View source for ἐπεῖπον

{{LSJ1
|Full diacritics=ἐπεῖπον
|Medium diacritics=ἐπεῖπον
|Low diacritics=επείπον
|Capitals=ΕΠΕΙΠΟΝ
|Transliteration A=epeîpon
|Transliteration B=epeipon
|Transliteration C=epeipon
|Beta Code=e)pei=pon
|Definition=aor. 2, inf. [[ἐπειπεῖν]], pf.<br><span class="bld">A</span> ἐπείρηκα Plu.2.1054f: pres. [[ἐπιλέγω]] ([[quod vide|q.v.]]):—[[say besides]] or [[afterwards]], [[Herodotus|Hdt.]]1.123, Th.1.67, Aeschin. 2.157, etc.<br><span class="bld">2</span> <b class="b3">ψόγον ἐ. τινί</b> [[say]] it of one, A.''Supp.''972 (anap.), cf. Luc.''Hist.Conscr.''26; σκωπτικόν τι εἴς τινα Id.''Dem.Enc.''33.<br><span class="bld">3</span> [[quote]] as apposite, τὰ ἐξ Ἰλιάδος ἐκεῖνα Ael.''VH''4.18; ἐ. τὸ κοινὸν ἀρχὴ δέ τοι ἥμισυ παντός Luc.''Somn.''3; cf. [[ἐπιλέγω]].<br><span class="bld">4</span> [[utter]], [[pronounce]] a spell, ἐ. ἐπῳδήν Id.''Philops.''35.<br><span class="bld">5</span> [[make a speech at]], τάφῳ Polem.''Cyn.''2.
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0911.png Seite 911]] (s. εἰπεῖν), dazu sprechen, dabei sprechen; διδόντα τὸν λαγὸν ἐπειπεῖν Her. 1, 123; Thuc. 1, 67 u. Folgde, im Reden noch dazusetzen; auch ψόγον ἀλλοθρόοις Aesch. Suppl. 950.
}}
{{bailly
|btext=<i>inf.</i> ἐπειπεῖν;<br /><b>1</b> [[dire en outre]];<br /><b>2</b> [[dire sur]] : ψόγον ἐπ. τινι ESCHL parler de qqn en le blâmant.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[εἶπον]].
}}
{{elru
|elrutext='''ἐπεῖπον:''' (aor. 2 к inf. ἐπειπεῖν)<br><b class="num">1</b> [[сверх того сказать]], [[добавить]] Her.: [[ἐπεῖπον]] τοιάδε Thuc. (коринфяне) добавили следующее;<br /><b class="num">2</b> [[говорить о]] (ком-л.), возводить на (кого-л.) (ψόγον τινί Aesch.).
}}
{{ls
|lstext='''ἐπεῖπον''': ἀπαρ. ἐπειπεῖν, ἀόρ. β΄ [[ἄνευ]] ἐνεστῶτος ἐν χρήσει, διδόντα τὸν λαγὸν Κύρῳ ἐπειπεῖν, ἐνῷ ἔδιδε τὸν λαγόν, [[ἐπάνω]] εἰς αὐτὸ νὰ εἴπῃ, Ἡρόδ. 1. 123· [[ἐπεῖπον]] τοιάδε, μετὰ τοὺς προλαλήσαντας [[εἶπον]] τοιάδε (οἱ Κορίνθιοι), Θουκ. 1. 67, Αἰσχίν. 49. 15, κτλ. 2) ἐπειπεῖν ψόγον ἀλλοθρόοις, ψέξαι, Αἰσχύλ. Ἱκ. 972, πρβλ. Λουκ. πῶς δεῖ Ἱστ. Συγγρ. 26. ― Καθ’ Ἡσύχ. μέσ. ἀόρ. «ἐπείπασθαι· ἐξειπεῖν» καὶ μετοχ. ἐνεργ. ἀορ. β΄, «ἐπειπών· ἐπιβοήσας».
}}
{{grml
|mltxt=ἐπεῖπον (αόρ. β' του [[επιλέγω]]) (Α)<br /><b>1.</b> [[είπα]] επί [[πλέον]] ή συγχρόνως ή [[έπειτα]] («διδόντα τὸν λαγὸν Κύρῳ ἐπειπεῖν», <b>Ηρόδ.</b>)<br /><b>2.</b> [[είπα]] [[εναντίον]] κάποιου, κατηγόρησα («ἐπειπεῖν ψόγον», <b>Αισχύλ.</b>)<br /><b>3.</b> ανέφερα ως κατάλληλο («ἐπειπεῖν τὸ κοινὸν ἀρχὴ δέ τοι ἥμισυ παντός», <b>Λουκιαν.</b>)<br /><b>4.</b> απάγγειλα.
}}
{{lsm
|lsmtext='''ἐπεῖπον:''' αόρ. βʹ [[χωρίς]] ενεστ. σε [[χρήση]], λέω [[επιπλέον]], [[μιλώ]] επιπροσθέτως ή συμπληρωματικά, σε Ηρόδ., Θουκ.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=to say [[besides]], Hdt., Thuc. [aor2 with no pres. in use]
}}