View source for συγκοπή

{{LSJ1
|Full diacritics=συγκοπή
|Medium diacritics=συγκοπή
|Low diacritics=συγκοπή
|Capitals=ΣΥΓΚΟΠΗ
|Transliteration A=synkopḗ
|Transliteration B=synkopē
|Transliteration C=sygkopi
|Beta Code=sugkoph/
|Definition=ἡ,<br><span class="bld">A</span> [[cutting up into small pieces]], Plu.2.912e, ''[[Oxyrhynchus Papyri|POxy.]]''1654.6 (ii A.D.), Sch.Luc.''Vit.Auct.''19; [[cutting of metal into pieces]] for coinage, ''Peripl.M.Rubr.''6: metaph., [[extreme conciseness]], opp. <b class="b3">συντομία, ἡ ἄγαν τῆς φράσεως σ.</b> Longin.42.<br><span class="bld">2</span> Gramm., [[syncope]], i.e. [[cutting]] a word [[short by striking out one]] or [[more letters]], A.D. ''Adv.''169.15, al., Plu.2.1011e; κατὰ συγκοπὴν καλεῖσθαι Id.''Rom.'' 11.<br><span class="bld">b</span> = [[ἀποκοπή]] v, Longin.39.4.<br><span class="bld">II</span> [[stoppage]], [[cutting short]], <b class="b3">ἡ τοῦ πνεύματος σ.</b> [[Dionysius of Halicarnassus|D.H.]]''[[De Compositione Verborum|Comp.]]''15; <b class="b3">αἱ σ. τῶν ἤχων</b> ib.22.<br><span class="bld">III</span> [[sudden loss of strength]], [[syncope]], Aret.''SA''2.3, Gal.9.290, 10.837, Philagr. ap. Orib.5.21.7; cf. [[σύγκοπος]], συγκόπτω ''III''.
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0969.png Seite 969]] ἡ, das Verkürzen durch Abhauen, die Abkürzung, bes. bei Gramm. Ausstoßen eines Buchstaben aus der Mitte eines Wortes, Plut. Rom. 11. – Das Zusammenschlagen, -prallen, ἤχων D. Hal. C. V. 22. – Plötzliche Entkräftung des Leibes, Medic. Vgl. [[σύγκοπος]].
}}
{{bailly
|btext=ῆς (ἡ) :<br /><i>t. de gramm.</i> syncope, retranchement de syllabes <i>ou</i> de lettres au milieu <i>ou</i> à la fin d'un mot.<br />'''Étymologie:''' [[συγκόπτω]].
}}
{{elnl
|elnltext=συγκοπή -ῆς, ἡ [συγκόπτω] eigenl. ‘tegen elkaar slaan’, gramm. syncope, d.w.z. het uitstoten van een of meerdere letters (in de antieke grammatica niet onderscheiden van klanken) midden in een woord:. καλεῖται κατὰ συγκοπὴν πωμήριον (dat) wordt, gesyncopeerd, pomerium genoemd (uit ‘post murum') Plut. Rom. 11.4.
}}
{{elru
|elrutext='''συγκοπή:''' ἡ<br /><b class="num">1</b> [[рубка]], [[сечка]], [[измельчение]] (корма) Plut.;<br /><b class="num">2</b> [[синкопа]] (опущение одной или более букв): κατὰ συγκοπήν καλεῖσθαι Plut. именоваться в сокращенном (стяженном) виде (напр., ἐμβῆναι вм. ἐντὸς [[βῆναι]]).
}}
{{grml
|mltxt=η, ΝΜΑ [[συγκόπτω]]<br /><b>1.</b> η [[ενέργεια]] του [[συγκόπτω]], [[κοπή]] σε μικρά τεμάχια, [[κομμάτιασμα]]<br /><b>2.</b> <b>ιατρ.</b> παροδική [[απώλεια]] συνειδήσεως που οφείλεται σε [[ελάττωση]] της παροχής αίματος στον εγκέφαλο, λόγω παύσεως της καρδιακής λειτουργίας ή [[μεγάλης]] βραδυκαρδίας, [[κατάσταση]] της οποίας η πιο απλή [[μορφή]] [[είναι]] η [[λιποθυμία]]<br /><b>3.</b> <b>γραμμ.</b> [[φαινόμενο]] [[κατά]] το οποίο αποβάλλεται ένα [[φωνήεν]] που βρίσκεται [[μεταξύ]] δύο συμφώνων, όπως λ.χ. [[περιπατώ]] / [[περπατώ]], <i>αμφιφορευς</i> / <i>αμφορευς</i>, [[σιτάρι]] / [[στάρι]]<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>μουσ.</b> [[φαινόμενο]] [[κατά]] το οποίο μετατίθεται ο [[ρυθμικός]] [[τονισμός]] από τα ισχυρά μέρη του μέτρου στα ασθενή και [[επομένως]] αποδυναμώνεται ο [[εμφατικός]] [[χαρακτήρας]] τών ισχυρών αυτών [[μερών]]<br /><b>μσν.</b><br />[[σφαγή]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[κοπή]] μετάλλου σε [[πολλά]] και ομοιόμορφα τεμάχια για [[εκτύπωση]] νομισμάτων<br /><b>2.</b> [[διακοπή]], [[παύση]] ή προσωρινό [[σταμάτημα]], [[αναστολή]]<br /><b>3.</b> <b>γραμμ.</b> [[αποβολή]] γράμματος ή συμπλέγματος γραμμάτων [[ιδίως]] από το [[τέλος]] λέξεως [[χάριν]] συντομίας<br /><b>4.</b> <b>μτφ.</b> υπερβολική [[περιεκτικότητα]], [[λακωνικότητα]].
}}
{{lsm
|lsmtext='''συγκοπή:''' ἡ, [[κόψιμο]] σε μικρά κομμάτια· στη Γραμμ., το «[[φαινόμενο]]» της συγκοπής, δηλ. η [[σύντμηση]] μιας λέξης με την [[αποβολή]] ενός ή περισσοτέρων φθόγγων στο εσωτερικό της, σε Πλούτ.
}}
{{ls
|lstext='''συγκοπή''': ἡ, τὸ συγκόπτειν, κόπτειν εἰς μικρὰ τεμάχια, Σχόλ. εἰς Λουκ. Βίων Πρᾶσιν 19, πρβλ. Πλούτ. 2. 912Ε· τὸ κόπτειν [[μέταλλον]] εἰς τεμάχια πρὸς ἐκτύπωσιν νομισμάτων, Ἀρρ. Περίπλ. Ἐρυθρ. Θαλ. 6· μεταφ., ἐσχάτη [[βραχύτης]], ἀντίθ. τῷ [[συντομία]], Λογγῖν. 42. 2) ἐν τῇ Γρααμματικῇ, ἡ συντόμευσις λέξεων διὰ τῆς ἐκκρούσεως ἑνὸς γράμματος ἢ πλειόνων ἐκ τοῦ μέσου αὐτῆς, ὡς π. χ. πατέρος πατρός, [[ἤλυθον]] ἦλθον Τρυφ. 23, Δράκ. 56, 156, [[Ἀπολλώνιος]] περὶ Ἐπίρρ. 550. 25, κτλ., Πλούτ. 2. 1011Ε· κατὰ συγκοπὴν καλεῖσθαι ὁ αὐτ. ἐν Ρωμ. 11· ἀλλὰ Λογγῖν. 39, = ἀποκοπὴ ΙΙ. ΙΙ. [[σύγκρουσις]], αἱ σ. τῶν ἤχων Διον. Ἁλ. π. Συνθ. 22. ΙΙΙ. ἀθρόα τῆς δυνάμεως [[κατάπτωσις]] συνοδευομένη ὑπὸ λιποθυμίας καὶ περιψύξεως τῶν [[ἄκρων]], Ἀρετ. περὶ Ὀξ. Παθ. 2, 3, Γαλην. ΙΙ, 263, Ὀρειβ. Ι, 387, Παῦλ. Αἰγιν. 3, 34, κλπ.· ἡ τοῦ πνεύματος σ. Διον. Ἁλ. π. Συνθ. 15· ― πρβλ. [[σύγκοπος]], [[συγκόπτω]] ΙΙΙ.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[[συγκοπή]], ἡ,<br />a [[cutting]] [[short]]: in Gramm. [[syncope]], i. e. a [[cutting]] a [[word]] [[short]] by [[striking]] out one or [[more]] letters, Plut. [from [[συγκόπτω]]
}}
{{mantoulidis
|mantxt=Ἀπό τό [[συγκόπτω]] → σύν + [[κόπτω]], ὅπου δές γιά περισσότερα παράγωγα.
}}