View source for Μινύαι

{{LSJ1
|Full diacritics=Μῐνύαι
|Medium diacritics=Μινύαι
|Low diacritics=Μινύαι
|Capitals=ΜΙΝΥΑΙ
|Transliteration A=Minýai
|Transliteration B=Minyai
|Transliteration C=Minyai
|Beta Code=&#42;minu/ai
|Definition=[ῠ], οἱ, [[Minyans]], a [[race]] of [[hero]]es in [[Orchomenos]], Pi.O.14.4, [[Herodotus|Hdt.]]1.146; used of the [[Argonaut]]s, Pi.P.4.69, A.R.1.229, Orph. A.375,al.: in sg. as a hero or god, Ἑρμῇ καὶ Μινύᾳ IG7.3218 (Orchom.): —Adj. [[Μινύειος]] [ῠ], α, ον, [[Minyan]], [[Ὀρχομενός|Ὀρχομενὸς]] Μινύειος Il.2.511, Od.11.284; Ep. [[Μινυήϊος]] Il.11.722, Hes.Fr.144.4:—fem. [[Μινυηΐς]], ΐδος, ἡ, A.R.1.233.
}}
{{bailly
|btext=ῶν (οἱ) :<br />les Minyes, <i>tribu éol. primit. en Thessalie, postér. près d'Orchomène en Béotie, descendants de Minyas</i>.<br />'''Étymologie:'''.
}}
{{elru
|elrutext='''Μῐνύαι:''' ῶν, ион. έων, дор. ᾶν οἱ минии (эолийское племя, жившее сначала в Фессалии, а затем в области Орхомена в Беотии Pind.) Her. etc.
}}
{{ls
|lstext='''Μῐνύαι''': οἱ, [[γενεά]] τις εὐγενῶν ἐν Ὀρχομενῷ, Ἡρόδ. 1. 146, Πίνδ.· καθ’ ἑνικ., ὡς [[ἥρως]] τις ἢ [[θεός]], Ἑρμῇ καὶ Μινύᾳ Ἐπιγραφ. Ὀρχομ. παρὰ Keil σ. 77· - ἐπίθ., Μινύειος, α, ον, ὁ εἰς τοὺς Μινύας ἀνήκων, Ὀρχομενὸς Μ. Ἰλ. Β. 511· Ἐπικ. [[ὡσαύτως]] Μινυήϊος Λ. 721, Ὀδ. Λ. 283, Ἡσ.· ἀνώμαλ. θηλ. Μινυηΐς, ίδος, ἡ, Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 233· - ἴδε Μυλλέρου Orchomenos und die Minyer.
}}
{{Slater
|sltr=<b>Μῐνῡαι</b> <br /><b>a</b> an [[ancient]] Boiotian [[folk]], [[living]] [[around]] Orchomenos. Χάριτες Ἐρχομενοῦ, παλαιγόνων Μινυᾶν ἐπίσκοποι (O. 14.4) <br /><b>b</b> the Argonauts. μετὰ γὰρ κεῖνο (= τὸ πάγχρυσον [[νάκος]]) πλευσάντων Μινυᾶν (P. 4.69)
}}
{{grml
|mltxt=[[Μινύαι]], αἱ (Α)<br /><b>1.</b> [[γενεά]] ηρώων στον Ορχομενό<br /><b>2.</b> (<b>στον εν.</b>) <i>ὁ Μινύας</i><br />[[ονομασία]] ήρωα ή θεού.
}}
{{lsm
|lsmtext='''Μῐνύαι:''' οἱ, Μινύες, [[φυλή]] ευγενών στον Ορχομενό, σε Ηρόδ. κ.λπ.· επίθ. [[Μινύειος]], <i>-α</i>, <i>-ον</i>, αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στους Μινύες, σε Ομήρ. Ιλ.· Επικ. επίσης [[Μινυήϊος]], σε Όμηρ.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=Μῐνύαι, ῶν, αἱ,<br />the Minyans, a [[race]] of nobles in [[Orchomenos]], Hdt., etc
}}
{{wkpen
|wketx=According to Greek mythology and legendary prehistory of the Aegean region, the [[Minyans]] or [[Minyae]] (Greek: [[Μινύες]], Minyes) were an autochthonous group inhabiting the Aegean region. The extent to which the prehistory of the Aegean world is reflected in literary accounts of legendary peoples, and the degree to which material culture can be securely linked to language-based ethnicity have been subjected to repeated revision.

John L. Caskey's interpretation of his archaeological excavations conducted in the 1950s linked the ethno-linguistic "Proto-Greeks" to the bearers of the Minyan (or Middle Helladic) culture. More recent scholars have questioned or amended his dating and doubted the linking of material culture to linguistic ethnicity.

Greeks did not always clearly distinguish the Minyans from the Pelasgian cultures that had preceded them. Greek mythographers gave the Minyans an eponymous founder, Minyas, perhaps as legendary as Pelasgus (the founding father of the Pelasgians), which was a broader category of pre-Greek Aegean peoples. These Minyans were associated with Boeotian Orchomenus, as when Pausanias relates that "Teos used to be inhabited by Minyans of Orchomenus, who came to it with Athamas" and may have represented a ruling dynasty or a tribe later located in Boeotia.

Herodotus asserts several times that Pelasgians dwelt in the distant past with the Athenians in Attica, and that those Pelasgians driven from Attica in turn drove the Minyans out of Lemnos. The same historian also states that Minyans from Amyklai settled on the island of Thera in 800 BC.

Heracles, the hero whose exploits always celebrate the new Olympian order over the old traditions, came to Thebes, one of the ancient Mycenaean cities of Greece, and found that the Greeks were paying tribute of 100 cattle (a hecatomb) each year to Erginus, king of the Minyans. Heracles attacked a group of emissaries from the Minyans, and cut off their ears, noses, and hands. He then tied them around their necks and told them to take those for tribute to Erginus. Erginus made war on Thebes, but Heracles defeated the Minyans with his fellow Thebans after arming them with weapons that had been dedicated in temples. Erginus was killed and the Minyans were forced to pay double the previous tribute to the Thebans. Heracles was also credited with the burning of the palace at Orchomenus: "Then appearing unawares before the city of the Orchomenians and slipping in at their gates he burned the palace of the Minyans and razed the city to the ground."

The Argonauts were sometimes referred to as "Minyans" because Jason's mother came from that line, and several of his cousins joined in the adventure.
}}
{{wkpel
|wkeltx=Οι Μινύες ήταν προϊστορικό ελληνικό έθνος που κατοικούσε στη Βοιωτία και μάλιστα στον Ορχομενό της Βοιωτίας σε αντιδιαστολή με τον Ορχομενό της Θεσσαλίας, όπως διαφαίνεται να συμφωνούν οι: Όμηρος (Ιλιάδα Β΄511 και Οδύσσεια ια΄ 284), Ησίοδος (αποσπάσματα 144), Πίνδαρος (Ολ. ΧΙV), και Θουκυδίδης (IV 76). Επιπρόσθετα σημειώνει ο Στράβων ότι αυτοί οι Μινύες της Βοιωτίας διέφεραν από εκείνους της Θεσσαλίας, (ΙΧ 2, 3, 40).

Γενάρχης και επώνυμος ήρωας των Μινύων, όπως επίσης σημειώνει ο Παυσανίας (ΙΧ 37, 7), ήταν ο Μινύας του οποίου τον τάφο (θησαυρό) είχε δει και αυτός ο ίδιος. Επιπρόσθετα όπως σημειώνει και ο Απολλώνιος ο Ρόδιος ο γενάρχης Μινύας καταγόταν από την Ιωλκό της Θεσσαλίας ("την γαρ Ιωλκόν Μινύαι ώκουν, ώς φησι Σιμωνίδης εν Συμμίκτοις"). Ίσως αυτή η Ιωλκός να πρόκειται για την "Μινύα πόλις Θετταλίας, ή πρότερον Αλμωνίας" (που αναφέρει ο Διόδωρος ο Σικελιώτης).

Κατά την αρχαιολογική σκαπάνη και ιστορική έρευνα, σήμερα έχει γίνει αποδεκτό ότι οι Μινύες που εγκαταστάθηκαν στον Ορχομενό της Βοιωτίας υπήρξε έθνος δραστήριο και ιδίως ναυτικό που ανέπτυξε εμπορικές σχέσεις με άλλα ελληνικά φύλα ομόδοξα, ομόγλωσσα και ομότροπα, με συνέπεια να αποκτήσει μεγάλο πλούτο και ισχύ. Σε απόδειξη αυτού ο Παυσανίας αναφέρει τον πολύ πλούσιο θησαυρό, (μνήμα), του γενάρχη Μινύα που ο ίδιος είδε και που ανήκε στους λεγόμενους μεσο-ελλαδικούς χρόνους, δηλαδή τον 17ο με 16ο αιώνα π.Χ. Σύγχρονοι ιστορικοί θεωρούν ότι οι Μινύες αυτοί άκμασαν ιδίως κατά το πρώτο ήμισυ της 2ης χιλιετίας π.Χ. και επί μακρό διάστημα έτσι ώστε ν΄ αποκτήσουν πολλές αποικίες.

Αλλά και οι Μινύες της Θεσσαλίας δεν υπήρξαν κατώτεροι αυτών που αναδείχθηκαν ιδιαίτερα ως ναυτικός λαός. Βέβαια η μορφολογία του εδάφους της Θεσσαλίας την εποχή εκείνη συνέβαλε κατά πολύ στην ανάδειξή τους αυτή. Ειδικότερα θεωρείται ότι η Αργοναυτική εκστρατεία ήταν δημιούργημα των Μινύων της Θεσσαλίας στα πλαίσια των μεγάλων τότε επιχειρήσεων - μετακινήσεων και δημιουργίας νέων αποικιών που σημειώθηκαν την εποχή εκείνη.

Σημαντικότερες αποικίες των Μινύων ήταν στη Τέω, τη Λήμνο, τη Σαντορίνη, την Πύλο, το Ακρωτήριο Ταίναρο αλλά και η Μινώα Αμοργού στο λόφο πάνω από το λιμάνι Καταπόλων, κ.ά. που όλες είναι παράλιες ή νήσοι Αιγαίου. Εκτός όμως του Μινύα άλλος σημαντικός μυθικός βασιλιάς αυτών ήταν ο Εργίνος που σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία ηττήθηκε από τον Ηρακλή και έγινε φόρου υποτελής των Θηβών, όπως σημειώνουν ο Διόδωρος, ο Ισοκράτης και ο Παυσανίας (που ίσως ν΄ αποτελεί μια αλληγορική ερμηνεία της Καθόδου των Ηρακλειδών). Σημειώνεται ότι την ίδια εποχή καταλύθηκαν και οι Μυκήνες. Μετά όμως από την ολοκληρωτική επικράτηση των Δωριέων, 9ος αιώνας π.Χ., φαίνεται πως το κράτος των Μινύων εξαφανίσθηκε.
}}