], τινί, [[often]] w. θῦμῷ added; impers., or [[with]] a [[thing]] as subj., [[δίχα]] δέ σφισιν ἥνδανε [[βουλή]], Od. 3.150, τοῖσι δὲ πᾶσιν [[ἑᾶδότα]] μῦθον ἔειπεν, Od. 18.422.
}}