View source for ὀρίνω

{{LSJ1
|Full diacritics=ὀρίνω
|Medium diacritics=ὀρίνω
|Low diacritics=ορίνω
|Capitals=ΟΡΙΝΩ
|Transliteration A=orínō
|Transliteration B=orinō
|Transliteration C=orino
|Beta Code=o)ri/nw
|Definition=[ῑ], aor. <b class="b3">ὤρῑνα</b>, Ep.<span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> ὄρ- <span class="bibl">Il.24.760</span>, al. :—Med., aor. ὠρίνατο <span class="bibl">B. 12.112</span> :—Pass., impf. ὠρίνετο <span class="bibl">Od.18.75</span> : aor. <b class="b3">ὠρίνθην</b>, Ep. ὀρ- <span class="bibl">Il.5.29</span>,al. : (cf. [[ὄρνυμι]]):—Ep. Verb (used by <span class="bibl">Epicr.11.36</span>, <span class="bibl">Arist.<span class="title">Pr.</span>947b32</span>), <b class="b2">stir, raise</b>, ὡς δ' ἄνεμοι δύο πόντον ὀρίνετον <span class="bibl">Il.9.4</span> ; [ἀέλλη] πόντον ὀρίνει <span class="bibl">11.298</span>, cf. <span class="bibl">Od.7.273</span> ; πάντα δ' ὄρινε ῥέεθρα <span class="bibl">Il.21.235</span> : mostly metaph., <b class="b2">stir, move, excite</b>, θυμὸν ὀρίνειν <span class="bibl">Od.4.366</span> ; θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ὀ. <span class="bibl">Il.2.142</span> ; <b class="b3">μνηστῆρας ὀρίνων</b> <b class="b2">driving</b> them <b class="b2">wild</b> with fear, <span class="bibl">Od.24.448</span> ; ἦτορ ἐν στήθεσσιν ὄρινε <span class="bibl">17.47</span> ; <b class="b3">ὄρινε δὲ κῆρ Ὀδυσῆος</b> ib.<span class="bibl">216</span> ; also γόον <span class="bibl">Il.24.760</span> ; ὀρυμαγδόν <span class="bibl">21.313</span> ; Κύπριν <span class="bibl">Ps.-Phoc.3</span> ; φρένας οἶνος ὀρίνει <span class="title">AP</span>15.9 (Cyrus) :—Pass., <b class="b2">to be stirred, roused</b>, <b class="b3">Ἴρῳ δὲ κακῶς ὠρίνετο θυμός</b> his heart <b class="b2">was troubled within him</b>, <span class="bibl">Od.18.75</span> ; ὀρίνθη θυμός <span class="bibl">Il.18.223</span> ; Τρῶας ὀρινομένους <b class="b2">driven in flight</b>, <span class="bibl">11.521</span>, cf. <span class="bibl">525</span> ; ὀρινθέντες <b class="b2">affrighted</b>, <span class="bibl">Od.22.23</span> ; ὀρινόμενοι <span class="bibl">Pi.<span class="title">Fr.</span>208</span> ; οὐδὲν ὀρινθείς <span class="bibl">Epicr.11.36</span> ; ὡς πάρος οὐ λαλέεις καὶ ὀρείνομαι <span class="title">BCH</span>51.326 (Athens). </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> <b class="b2">incite</b> one to do, c.acc. et inf., <span class="bibl">Orph.<span class="title">L.</span>59</span>.</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0378.png Seite 378]] (ορ), <b class="b2">erregen</b>, in Bewegung setzen; ἄνεμοι δύο πόντον ὀρίνετον, Il. 9, 4, wie 11, 298. 21, 235 Od. 7, 273. Gewöhnlich übertr., θυμόν, das Gemüth bewegen, besonders durch Mitleid, Od. 4, 366. 14, 361. 15, 486 Il. 4, 208; durch sehnsüchtiges Verlangen, z. B. nach dem Vaterlande, 2, 142. 3, 395; durch Trauer, 14, 459; durch Furcht, Od. 24, 448; durch Zorn und Unwillen, 8, 178; eben so κῆρ u. [[ἦτορ]] ὀρίνειν, 17, 47. 216; – ὀρυμαγδόν, Lärm erregen, Il. 21, 313; – pass., Ἴρῳ δὲ κακῶς ὠρίνετο [[θυμός]], es wurde ihm übel zu Muthe, Od. 18, 75, u. vom Zorn, τοῦ δ' ὠρίνετο θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι, 20, 9, öfter; auch in Verwirrung, Bestürzung gerathen, Τρῶες ὀρίνονται [[ἐπιμίξ]], Il. 11, 525, vgl. 521. 15, 7. 18, 223; ἐκ δὲ θρόνων ἀνόρουσαν ὀρινθέντες, Od. 22, 23, erschreckt, aufgescheucht. – Einzeln auch bei Sp., bes. im pass. oder med., eilen, sich schnell bewegen. – S. auch compp.
}}
{{ls
|lstext='''ὀρίνω''': [ῑ]: ἀόρ. ὤρῑνα, Ἐπικ. ὄρ-. Ὅμ. - Παθητ., παρατ. ὠρίνετο Ὀδ. Σ. 75: ἀόρ. ὠρίνθην, Ἐπικ. ὀρ-, Ὅμ.· (√ΟΡ, [[ὄρνυμι]]). Ἐπικ. [[ῥῆμα]] (ἐν χρήσει παρ’ Ἐπικράτει ἐν Ἀδήλ. 1. 36), [[ἐγείρω]], [[διεγείρω]], [[ἐξεγείρω]], ἀναταράττω, ἀνακινῶ, Λατιν. agitare, ὡς δ’ ἄνεμοι δύο πόντον ὀρίνετον Ἰλ. Ι. 4· ἀέλλη ... πόντον ὀρίνει Λ. 298, πρβλ. Ὀδ. Η. 273· πάντα δ’ ὄρινε ῥέεθρα Ἰλ. Φ. 235· - κατὰ τὸ πλεῖστον μεταφορ., ἀναταράττω, [[διεγείρω]], [[ἐξερεθίζω]], θυμὸν ὀρίνειν Ὀδ. Δ. 366, Ἰλ. Δ. 208, κλ.· θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ὀρ. Β. 142· μνηστῆρας ὀρίνων, κατατρομάζων, καταταράττων, Ὀδ. Ω. 448· [[ἦτορ]] ἐνὶ στήθεσσιν ὄρινεν Ρ. 47˙ ὄρινε δὲ κῆρ Ὀδυσσῆος [[αὐτόθι]] 216˙ [[ὡσαύτως]], ὀρ. [[γόον]] Ἰλ. Ω. 760˙ ὀρυμαγδὸν Φ. 313˙ Κύπριν Ψευδο-Φωκυλ. 1˙ φρένας [[οἶνος]] ὀρίνει Ἀνθολ. Π. 15. 9˙ - Παθ., ἐξεγείρομαι, διεγείρομαι, Ἴρῳ δ’ ὠρίνετο [[θυμός]], ἡ καρδία τοῦ Ἴ. ἐξηγείρετο ἐν αὐτῷ, Ὀδ. Σ. 75˙ θυμὸς ὀρίνθη Λ. 521. 525., Σ. 223˙ ὀρινθέντες, τρομάξαντες, Χ. 33˙ ὀρινόμενοι Πινδ. Ἀποσπ. 224˙ οὐδὲν ὀρινθεὶς Ἐπικρ. ἐν Ἀδήλ. 1. 36. ΙΙ. παρορμῶ τινα νὰ πράξῃ τι, μετ’ αἰτ. καὶ ἀπαρ., Ὀρφ. Λιθ. 59.
}}
{{bailly
|btext=<i>f. et pf. inus. ; ao.</i> [[ὤρινα]];<br /><i>Pass. ao.</i> [[ὠρίνθην]], <i>pf. inus.</i><br />remuer, soulever, acc. ; <i>Pass.</i> se soulever : [[ἐκ]] θρόνων OD de leurs sièges ; <i>en parl. de fuyards</i> s’ébranler, s’enfuir ; <i>fig.</i> ὀρ. [[γόον]] IL soulever, provoquer des gémissements ; [[κῆρ]] OD <i>ou</i> θυμόν IL, OD remuer le cœur, <i>càd</i> exciter la colère, la pitié, la tristesse, <i>etc. ; Pass.</i> être ému de colère, de pitié, de crainte, <i>etc.</i><br />'''Étymologie:''' R. Ὀρ, s’élancer ; v. [[ὄρνυμι]].
}}
{{Autenrieth
|auten=([[parallel]] [[form]] of [[ὄρνῦμι]]), aor. ὤρῖνα, ὄρῖνα, [[pass]]. ipf. ὠρίνετο, aor. [[ὠρίνθην]], ὀρίνθη: [[stir]], [[rouse]], [[arouse]], [[move]], [[wind]], waves, etc.; metaph., of [[anger]] and [[other]] passions, θῦμόν τινι, Il. 24.467, [[pass]]. Od. 18.75 ; [[γόον]], [[κῆρ]], [[ἦτορ]]; ὀρινθέντες κατὰ [[δῶμα]], ‘stirred [[with]] [[dismay]],’ Od. 22.23.
}}
{{Slater
|sltr=<b>ὀρῑνω</b><br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b>[[rouse]] ἐν δὲ Ναίδων ἐρίγδουποι στοναχαὶ μανίαι τ' [[ἀλαλαί]] τ ὀρίνεται ῥιψαύχενι σὺν κλόνῳ Δ. 2. 13.
}}