View source for τις

{{LSJ1
|Full diacritics=τῐς
|Medium diacritics=τις
|Low diacritics=τις
|Capitals=ΤΙΣ
|Transliteration A=tis
|Transliteration B=tis
|Transliteration C=tis
|Beta Code=tis
|Definition=τι, Indef. Pron.<br><span class="bld">A</span> [[any one]], [[any thing]], enclitic through all cases (for exceptions v. infr.):—but [[τίς]]; τί; Interrog. Pron. [[who]]? [[what]]?, oxyt. in the monosyll. cases, parox. in the others:—Dialectal forms: Cypr. [[σις]] ([[si se]]) ''Inscr.Cypr.''135.10 H.; Arc. [[σις]] (with † for ς) ''IG''5(2).262.25 (Mantinea, v B.C.); Thess. κις ib.9(2).515.12 (Larissa), 1226.4, 1229.27 (Phalanna), pl. κινες ib.517.41 (Larissa), neut. κι in [[διεκί]], [[ποκκί]] ([[quod vide|qq.v.]]); neut. pl. Dor. [[σά]], Boeot. [[τά]], Aeol. dat. [[τίω]], [[τίοισι]] (v. infr. B). (I.-E. qu̯i-, cf. Lat. [[quis]], [[quid]], etc.; for [[σά]], τά, v. [[ἄσσα]], σά μάν; with [[τέο]] (v. infr. B) cf. OSlav. gen. c†eso.)<br><span class="bld">A</span> Indef. Pron. τις, τι, gen. Ion. [[τεο]] Od.16.305, [[Herodotus|Hdt.]]1.58; more freq. τευ Il.2.388, al., [[Herodotus|Hdt.]]4.30, al., Meliss.7, etc.; Trag. and Att. [[του]] [[Aeschylus|A.]]''[[Prometheus Vinctus|Pr.]]''21, [[Aristophanes|Ar.]]''[[Acharnians|Ach.]]''329, Th.1.70, etc. (sts. fem., [[Sophocles|S.]]''[[Ajax|Aj.]]''290, ''OT''1107 (lyr.), [[Euripides|E.]]''[[Hecuba|Hec.]]''370, etc.); του is rare after 300 B.C., never in [[LXX]] or [[NT]], but found in ''IG''12(5).798.17 (Tenos, iii B.C.), ''PCair.Zen.''250.6, 647.23 (iii B.C.), Plb.3.23.3, revived by the Atticists, D.H.8.29, Plu.''Fab.''20, etc.; τινος Pi.''P.''2.90, ''IG''12.16.17, 65.41, A.''Eu.'' 5, ''Ch.''102, [[Sophocles|S.]]''[[Antigone|Ant.]]''698, al., [[Herodotus|Hdt.]]2.109, al. (''Rh.Mus.''72.483), etc.; dat. Ion. [[τεῳ]] Il.16.227, Od.11.502, [[Herodotus|Hdt.]]2.48, 5.86; Trag. and Att. [[τῳ]] (also in Hom., Il.1.299, 12.328, Od.13.308, 20.297, al., always in masc.) A.''Th.''1045, ''IG''12.39.54, [[Diodorus Siculus|D.S.]]18.45; as fem., A.''Th.''472, S. ''OT''80, etc.; τινι (Hom. in the form οὔ τινι Il.17.68, Od.14.96) Pi. ''O.''9.26, al., B.17.12, [[Herodotus|Hdt.]]1.114 (elsewhere fem., 2.62, 3.69, 83, 4.113), A.''Th.''1041, [[Sophocles|S.]]''[[Ajax|Aj.]]''443, 495, etc.; acc. τινα Il.1.62, 5.761, etc., neut. τι 2.122, etc.: dual τινε Od.4.26, Pl.''Sph.''237d, ''Prm.''143c, 149e: pl. τινες (Hom. only in οὔ τινες Od.6.279, 17.587 and [[οἵτινες]] (v. [[ὅστις]])); Dor. [[τινεν]] ''SIG''527.127 (Drerus, iii B.C.); nom. and acc. neut. τινα (ὅτινα Il.22.450), never in Trag., Ar., Th., or [[Herodotus|Hdt.]], [[falsa lectio|f.l.]] in Isoc.4.74, first in Pl.''Chrm.''163d, ''Ep.''325a, D.47.63, Hyp.''Ath.''19, Alex.110, Sotad.Com.1.22, [[Aristotle|Arist.]]''[[Nicomachean Ethics|EN]]''1094a5, ''IG''42(1).121.35 (Epid., iv B.C.), etc.; [[ἄσσα]] ([[quod vide|q.v.]]) Od.19.218, never in Trag. or [[Herodotus|Hdt.]]; Att. [[ἄττα]] first in Th.1.113, 2.100, Ar.''Ra.''173, al., [[Plato|Pl.]]''[[Republic|R.]]'' 400a, etc., never in LXX, Plb., [[Diodorus Siculus|D.S.]], Str., revived by the Atticists, [[Dionysius of Halicarnassus|D.H.]]''[[De Compositione Verborum|Comp.]]''3, etc.; gen. Ion. [[τεων]] [[Herodotus|Hdt.]]2.175, 5.57, [[τεῶν]] cj. for <b class="b3">γε ῶν</b> in 4.76; τινων not in [[Herodotus|Hdt.]], first in [[Aristophanes|Ar.]]''[[The Knights|Eq.]]''977 (lyr.); dat. τισι<b class="b3">, τισιν</b>, first in [[Herodotus|Hdt.]] 9.113, X.''Ath.''1.18; N.-W. Dor. [[τινοις]] ''GDI''1409.5 (Delph., iii B.C.); Ion. [[τεοισι]] [[Herodotus|Hdt.]]8.113, 9.27 (for τεοις and τεον v. [[τεός]]); acc. τινας Il.15.735, Od.11.371 (also in [[οὕστινας]], [[ὅτινας]], v. [[ὅστις]]), etc.; neut. τινα (v. supr.):—[[anyone]], [[anything]], [[someone]], [[something]], [[any one]], [[any thing]], [[some one]], [[some thing]]; and as adjective [[any]], [[some]], and serving as the Indef. Art. a, [[an]]; θεός νύ τίς ἐστι κοτήεις Il.5.191; καί τις θεὸς ἡγεμόνευεν Od.9.142; <b class="b3">οὐδέ τις αὐτὸν ἠείδη δμώων</b> ib.205; <b class="b3">ἤ τι ὀϊσάμενος, ἢ..</b>ib.339; <b class="b3">μή τίς μοι ὑποδείσας ἀναδύη</b> ib.377, cf. 405-410; <b class="b3">εἴ τινά που μετ' ὄεσσι λάβοι</b> ib. 418, cf. 421, al.; <b class="b3">τις θεός</b> construed as if <b class="b3">τις θεῶν</b>, 19.40, cf. 11.502, ''IG''12.94.19, E.''Hel.''1039.<br><span class="bld">II</span> special usages:<br><span class="bld">1</span> [[some one]] (of many), i.e. [[many a one]], ὧδε δέ τις εἴπεσκεν Il.7.201, etc.: sometimes with meiosis, implying [[all]] or [[men]], 13.638, Od.3.224; so in Prose, [[Herodotus|Hdt.]]5.49 fin., Th.2.37, etc.<br><span class="bld">2</span> [[any one concerned]], [[every one]], εὖ μέν τις δόρυ θηξάσθω Il.2.382; <b class="b3">ἀλλά τις αὐτὸς ἴτω</b> let [[every man]] come himself, 17.254; ἵνα τις στυγέῃσι καὶ ἄλλος 8.515, cf. 16.209, 17.227, al.; so in Trag. and Att., even with the imper., <b class="b3">τοῦτό τις.. ἴστω</b> S ''Aj.''417 (lyr.), cf. E.''Ba.''346, [[Aristophanes|Ar.]]''[[The Birds|Av.]]''1187; ἀγορεύω τινὶ ἐμὲ μὴ βασανίζειν Id.''Ra.''628; <b class="b3">τοὺς ξυμμάχους αὐτόν τινα κολάζειν</b> that [[every man]] should himself chastise his own allies, Th.1.40, cf. 6.77; ὅ τί τις ἐδύνατο Id.7.75; <b class="b3">ἄμεινόν τινος</b> better than [[any others]], D.21.66, cf. 19.35:—this is more fully expressed by adding other pronominal words, τις ἕκαστος Od.9.65, Th.6.31, etc.; πᾶς τις [[Aeschylus|A.]]''[[Agamemnon|Ag.]]'' 1205, [[Herodotus|Hdt.]]6.80, Th.8.94, etc.; ἅπας τις [[Herodotus|Hdt.]]3.113, etc.; οὐδέν τι μᾶλλον Id.4.118. In these senses, τις is freq. combined with pl. words, <b class="b3">οἱ κακοὶ.. οὐκ ἴσασι, πρίν τις ἐκβάλῃ</b>, for <b class="b3">πρὶν ἐκβάλωσι</b>, [[Sophocles|S.]]''[[Ajax|Aj.]]'' 965; <b class="b3">οἷς ἂν ἐπίω, ἧσσόν τις πρόσεισι</b>, for <b class="b3">ἧσσον προσίασι</b>, Th.4.85; ἐτόλμα τις... ὁρῶντες Id.2.53, cf. 7.75; esp. after [[εἴ]] or <b class="b3">ἤν τις</b>, [[Xenophon|X.]]''[[Memorabilia|Mem.]]''1.2.62, al.<br><span class="bld">3</span> in reference to a definite person, whom one wishes to avoid naming, <b class="b3">οὐκ ἔφασαν ἰέναι, ἐὰν μή τις χρήματα διδῷ</b> (i.e. Cyrus) Id.''An.''1.4.12, cf. Ar.''Ra.''552, Theoc.5.122; so also euphemism for something bad, ἤν τι ποιῶμεν Th.2.74; ἂν οὗτός τι πάθῃ D.4.11: hence for the 1st or 2nd pers. Pron., ἅ τιν' οὐ πείσεσθαι ὀΐω Il.1.289, cf. [[Sophocles|S.]]''[[Antigone|Ant.]]''751; <b class="b3">ποῖ τις τρέψεται</b>; for <b class="b3">ποῖ τρέψομαι</b>; Ar.''Th.''603, cf. [[Sophocles|S.]]''[[Ajax|Aj.]]''245 (lyr.), 1138, Th.4.59, X.''An.''3.4.40, 5.7.31, etc.<br><span class="bld">4</span> indefinitely, where we say [[they]], French [[on]], sometimes with an ironical force, φοβεῖταί τις A.''Ch.''59 (lyr.); μισεῖ τις ἐκεῖνον D.4.8; as voc., <b class="b3">τὸν Πλοῦτον ἔξω τις κάλει</b> call P. out, [[somebody]], Ar.''Pl.''1196.<br><span class="bld">5</span> τις<b class="b3">, τι</b> may be opposed, expressly or by implication, to [[οὐδείς]], [[οὐδέν]], and mean [[somebody]], [[something]], by meiosis for [[some great one]], [[some great thing]], <b class="b3">ηὔχεις τις εἶναι</b> you boasted that you were [[somebody]], E.''El.''939; εἰσὶν ὅμως τινὲς οἱ εὐδοκιμοῦντες Arist.''Pol.''1293b13; τὸ δοκεῖν τιν' εἶναι Men.156; τὸ δοκεῖν τινὲς εἶναι D.21.213; ὡς σὲ μὲν ἐν τῇ πόλει δεῖ τινὰ φαίνεσθαι, τὴν πόλιν δ' ἐν τοῖς Ἕλλησι μηδενὸς ἀξίαν εἶναι Id.10.71; <b class="b3">κἠγών τις φαίνομαι ἦμεν</b> after all I too am [[somebody]], Theoc.11.79, cf. ''Act.Ap.''5.36; also in neut., οἴονταί τι εἶναι ὄντες οὐδενὸς ἄξιοι Pl.''Ap.''41e, cf.''Phd.''63c, ''Phdr.''243a, ''Euthd.''303c, etc.:—so <b class="b3">τι λέγειν</b> to be near the mark, opp. <b class="b3">οὐδὲν λέγειν</b>, Id.''Prt.''339c, ''R.''329e, ''Phdr.''260a, etc.; ἵνα καὶ εἰδῶμεν εἴ τι ὅδε λέγει Id.''Cra.''407e; οἴεσθέ τι ποιεῖν, οὐδὲν ποιοῦντες Id.''Smp.''173c.<br><span class="bld">b</span> τις is sometimes opp. [[to another word]], ἀελλοπόδων μέν τιν' εὐφραίνοισιν ἵππων τιμαί... τέρπεται δὲ καί τις.. Pi.''Fr.''221; τισὶ τῶν πολιτῶν ἀποροῦσι συνεξέδωκε θυγατέρας... τοὺς δ' ἐλύσατο ἐκ τῶν πολεμίων Lys.19.59; μέρος μέν τι σιδήρου, μέρος δέ τι ὀστράκινον [[LXX]] ''Da.''2.33 (more freq. with the Article, v. infr. 10 c); <b class="b3">ἔστιν οὖν οὐ πᾶν τὸ ταχύ, ἀλλά τι</b> (sic codd. BT) αὐτοῦ ἀγαστόν [[Plato|Pl.]]''[[Cratylus|Cra.]]''412c; ἀναγκαῖον ἤτοι πᾶσι τοῖς πολίταις ἀποδίδοσθαι πάσας ταύτας τὰς κρίσεις ἢ τισὶ πάσας.. ἢ τινὰς μὲν αὐτῶν πᾶσι τινὰς δὲ τισίν Arist.''Pol.''1298a9, cf. 1277a23; <b class="b3">τὸ μεῖζον τοῦθ' ὅπερ ἐστὶν ἑτέρου λέγεται· τινὸς γὰρ λέγεται μεῖζον</b> greater than [[something]], Id.''Cat.''6a38; τὸ πρώτως ὂν καὶ οὐ τὶ ὂν ἀλλ' ὂν ἁπλῶς Id.''Metaph.''1028a30; <b class="b3">πότερον τῷ τυχόντι ἢ τισίν</b>; Id.''Pol.''1269a26.<br><span class="bld">6</span> with pr. names τις commonly signifies [[one named]] so-and-so, ἦν δέ τις ἐν Τρώεσσι Δάρης Il.5.9, cf. X.''An.''3.1.4, etc.; with a sense of contempt, <b class="b3">Θερσίτης τις ἦν</b> there was [[one]] Thersites, S.''Ph.''442.<br><span class="bld">b</span> [[one of the same sort]], converting the pr. name into an appellative, <b class="b3">ἤ τις Ἀπόλλων ἢ Πάν</b> [[an]] Apollo or a Pan, [[Aeschylus|A.]]''[[Agamemnon|Ag.]]''55 (anap.); [πόλιες] ταὶ μέλονται πρός τινος ἢ Διὸς ἢ γλαυκᾶς Ἀθάνας Lyr.in ''PVat.''11v xi7; Σκύλλαν τινά [[Aeschylus|A.]]''[[Agamemnon|Ag.]]''1233, cf.Ar.''V.''181, ''Av.''512, ''Ra.''912: so also ὥς τις ἥλιος [[Aeschylus|A.]]''[[Agamemnon|Ag.]]''288; [[ἰσθμόν]] τιν' Ar. ''Th.''647.<br><span class="bld">7</span> with Adjs. τις combines to express the idea of a Subst. used as predicate, <b class="b3">ὥς τις θαρσαλέος καὶ ἀναιδής ἐσσι προΐκτης</b> a bold and impudent beggar, Od.17.449, cf. 18.382, 20.140, Il.3.220; <b class="b3">ἐγώ τις, ὡς ἔοικε, δυσμαθής</b> a dull[[ard]], [[Plato|Pl.]]''[[Republic|R.]]'' 358a, cf. ''Prt.''340e; <b class="b3">φόβου πλέα τις εἶ</b> a [[coward]], [[Aeschylus|A.]]''[[Prometheus Vinctus|Pr.]]''696, cf. ''Th.''979(lyr.), ''Ag.''1140 (lyr.); <b class="b3">ὡς ταχεῖά τις.. χάρις διαρρεῖ</b> in what [[swift]] [[fashion]] (= [[ταχέως πως]]), [[Sophocles|S.]]''[[Ajax|Aj.]]''1266, cf. ''OT''618, [[Herodotus|Hdt.]]4.198; <b class="b3">δεινόν τι ποιεύμενος</b> thinking it a terrible [[thing]], Id.3.155, 5.33.<br><span class="bld">8</span> with numerals and Adjs. expressing number, size, or the like, <b class="b3">εἷς δέ τις ἀρχὸς ἀνὴρ.. ἔστω</b> [[some]] one man, Il.1.144; ἕνα τιν' ἂν καθεῖσεν Ar.''Ra.''911; δώσει δέ τι ἕν γε φέρεσθαι Od.15.83; τινὰ μίαν νύκτα Th.6.61; προσκαλεσάμενός τινας δύο τῶν ἑκατονταρχῶν ''Act.Ap.''23.23; sometimes the τις softens the definiteness of the numeral, <b class="b3">ἑπτά τινες</b> [[some]] [[seven]], seven [[or so]], Th.7.34; ἐς διακοσίους τινάς Id.3.111, cf. 7.87, 8.21; so without an actual numeral, <b class="b3">ἡμέρας τινάς</b> [[some]] days, i.e. [[several]], Id.3.52; <b class="b3">στρατῷ τινι</b> [[of a certain amount]], [[considerable]], Id.8.3; <b class="b3">ἐνιαυτόν τινα</b> a year [[or so]], Id.3.68; so <b class="b3">οὐ πολλοί τινες, τινὲς οὐ πολλοί</b>, [[Aeschylus|A.]]''[[The Persians|Pers.]]''510, Th. 6.94, etc.; <b class="b3">ὀλίγοι τινές</b> or τινὲς ὀλίγοι Id.2.17, 3.7; <b class="b3">οὔ τινα πολλὸν χρόνον</b> no [[very]] long time, [[Herodotus|Hdt.]]5.48; τις στρατιὰ οὐ πολλή Th.6.61; so also <b class="b3">ὅσσος τις χρυσός</b> what a store of gold, Od.10.45, cf. [[Herodotus|Hdt.]] 1.193, 2.18, etc.; κόσοι τινές Id.7.234; πηλίκαι τινὲς τιμωρίαι Isoc. 20.3; πολλὸς γάρ τις ἔκειτο Il.7.156; ἐκ πολλοῦ τευ χρόνου [[Herodotus|Hdt.]] 2.58.<br><span class="bld">9</span> with Pronominal words, <b class="b3">ἀλλά τί μοι τόδε θυμὸς.. μερμηρίζει</b> [[something]], namely this, Od.20.38, cf. 380; <b class="b3">οἷός τις</b> what sort of a man, Il.5.638 (dub. l.), cf. Od.9.348, 20.377, [[Plato|Pl.]]''[[Protagoras|Prt.]]'' 313a, etc.; ποῖός τις [[Sophocles|S.]]''[[Antigone|Ant.]]''42, ''OC''1163, [[Herodotus|Hdt.]]3.34, X.''An.''7.6.24, etc.; ὁποῖός τις Id.''Cyr.''2.2.2, al.; εὐτυχίη τις τοιήδε [[Herodotus|Hdt.]]3.139, cf. [[Xenophon|X.]]''[[Memorabilia|Mem.]]''1.1.1, etc.; τοιοῦτός τις Id.''An.''5.8.7.<br><span class="bld">10</span> with the Article,<br><span class="bld">a</span> when a noun with the Art. is in appos. with τις, as <b class="b3">ὅταν δ' ὁ κύριος παρῇ τις</b> when the person in authority, [[whoever he be]], is here, [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Coloneus|OC]]''289; <b class="b3">τοὺς αὐτοέντας.. τιμωρεῖν τινας</b> ([[varia lectio|v.l.]] τινα) Id.''OT''107.<br><span class="bld">b</span> in Philosophic writers, τις is added to the Art. to show that the Art. is used to denote a particular individual who is not specified in the general formula, although he would be in the particular case, <b class="b3">ὁ τὶς ἄνθρωπος</b> the [[individual]] man ([[whoever]] he may be), [[this]] or [[that]] man, opp. [[ἄνθρωπος]] (man in general), <b class="b3">ὁ τὶς ἵππος, ἡ τὶς γραμματική</b>, [[Aristotle|Arist.]]''[[Categories|Cat.]]''1b4, 8; <b class="b3">τὸ τὶ μέγεθος</b>, opp. <b class="b3">ὅλως τὸ μέγεθος</b>, Id.''Pol.''1283a4, cf. S.E.''P.''2.223; but in ἑνὸς γὰρ τό γε τὶ φήσεις σημεῖον εἶναι Pl.''Sph.''237d, the Art. is used as in Il. cc. [[sub verbo|s.v.]] ὁ, ἡ, τό B.1.5: later <b class="b3">ὅ τις</b> (or <b class="b3">ὁ τὶς</b>) much like [[ὁ δεῖνα]], δεῦρο ὅ τις θεός, ὄφθητί μοι in a general formula of invocation, ''PMag.Par.''1.236; <b class="b3">αἴρω σε, ἥ τις βοτάνη</b> ib.287; <b class="b3">εἰς τήν τινα κρείαν</b> (leg. [[χρείαν]]) ib.289.<br><span class="bld">c</span> freq. in opposed clauses, ὁ μέν τις... ὁ δὲ.. E.''Med.''1141, ''Hec.''624, [[Plato|Pl.]]''[[Phaedo|Phd.]]'' 99b, etc.; ὁ μέν τις... ἄλλος δὲ.. E.''IT''1407; ὁ μὲν... ὁ δέ τις.. [[Xenophon|X.]]''[[Cyropaedia|Cyr.]]''1.4.15: pl., οἱ μέν τινες... οἱ δὲ.. [[Herodotus|Hdt.]]1.127, cf. Th.2.91; οἱ μέν τινες... οἱ δὲ... οἱ δέ τινες [[Xenophon|X.]]''[[Cyropaedia|Cyr.]]''3.2.10, etc.; <b class="b3">οἱ μὲν... οἱ δέ τινες..</b>ib.6.1.26, etc.: also combined with other alternative words, ὁ μέν τις... ὁ δέ τις... ἕτερος δέ τις.. Id.''Smp.''2.6; <b class="b3">ὁ μὲν... ἕτερος δέ τις... ὁ δὲ..</b>, etc., Ar. ''Pl.''162 sq.: also in neut., τὸ μέν τι... τὸ δέ τι.. Pl.''Ep.''358a; τὸ μέν τι... τὸ δὲ.. [[Herodotus|Hdt.]]3.40; in adverb. sense, <b class="b3">τὸ μὲν... τὸ δέ τι..</b> [[partly]]... [[partly]].., Plb.1.73.4; and τι remains unaltered even when the Art. is pl., τὰ μέν τι μαχόμενοι, τὰ δὲ καὶ ἀναπαυόμενοι X.''An.''4.1.14, cf. ''HG''7.1.46; also <b class="b3">τὸ δέ τι..</b>but [[in some]] measure... without <b class="b3">τὸ μέν</b> preceding, Th.1.107, cf. 118, 7.48.<br><span class="bld">d</span> later τις is used as in b supr. but without the Art., <b class="b3">γράψον.. ὅτι τι καί τι εἴληφας</b> that you have received [[such]] and [[such]] things, ''[[Oxyrhynchus Papyri|POxy.]]''937.22 (iii A.D.); <b class="b3">κληρονόμους καταλείπω τὴν θυγατέρα μού τινα καὶ τὸν σύντροφον αὐτῆς τινα καί τινα</b> ib.1034.2 (ii A.D.); <b class="b3">τίς τινι χαίρειν</b> ''A'' to ''B'' greeting (in a draft letter), ib.509 (ii A.D.).<br><span class="bld">II</span> the neut. τι is used,<br><span class="bld">a</span> collectively, <b class="b3">ἦν τι καὶ ἐν ταῖς Συρακούσαις</b> there was a [[party]].., Th.7.48; so perhaps <b class="b3">τῶν ἄλλων οὔ πέρ τι πεφυγμένον ἐστ' Ἀφροδίτην, οὔτε θεῶν, οὔτ' ἀνθρώπων</b> no [[class]], h.Ven.34 (but masc. τις in ''h.Merc.'' 143).<br><span class="bld">b</span> euphemism for something bad, v. supr. 3.<br><span class="bld">c</span> joined with Verbs, [[somewhat]], [[in any degree]], [[at all]], ἦ ῥά τί μοι κεχολώσεαι Il.5.421; παρεθάρρυνέ τι αὐτούς X.''HG''6.4.7, etc.: with Adjs. or Adverbs, <b class="b3">οὕτω δή τι ἰσχυραί, οὕτω δή τι πολύγονον</b>, etc., [[Herodotus|Hdt.]]3.12, 108, cf. 4.52; so also [[ὀλίγον]] τι ἧσσον Od.15.365; οὐδέ τι μᾶλλον [[Herodotus|Hdt.]]6.123, etc.; ἧσσόν τι Th.3.75, etc.; <b class="b3">οὐ πάνυ τι, πολύ τι, σχεδόν τι</b>, v. [[πάνυ]] 1.3, πολύς 111.1a, 2a, [[σχεδόν]] IV; also in conjunction with οὐδέν, μηδέν, οὐδέν τι πάντως [[Herodotus|Hdt.]]6.3; <b class="b3">οὐδέν, μηδέν τι μᾶλλον</b>, [[Euripides|E.]]''[[Alcestis|Alc.]]''522, [[Sophocles|S.]]''[[Ajax|Aj.]]''280; μηδέν τι λίαν [[Euripides|E.]]''[[Andromache|Andr.]]''1234:—also <b class="b3">καί τι καὶ.. ὑποψίᾳ</b> [[in part]] also from suspicion, Th.1.107; καί πού τι καί Pi.''O.''1.28.<br><span class="bld">12</span> <b class="b3">τίς τε</b> freq. in Hom., ὡς ὅτε τίς τε Il.3.33, 4.141, v. [[τε]] B.<br><span class="bld">13</span> <b class="b3">ἤ τις ἢ οὐδείς</b> [[few]] or none, [[next to none]], [[Herodotus|Hdt.]]3.140, [[Xenophon|X.]]''[[Cyropaedia|Cyr.]]''7.5.45, D.C.47.5, 48.4; <b class="b3">ἤ τι ἢ οὐδέν</b> [[little]] or nothing, Pl.''Ap.''17b; ἢ οὐδεὶς ἤ τις D.C.41.62 ([[si vera lectio|s. v.l.]]).<br><span class="bld">14</span> τις is pleonast. in such phrases as <b class="b3">οὐδέν τι</b> or <b class="b3">μηδέν τι</b>, v. supr. 11c.<br><span class="bld">b</span> repeated in successive clauses, ὅσα λέγει τις ἢ πράσσειτις ἢψέγειν ἔχει [[Sophocles|S.]]''[[Antigone|Ant.]]''689; εἴ τις δύο ἢ καὶ πλέους τις ἡμέρας λογίζεται Id.''Tr.''944 (where however <b class="b3">κἄτι πλείους</b> is prob. cj.), cf. [[Euripides|E.]]''[[Orestes|Or.]]''1218 (whereas τις is sometimes omitted in the first clause, οὔτε φωνὴν οὔτε του μορφὴν βροτῶν [[Aeschylus|A.]]''[[Prometheus Vinctus|Pr.]]''21, cf. S.''Tr.''3): but in [[Euripides|E.]]''[[Andromache|Andr.]]'' 734, <b class="b3">ἔστι γάρ τις οὐ πρόσω.. πόλις τις</b>, the repetition is pleonastic, as also in A.''Supp.''57 sq. (lyr., [[si vera lectio|s. v.l.]]).<br><span class="bld">15</span> τις is sometimes omitted, <b class="b3">οὐδέ κεν ἔνθα τεόν γε μένος καὶ χεῖρας ὄνοιτο</b> (''[[sc.]] '' τις) Il.13.287; <b class="b3">ὡς δ' ἐν ὀνείρῳ οὐ δύναται</b> (''[[sc.]] '' τις) φεύγοντα διώκειν 22.199, cf. [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Coloneus|OC]]''1226 (lyr.), ''Leg.Gort.''2.2, X.''Smp.''5.2, [[Plato|Pl.]]''[[Gorgias|Grg.]]'' 456d: τις must often be supplied from what goes before, ib.478c, ''Prt.''319d.<br><span class="bld">b</span> sometimes also [[τις]] is omitted before a gen. case which must depend upon it, as ἢ [τις] τᾶς ἀσώτου Σισυφιδᾶν γενεᾶς [[Sophocles|S.]]''[[Ajax|Aj.]]''189 (lyr.); <b class="b3">ἢν γαμῇ ποτ' αὐτὸς ἢ [τις]</b> τῶν ξυγγενῶν Ar.''Nu.''1128; ἐν τῶν πόλεων ''IG''12.56.14.—Cf. <b class="b3">ὅστις, οὔτις, μήτις, ἄλλο τι</b>.<br><span class="bld">III</span> Accentuation and position of τις:<br><span class="bld">1</span> accentuation: τις is normally enclitic, but in certain uses is orthotone, i.e. theoretically oxytone (<b class="b3">τίς, τινά, τινές, τινῶν</b>, etc., cf. Choerob. ''in Theod.''1.373 H.) and barytone when followed by another word ([[τὶς]] or τις<b class="b3">, τινὰ, τινὲς, τινῶν</b>, etc.). According to Sch. D.T.p.240 H. its orthotone accent is [[τίς]] (not [[τὶς]]) <b class="b3">, τίνα, τίνες</b>, etc. The orthotone form is used in codd.:<br><span class="bld">a</span> at the beginning of a sentence, <b class="b3">τίς ἔνδον..</b>; is [[any one]] within? A.''Ch.''654 ([[τὶς]] cj. Hermann); <b class="b3">τί φημι</b>; = [[λέγω τι]]; am I saying [[anything]]? S.''Tr.''865, ''OT''1471; τίς ἦλθε; ἦλθέ τις has [[anybody]] [[come]]? ''[[somebody|Somebody]]'' has come, Sch.D.T. [[l.c.]]; <b class="b3">τὶς κάθηται, τὶς περιπατεῖ</b>, [[so and so]] is sitting (walking), S.E.''M.''8.97; <b class="b3">τὶς αἰπόλος καλούμενος Κομάτας</b> Sch.Theoc.7.78; τίς ποτε οἰκοδεσπότης.. ἐκοπία Aesop. in ''Glossaria'' iii p.41; or after a pause, πῶς γὰρ ἄν, ἔφην ἐγώ, ὦ βέλτιστε, τὶς ἀποκρίναιτο [[Plato|Pl.]]''[[Republic|R.]]'' 337e; <b class="b3">τι οὖν</b> (τὶς ἂν εἴποι) <b class="b3"> ταῦτα λέγεις</b>; D.1.14 ([[varia lectio|v.l.]]); ἔντοσθεν δὲ γυνά, τι θεῶν δαίδαλμα Theoc.1.32; οὐ γυμνὸν τὸ [[φίλαμα]], τι δ' ὦ ξένε καὶ πλέον ἑξεῖς Mosch.1.5 ([[varia lectio|v.l.]] for [[τὺ]]).<br><span class="bld">b</span> when τις is opp. to another τις or to some other word, τισὶ μὲν συμφέρει, τισὶ δ' οὐ συμφέρει Arist.''Pol.''1284b40, cf. Th.2.92, Pl.''Cri.''49a, D. 9.2; τινὲς μὲν οὖν... ἡμεῖς δὲ.. Sor.1.1; τὸ τὶ μὲν ψεῦδος ἔχον, τὶ δὲ ἀληθές S.E.''M.''8.127; ἀλλὰ τινὰ μὲν... τινὰ δὲ.. Gem.14.6; ποτὲ μὲν πρὸς πάντα, ποτὲ δὲ πρὸς τινά Sor.1.48: without such opposition, <b class="b3">τοῦτ' εἰς ἀνίαν τοὔπος ἔρχεται τινί</b> for a [[certain]] [[person]], [[Sophocles|S.]]''[[Ajax|Aj.]]''1138. Codd. are not consistent; in signf.11.5a, 10c, 13 they make it enclitic; in signf. 11.5b sometimes enclitic, sometimes orthotone (v. supr.); sometimes enclitic and orthotone in the same sentence, πάντα δὲ τὰ γιγνόμενα ὑπό τέ τινος γίγνεται καὶ ἔκ τινος καὶ τί [[Aristotle|Arist.]]''[[Metaphysics|Metaph.]]''1032a14, cf. Pl.''Chrm.''165c.<br><span class="bld">2</span> position:<br><span class="bld">a</span> τις is rarely first word in the sentence, and rarely follows a pause (v. supr. 111.1a, b); it may stand second word, ἔσκε τις ἐνθάδε μάντις ἀνήρ Od.9.508, cf. Il.8.515, 23.331; but in general its position is not far before or after the word to which it belongs in sense, ἀλλ' ἄγε δή τινα μάντιν ἐρείομεν 1.62; φυλακὴ δέ τις ἔμπεδος ἔστω 8.521.<br><span class="bld">b</span> in Ion. Prose it sometimes stands between its genitive and the Article of that genitive, τῶν τις Περσέων [[Herodotus|Hdt.]]1.85; τῶν τις ἱρέων Id.2.38; τῶν τινες Φοινίκων Id.8.90; ἐς τῶν τι ἄλλο στομάτων τοῦ Νείλου Id.2.179; so also in late Prose, Ath.3.108d, Eust.1402.18, 1659.27, 1676.1.<br><span class="bld">c</span> it stands between the Art. and Subst. in signf.11.10b.<br><span class="bld">d</span> <b class="b3">τίς τι</b> is the correct order, not <b class="b3">τί τις</b>, ''IG''12.110.46, Th.7.10, X.''An.''4.1.14 (codd. dett.), D.22.22, etc.<br><span class="bld">e</span> whereas in Att. the order <b class="b3">ἐάν τις</b> is compulsory, in Dor. the usual order is <b class="b3">αἴ τίς κα</b>, ''Leg.Gort.''9.43, al., ''Tab.Heracl.''1.105, al. (but αἴ κά τις Epich.35, 159; αἰ δέ κα μή τις ''Leg.Gort.''5.13): later Dor. [[εἴ]] τί κα ''GDI''2101.3, al.; <b class="b3">καἴ τι ἂν</b>(= [[καὶ εἴ τι ἂν]]) ''IG''5(1).1390.50 (Andania, i B.C., v. infr. B.11.1b):—this Dor. order influenced the Koine, as in the rare εἴ τις ἂν Plu.''TG''15.<br><span class="bld">B.</span> Interrog. Pron. [[τίς]], Elean and Lacon. τίρ (q.v.), [[τί]]:—gen. Ep. and Ion. [[τέο]] Il.2.225, Herod.8.1, etc., or τεῦ Od.15.509, Hdt.5.106, etc.; Trag. and Att. [[τοῦ]] A.Pr.614, Ar.Nu.1223, etc.; Ion., Trag., and Att. [[τίνος]] Simon.154, Hdt.6.80, A.Pr.563 (anap.), S.Aj.892, Ar.Ach.588, etc.; dat. Ion. τέῳ Hdt.1.11, al. (as fem., 4.155); no dat. in Hom. or Hes.; Trag. and Att. τῷ S.Ant.401, D.19.60, etc.; Aeol. τίῳ Sapph.104; τίνι first in Pi.N.7.57, (but prob. in h.Cer.404) A.Pers.715 (troch.). S.OT10, Ar.Ach.919, Hdt.3.38, Th.1.80, D.20.115, etc.; acc. τίνα Il.5.703, etc.; neut. τί 1.362, etc.: dual τίνε (elided) Ar.Av.107: pl., nom. τίνες Od.1.172, etc.; neut. τίνα Pl.Phd.102a, Aeschin.2.81, Hipparch.1.1.4, Gem.17.12, Ep.Hebr.5.12; gen. Ep. τέων Il.24.387, Od.20.192, and as monosyll. 6.119, 13.200; Trag. and Att. τίνων S.El.1476, OC2, Ar.Nu.1089, etc.; dat. τίσι first in S.OT1126, Ar.Ra.1455, Pl.R.332d, etc. (no dat. in Hom. or Hes.); also τοῖσι S.Tr.984 (anap.); Ion. τέοισι Hdt.1.37, cf. 2.82 (v.l. ὁτέοισι); Aeol. τίοισι Sapph.168; acc. τίνας S.OC115, Ar.Av.370 (troch.); neut. τίνα Arr.Epict.1.30.3; Boeot. τά Pi.O.1.82 (Adv.); Megar. σά Ar.Ach.757, 784 (Adv.): of the pl. Hom. uses only nom. τίνες with gen. τέων; ποῖος (what? which?) is sts. preferred (esp. in neut. pl.) to the Adj. τίς e.g. τὰ ποῖα ταῦτα χρήματα; Ar.Nu.1270, cf. 1337, Th.621, Pl.Cra.391e, 395d, 406d; v.  ποῖος i. 3 and iv:<br><span class="bld">I.</span> in direct questions, who? which? neut. what? which? ὦ ξεῖνοι, τίνες ἐστέ; Od.9.252; τι νύ μοι μήκιστα γένηται; 5.299; τίς δαίμων τόδε πῆμα προσήγαγε; 17.446; τίς ἀχώ, τίς ὀδμὰ προσέπτα μʼ ἀφεγγής; A.Pr.115 (lyr.), cf. 561 (anap.), etc.; properly at the beginning of the sentence; but this position may be varied,<br><span class="bld">a.</span> for grammatical reasons, as between the Art. and part. or noun, τοὺς τί ποιοῦντας τὸ ὄνομα τοῦτο ἀποκαλοῦσιν; X.Mem.2.2.1, cf. Pl.Smp.206b; τῆς περὶ τί πειθοῦς ἡ ῥητορική ἐστιν τέχνη; Id.Grg.454a; ὁ σοφιστὴς τῶν τί σοφῶν ἐστιν; Id.Prt.312d.<br><span class="bld">b.</span> for emphasis, ἃ δʼ ἐννέπεις, κλύουσα τοῦ λέγεις; S.OC412, cf. El.1191; πόλις τε ἀφισταμένη τίς πω .. τούτῳ ἐπεχείρησε; Th.3.45; esp. when the Verb begins the sentence, δράσεις δὲ δὴ τί; E.HF1246; ἦλθες δὲ κατὰ τί; Ar.Nu.239; διαφέρει δὲ τί; D.18.205.—The person freq. follows in gen. pl., as τίς θεῶν; Il.18.182, etc.; and of things or conditions, τί is freq. with the genit. sg., of all genders, πρὸς τί χρείας; S.OT1174; ἐλπίδων ἐς τί; Id.OC1749 codd. (lyr.); κἀνήρετʼ ἐν τῷ πράγματος κυροῖ ποτε Id.Aj.314, etc.<br><span class="bld">2.</span> sts. as the predicate, τίς ὀνομάζεται; what is he named? E.Ph.123; so also may be expld. the union of τίς with a demonstr. or possess. Pron., or with a Noun preceded by the Art., τί τοῦτʼ ἔλεξας; S.Ph.1173 (lyr.); τί ἐστι τουτί τίς ὁ τρόπος τοῦ τάγματος; Id.Ichn.114; also with Pron. in pl., τί ταῦτα; E.Ph.382, Andr.548, etc.; τί γὰρ τάδʼ ἐστίν; Ar.Nu.200; τί ποτʼ ἐστίν, ἃ διανοούμεθα; Pl.Tht.154e; τί ποτʼ ἐστὶ ταῦτα; ib. 155c; σκεπτέον τί τὰ συμβαίνοντα Id.Grg.508b; so τί is used a predicate of a masc. or fem. subject, τί νιν προσείπω; A.Ch.983(997); τί σοι φαίνεται ὁ νεανίσκος; Pl.Chrm.154d:—also τίς δʼ ὅδε Ναυσικάᾳ ἕπεται; who is this that follows N.? Od.6.276; τίς δʼ οὗτος ἔρχεαι; Il.10.82, cf. Alc.84.1, S.El.328, 388, Ant.7, 218, E.Hec.501, Pl.Cri.43c; and in the revere order, τήνδε τίνα λεύσσω .. ; who is this I see? E.IA821; τίνι οὖν τοιούτῳ φίλους ἂν θηρῴην; with what means of such kind ..? X.Mem.3.11.9; τί τοσοῦτον νομίζοντες ἠδικῆσθαι; Id.Smp.4.53; τί με τὸ δεινὸν ἐργάσῃ; what is the dreadful thing which ..? E.Ba.492, cf. S.OC598, 1488, etc.; τίνʼ ὄψιν σὴν προσδέρκομαι; what face is this I see of thine? E.Hel.557; παρὰ τίνας τοὺς ὑμᾶς; who are ‘you’ to whom [I am to come]? Pl.Ly.203b:—the Art. is exceptionally added to τίς, when it lead up to a word which requires the Art., ληφθήσει .. Πανήμου εἰκάδι· καὶ Λῴου τῇ—τίνι; τῇ δεκάτῃ on the twentieth of the month Panemus and of Loüs on the—what day? the tenth, Call.Epigr.46:—in Com. also τὸ τί; what is that? Ar.Nu.775, Pax696, Av.1039, Pl.902, etc.; τοῦ τίνος χάριν; UPZ6.29 (ii b.c.); and with pl. Art., τὰ τί; Ar.Pax693.<br><span class="bld">3.</span> with prop. names treated as appellatives (v.  τις indef. ii 6 b), τίς ἆρα Κύπρις ἢ τίς Ἵμερος; S.Fr.874; τίς δε Θηρικλῆς ποτε ἔτευξε; Eub.43; τίς .. Χίμαιρα πύρπνοος; Anaxil.22.3.<br><span class="bld">4.</span> τίς ἂν θεῶν .. δοίη; like πῶς ἄν, would that some one .., S.OC1100, cf. A.Ag.1448 (lyr.).<br><span class="bld">5.</span> a question with τίς often amounts to a strong negation, τῶν δʼ ἄλλων τίς κεν οὐνόματʼ εἴποι; Il.17.260; τίς ἂν ἐξεύροι ποτʼ ἄμεινον; Ar.Pl.498; τίνες ἂν δικαιότερον .. μισοῖντο; Th.3.64, etc.<br><span class="bld">6.</span> sts. two questions are asked in one clause by different cases of τίς; ἡ τίσιν τί ἀποδιδοῦσα τέχνη δικαιοσύνη ἂν καλοῖτο; Pl.R.332d; τί λαβόντα τί δεῖ ποιεῖν D.4.36:—a like doubling of the question lies in the union of τίς with other interrog. words, τίς πόθεν εἰς (εἶς codd.) ἀνδρῶν; Od.1.170, cf. S.Tr.421.<br><span class="bld">7.</span> τίς with Particles:—τίς γάρ; why who? who possibly? τίς γάρ σε θεῶν .. ἧκεν; Il.18.182; v. infr. 8f.<br><span class="bld">b.</span> τίς δέ; ὦ κοῦραι, τίς δʼ ὔμμιν .. πωλεῖται; h.Ap.169.<br><span class="bld">c.</span> τίς δή; who then? τίς δή κεν βροτὸς .. ἅζοιτʼ ἀθανάτους Thgn.747; τίς δῆτα; S.Aj.518.<br><span class="bld">d.</span> τίς ποτε; who in the world? who ever? τίς ποτʼ ὢν γενεὰν καὶ ποίαν τινὰ φύσιν ἔχων; X.Cyr.1.1.6, cf. S.El.975; τίς δήποτε; Id.Fr.106 (but τίς ἄν ποτε is prob. cj.).<br><span class="bld">8.</span> the usages of the neut. τί; are very various:<br><span class="bld">a.</span> τί; alone, as a simple question, what? τί γάρ; A.Th.336 (lyr.):—on ὅτι τί; ὅτι τί δή; ὅτι δὴ τί; v.  ὅτι b. i b; on ὡς τί; v.  ὡς f. i.<br><span class="bld">b.</span> τί τοῦτο; τί ταῦτα; v. supr. 2.<br><span class="bld">c.</span> τί μοι; τί σοι; what is it to me? to thee? S.Ph.753, etc. w. inf., AP5.178.2 (Mel.); c. gen., τί μοι ἔριδος καὶ ἀρωγῆς; what have I to do with ..? Il.21.360; τί δέ σοι ταῦτα; Ar.Lys.514, cf. Ec.521 (where the answerer repeats the question in indirect form, ὅ τί μοι τοῦτʼ ἔστιν;); ἀλλά δὴ τί τοῦτʼ ἐμοί; Diph.32.18; τί ἐμοὶ καὶ σοί; what have I to do with thee? LxxJd.11.12, Arr.Epict.2.19.19, Ev.Jo.2.4; τί σοὶ καὶ εἰρήνῃ; Lxx4Ki.9.18, cf. Ho.14.9; τί πρὸς σέ; M.Ant.8.44, cf. Ev.Matt.27.4; σοὶ δὲ καὶ τούτοισι τοῖσι πρήγμασι τί ἐστι; what have you to do with these matters? Hdt.5.33; τί τῷ νόμῳ καὶ τῇ βασάνῳ; D.29.36:—folld. by a clause, τί δὲ τιν, εἰ κωτίλαι εἰμές; Theoc.15.89; or with inf., τί γάρ μοι τοὺς ἔχω κρίνειν; 1Ep.Cor.5.12:—v.  εἰμί c. iii. 2.<br><span class="bld">d.</span> τίμαθών; τί παθών; v.  μανθάνω v,  πάσχω iii. 4.<br><span class="bld">e.</span> τί; also often stands abs. as Adv. how? why? wherefore? Il.1.362, etc.; so too in Att., Pl.Cri.43c, etc.; δόμων γὰρ ζῶσι τῶνδε δεσπόται. Answ. τί ζῶσιν; how do you mean ζῶσι? ζῶσι forsooth! E.Alc.806; Κιθαιρὼν—Answ. τί Κιθαιρών; what about K.? Id.Ba.1177 codd., cf. 1182 (both lyr.); cf. τίη.<br><span class="bld">f.</span> τί with Particles:—τί γάρ; why not? how else? and so it came to mean of course, no doubt, A.Ag.1239, Ch.880, Eu.678, etc.; used in affirmative answers, Pl.Phdr.258d, Tht.209b, al.; to introduce an argument, Arist.Pol.1281a14; v.  γάρ i. 4:—τί δαί; v.  δαί:—τί δέ; serving to pass on quickly to a fresh point, Pl.Hp.Ma.288c, al.; τί δέ, εἰ .. ; but what, if ..? E.Hel.1043; τί δʼ ἄν, εἰ .. ; Ar.Th.773; τί δʼ ἢν .. ; Id.Nu.1444; τί δέ, εἰ μὴ .. ; what else but ..? X.Oec.9.1, cf. S.OT941, Ph.421; so τί δὲ δή; τί δή; τί δή ποτε; why ever? why in the world? what do you mean? Pl.R.470e, Grg.469a, Sph.241d, S.El.1184:—so also τί δῆτα; how, pray? τί δῆτʼ ἄν, εἰ .. ; Ar.Nu.154:—(τί μή; f.l. in S.Aj.668):—τί μήν; i.e. yes certainly, much like τί γάρ; Pl.Tht.16e, etc., prob. in S.Aj.668:—τί μὴν οὔ; in reply to a question, Id.El.1280 (lyr.):—τί νυ; why now? Il.1.414, etc.:—τί δʼ οὔ; parenthetic, why not? as an affirmative answer, S.Ant.460; τί οὐ καλοῦμεν; i.e. let us call, Ar.Lys.1103; τί οὐ βαδίζομεν; etc. Pl.Prt.310e, etc.:—τί οὖν; how so? making an objection, A.Th.208; but τι οὖν ἔτʼ ἂν σαίνοιμεν .. μόρον; ib. 704; τί οὖν οὐκ ἐρωτᾷς; Pl.Ly.211d:—τί ποτε; v.  τίπτε;<br><span class="bld">g.</span> with Conjunctions following:—τί ὅτι .. ; why is it that ..? Stratt.62 (f.l.), LxxGe.3.1, Ev.Luc.2.49, etc.:—with Conjunctions preceding, ἵνα τί; v.  ἵνα b. ii. 3c.<br><span class="bld">h.</span> with Preps.:—διὰ τί; wherefore? Ar.Pl.1111, etc.:—ἐκ τίνος; from what cause? X.An.5.8.4:—ἐς τί; to what point? how long? Il.5.465; but also, to what end? S.Tr.43, cf. OC524 (lyr.):—κατὰ τί; for what purpose? Ar.Nu.239:—πρὸς τί; wherefore? S.OT766, 1027, etc.<br><span class="bld">II.</span> τίς is sts. used for ὅστις in indirect questions, εἰρώτα δὴ ἔπειτα τίς εἴη καὶ πόθεν ἔλθοι Od.15.423, cf. 17.368; δεῖζον τίς ἔσται τῇ ταλαιπώρῳ χρόνος A.Pr.623; οὐδʼ ἔχω τίς ἂν γενοίμαν ib. 905 (lyr.); οὐκ ἔχω τί φῶ Id.Ch.91, cf. S.OC48, etc.; ἐπισκεψώμεσα τίνες πέπανται σφενδόνας X.An.3.3.18; εἰπὲ τίνα γνώμην ἔχεις ib. 2.2.10; freq. in later Gr., where ὅστις is very rare, εἰς τὸ λογιστήριονγράφων .. τίὀφείλεται PHib.1.29.42 (iii b.c.), cf. PCair.Zen.21.40, al. (iii b.c.); οὐθεὶς ἐσήμηνεν παρὰ τί ἂν τοῖς προστεταγμένοις .. οῦ κατηκολούθησαν nobody indicated why they should not have obeyed orders, PTeb.72.160, cf. 61 (b).227 (ii b.c.); ὅστις and τίς are sts. combined, ὡς πύθοιθʼ ὅ τι δρῶν ἢ τί φωνῶν ῥυσαίμην S.OT71, cf. A.Pr.489 sq., 617, 623:—later with inf., τί πράττειν οὐκ ἔχω I do not know what to do, Aesop.67, cf. Ps.-Luc.Philopatr.29; SEG31.1003 (Lydia, a.d. 84/5).<br><span class="bld">b.</span> sts. not in indirect questions, whoever, whatever, αἰτοῦ τί χρῄζεις ἕν E.Fr.773.2; ταῦτα οὐκ ἀπέστελλον πάντα, ἀλλʼ ἐκλεγόμενοι τίνων αἱ τιμαὶ ἐπετέταντο whatever things had risen in price, D.56.24; τίνα δʼ ἁ Κύπρις οὐκ ἐφίληθεν whomsoever K. has not loved, AP5.169 (Noss.); τίνι ἡ τύχη δίδωσι, λαβέτω Antiochusap.Ptol.Euerg.3 J.; λαμβανέτω τί θέλει AP12.219 (Strat.); τὰν ὀνάλαν κίς κε γινύειτει IG9(2).517.22 (Larissa, iii b.c.); καὶ τί ἂν εἶ (= ᾖ) λοιπόν ib. 5(1).1390.50 (Andania, i b.c.), nisi leg. καἴ τι ἂν, v. supr. a. iii. 2e; τίς ἂν δὲ χεῖρ προσαγάγῃ Epigr.Gr.376a (Aezani); τίς σοφός, αὐτῷ προσκολλήθητι LxxSi.6.34; οὐ τί ἐγὼ θέλω, ἀλλὰ τί σύ Ev.Marc.14.36; τίς σοφίῃ πάντων πρῶτος, τούτου τρίποδʼ αὐδῶ Orac.ap.D.S.9.3 et ap. D.L.1.28 codd. (ὃς Cobet from Sch.Ar.Pl.9); χαῖρε καὶ σύ, τίς ποτʼ εἶ IG9(2).953 (Larissa), cf. CIG1982 (Thessalonica); in other places, as S.El.1176, Tr.339, OT1144, E.Ion324, this constr. cannot be admitted.<br><span class="bld">c.</span> τίς = ὅστις after a neg., μή τίς ἐστιν ἐν ὑμῖν ἀνὴρ ἢ γυνὴ .., τινος ἡ διάνοια ἐξέκλινεν κτλ.; LxxDe.29.18.<br><span class="bld">d.</span> =  ὅς or  ὅσπερ, τέων .. Ζεὺς ἐπὶ σαλπίγγων ἱρὰ βοῇ δέχεται Κᾶρες ὁμοῦ Λελέγεσσι Call.Aet.3.1.60, cf. Del.185, Epigr.30.2, Nic.Al.2; Δωροθέαν, τίς τὸν ἐμὸν ἄνδρα εἶχε Tab.Defix.Aud.10.4 (Cnidus, ii/i b.c.), cf. 5.2, 8; τίνας ἱερεωσύνας εἶχον ἐπενεγύων SIG705.43, cf. 56 (Senatus consultum, Delph., ii b.c.); τίνα με ὑπονοεῖτε εἶναι, οὐκ εἰμὶ ἐγώ Act.Ap.13.25; τίς ἔζησεν ἔτη β ́ who lived .., IG14.1560 (Rome), cf. 1391 (ibid.); εὗρον γεωργόν, τίς αὐτὰ ἐλκύσῃ BGU822.5 (ii/iii a.d.)<br><span class="bld">2.</span> τίς; τί; in direct or indirect questions may be construed with a part., σὺ δὲ τίς ὢν ταῦτα λέγεις; being who, i.e. who are you that ..? Pl.Grg.452a; ἐπειρέσθαι .. τίνες ἐόντες ἄνθρωποι .. ταῦτα προαγορεύουσι Hdt.1.153; καταμεμάθηκας .. τοὺς τί ποιοῦντας τὸ ὄνομα τοῦτο ἀποκαλοῦσι; X.Mem.2.2.1; or in a subordinate clause, ἀλλʼ ὅταν τί ποιήσωσι, νομιεῖς αὐτοὺς σοῦ φροντίζειν; ib. 1.4.14; νῦν δʼ ἐπειδὴ τίνος τέχνης ἐπιστήμων ἐστί, τίνα ἂν καλοῦντες αὐτὸν ὀρθῶς καλοῖμεν; Pl.Grg.448c.<br><span class="bld">III.</span> =  πότερος; X.Cyr.1.3.17, Pl.Phlb.52d, Ev.Matt.27.21, Ev.Luc.5.23.<br><span class="bld">IV.</span> τί as exclamatory Adv., how ..! τί ὡραιώθησαν σιαγόνες σου ὡς τρυγόνες LxxCa.1.10, cf. 4.10; τί θέλω how I wish! Ev.Luc.12.49; τὶ στενή v.l. in Ev.Matt.7.14.<br><span class="bld">C.</span> Prosody: τις and τίς keep ῐ in all cases (digamma operates in Il.6.462, etc.).<br><span class="bld">II.</span> τί was never elided; but hiatus is allowed after τί in Ep. τί ἢ (v.  τίη), also in Com., as τί οὐ; Ar.Av.149; τί οὖν; Id.Pl.94; τί ἔστι; Id.Nu.82, Av.1036; τί, ὦ πάτερ; Id.Nu.80:—a licence which is rarer in Trag., τί ἔστιν; S.Ph.733; τί οὖν; A.Th.208, 704, Eu.902, S.Aj.873 (lyr.), Ph.100, etc.; τί εἶπας; Id.Tr.1203, Ph.917.
}}
{{bailly
|btext=[[τις]], τι;<br /><i>gén.</i> τινός, <i>etc., jamais accentué sur le</i> ι;<br /><i>duel</i> [[τινέ]], [[τινοῖν]];<br /><b>I.</b> <i>adj. et pron. indéf. enclit.</i> un quelconque, un certain, quelqu'un, quelque :<br /><b>1</b> quelqu'un, qui que ce soit, l'un et l'autre, celui-ci et celui-là <i>en gén.</i> : [[ὧδε]] [[δέ]] [[τις]] εἴπεσκεν IL et ils parlaient l'un <i>ou</i> l'autre ainsi ; τὶς [[ἄλλος]] IL quelque autre;<br /><b>2</b> <i>particul.</i> toute personne parmi celles dont on parle, chacun : [[εὖ]] [[μέν]] [[τις]] [[δόρυ]] θηξάσθω IL que chacun aiguise bien son fer de lance ; [[ἔνθα]] [[τις]] ἄλκιμον [[ἦτορ]] ἔχων [[Τρώεσσι]] μαχέσθω IL qu'alors chacun ayant un cœur courageux lutte contre les Troyens ; ὅ τι [[τις]] ἐδύνατο THC ce que chacun pouvait dans la mesure de ses forces;<br /><b>3</b> <i>en parl. d'une <i>pers.</i> déterminée qu'on ne veut pas nommer</i>;<br /><b>4</b> quelqu'un, quelque chose, <i>càd</i> quelqu'un <i>ou</i> quelque chose d'important : οἴονταί τι [[εἶναι]] ὄντες οὐδενὸς ἄξιοι PLAT n'ayant aucune valeur, ils croient être quelque chose;<br /><b>5</b> <i>au plur.</i> τινες quelques, plusieurs : ἡμέρας τινάς THC quelques jours ; τῶν Ἑλλήνων τινές XÉN quelques-uns des Grecs;<br /><b>6</b> quelqu'un, <i>p. opp. à d'autres</i> : τινὲς μὲν… τινὲς [[δέ]] ARSTT les uns…, les autres ; ὁ [[μέν]] [[τις]]… ὁ [[δέ]], ὁ μὲν… ὁ [[δέ]] [[τις]] l'un…, l'autre ; οἱ [[μέν]] τινες… οἱ [[δέ]] les uns…, les autres ; οἱ μὲν…, οἱ [[δέ]] τινες XÉN les uns…, les autres ; <i>adv.</i> τὸ [[μέν]] τι…, τὸ [[δέ]] HDT en partie…, en partie ; soit… soit;<br /><b>7</b> <i>joint à un n. de nombre ou autre mot exprimant une idée de quantité pour marquer une restriction</i> [[τρεῖς]] τινες THC qch comme trois, peut-être trois ; <i>ou comme opposition</i> ὀλίγοι τινές, τινὲς ὀλίγοι quelques-uns en petit nombre ; <i>avec le sing.</i> ἕκαστός [[τις]], τὶς [[ἕκαστος]] chacun ; [[πᾶς]] [[τις]] chacun, tous ; [[οὐδείς]] [[τις]] HDT pas un seul ; <i>avec idée de temps</i> οὔ τινα πολλὸν χρόνον HDT pendant un temps qui n'était pas tellement long ; ἐνιαυτόν τινα THC environ un an ; <i>avec idée d'espace</i> πολλὸς [[γάρ]] [[τις]] ἔκειτο [[παρήορος]] [[ἔνθα]] καὶ [[ἔνθα]] IL il était couché étendu tout au long sur un grand espace;<br /><b>II.</b> <i>neutre adv.</i> • τι d'une certaine façon, dans une certaine mesure, en quelque manière.<br />'''Étymologie:''' cf. <i>lat.</i> (si) quis.
}}
{{ls
|lstext='''τις''': δάκρη Πίνδ. Ἀποσπ. 87, Ἀν. Ὀξ. 1. 121· ― [[δάκρυον]], [[ὅπως]] καὶ παρ’ ἡμῖν, Ἰλ. Β. 266, Ὀδ. Δ. 114, Αἰσχύλ. Πρ. 638, κλπ. ΙΙ. ὡς τὸ [[δάκρυον]] 2· δ. πεύκινον Εὐρ. Μήδ. 1200. (Ἴσως ἐκ τῆς √ΔΑΚ (πρβλ. δάκνω), [[ἕνεκα]] τῆς ἐρεθιστικῆς φύσεως τῶν δακρύων· πρβλ. Λατ. lacruma (ἴδε Δ δ ΙΙ, 6, πρβλ. Fest. σ. 68)· Γοτθ. tagr· Παλαιο-Σκανδ. t ár· Ἀγγλο-Σαξ. tear· Παλαιο-Γερμ. zahar (z ãhre).)
}}
{{Slater
|sltr=<b>τῐς</b> ([[τις]], τινός, τινί, τιν（α), τινές; τι, τινί, τι.) A subs. <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> anyone, [[anything]] <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> εἰ δὲ θεὸν [[ἀνήρ]] [[τις]] ἔλπεταί τι [[λαθέμεν]] (τι supp. byz., om. codd.: κε Turyn.: λελαθέμεν Mommsen) (O. 1.64) τά κέ [[τις]] ἀνώνυμον [[γῆρας]] ἕψοι; (O. 1.82) τί δέ [[τις]]; τί δ' οὔ [[τις]]; (P. 8.95) συγγενεῖ δέ [[τις]] εὐδοξίᾳ [[μέγα]] βρίθει (N. 3.40) ἐν δὲ πείρᾳ [[τέλος]] διαφαίνεται ὧν [[τις]] ἐξοχώτερος γένηται (N. 3.71) [[ἐπεὶ]] ῥέζοντά τι καὶ [[παθεῖν]] ἔοικεν (N. 4.32) μαθὼν δέ [[τις]] ἀνερεῖ (N. 7.68) [[ἵσταμαι]] δὴ ποσσὶ κούφοις, ἀμπνέων τε [[πρίν]] τι φάμεν (N. 8.19) ἐμπείρων δέ [[τις]] ταρβεῖ fr. 110.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> c. neg. [[σύμβολον]] δ' οὔ πώ [[τις]] ἐπιχθονίων πιστὸν εὗρεν (O. 12.7) πόθον ἔνδαιεν [[Ἥρα]] ναὸς Ἀργοῦς μή τινα λειπόμενον μένειν (P. 4.185) μήτ' ὦν τινι [[πῆμα]] πορών (P. 4.297) πόνων δ' οὔ [[τις]] ἀπόκλαρός ἐστιν (P. 5.54) [[οὔτε]] τι μεμπτὸν οὔτ' ὦν μεταλλακτόν (''[[sc.]]'' τῶν ἐπὶ ταῖς τραπέζαις) fr. 220. 1.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>c</b> c. gen. ἐμοὶ δ' ἄπορα γαστρίμαργον μακάρων τιν [[εἰπεῖν]] (O. 1.52) [[add]]. neg., (O. 12.7), (P. 1.49), (P. 3.103), fr. 109.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>2</b> [[someone]], [[something]] <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> τὰ δ' ἀλιτρὰ κατὰ γᾶς δικάζει [[τις]] (O. 2.59) ἄπονον δ' [[ἔλαβον]] [[χάρμα]] παῦροί τινες (O. 10.22) ἔπορε μόχθῳ βραχύ τι τερπνόν (O. 10.93) σὺν δ' ἀνάγκᾳ μιν φίλον καί [[τις]] ἐὼν [[μεγαλάνωρ]] ἔσανεν (P. 1.52) [[ἄγει]] δὲ [[χάρις]] [[φίλων]] [[ποί]] τινος ἀντὶ ἔργων ὀπιζομένα (codd.: [[ποίνιμος]] coni. Spiegel) (P. 2.17) [τινες ἑλκόμενοι (coni. Sheppard: τινος codd.) (P. 2.90) ] ἤ τινα Λατοίδα κεκλημένον ἢ πατέρος (P. 3.67) ὁ δὲ [[καλόν]] τι [[νέον]] λαχὼν (P. 8.88) τοῖσι τέλειον ἐπ' εὐχᾷ κωμάσομαί τι παθὼν ἐσλόν (P. 9.89) ἐμὲ δ' [[οὖν]] [[τις]] ἀοιδᾶν δίψαν ἀκειόμενον πράσσει [[χρέος]] (P. 9.103) ἀλλ' [[ἔσται]] [[χρόνος]] [[οὗτος]], ὃ καί τιν ἀελπτίᾳ βαλὼν [[ἔμπαλιν]] γνώμας τὸ μὲν δώσει τὸ δ [[οὔπω]] (P. 12.31) ποτίφορον δὲ κόσμον ἔλαχες γλυκύ τι γαρυέμεν (N. 3.32) [[ἐπεὶ]] ψεύδεσί οἱ ποτανᾷ τε μαχανᾷ σεμνὸν ἔπεστί τι (N. 7.23) [[τοῦτο]] γὰρ ἀθάνατον φωνᾶεν ἕρπει, εἴ [[τις]] εὖ εἴπῃ τι (I. 4.41) γλυκύ τι δαμωσόμεθα καὶ μετὰ πόνον (I. 8.8) ὁ δὲ [[καλόν]] τι πονήσαις (Pae. 2.66) ἐλαύνεις τι νεώτερον ἢ [[πάρος]]; (Pae. 9.6) μνάσει δὲ καί τινα ναίο[ν]θ' ἑκὰς ἡρωίδος θεαρίας ([[may]] [[refer]] to a [[particular]] [[person]] or [[generally]] to absentees, Lobel) Πα. 1. 3. γλυκύ τι κλεπτόμενον [[μέλημα]] Κύπριδος fr. 217. c. impv., μακρά μοι [[αὐτόθεν]] ἅλμαθ' ὑποσκάπτοι [[τις]] (N. 5.20) ἐγκιρνάτω [[τίς]] μιν (N. 9.50) μαρνάσθω [[τις]] (I. 5.54) Κλεάνδρῳ [[τις]] ἁλικίᾳ τε [[λύτρον]] εὔδοξον, ὦ νέοι, καμάτων ἀνεγειρέτω κῶμον (I. 8.1) cf. fr. 109, (I. 8.66), (Pae. 1.2) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> c. gen. ἔννεπε [[κρυφᾷ]] [[τις]] [[αὐτίκα]] φθονερῶν γειτόνων (O. 1.47) εἰ δέ [[τις]] [[ἤδη]] λέγει ἕτερόν τιν' ἀν Ἑλλάδα τῶν [[πάροιθε]] [[γενέσθαι]] ὑπέρτερον (P. 2.60) ὀπιζομένων δ' [[ἔμπας]] [[τις]] εἶπεν καὶ [[τόδε]] (P. 4.86) καί τινα σὺν πλαγίῳ ἀνδρῳν κόρῳ στείχοντα τὸν ἐχθρότατον φᾶσέ νιν δώσειν μόρῳ (v. Radt, Mnem., 1966, 169) (N. 1.64) ποντίαν χρυσαλακάτων τινὰ Νηρείδων πράξειν ἄκοιτιν (N. 5.36) [[ἐχρῆν]] δέ τιν' [[ἔνδον]] ἄλσει παλαιτάτῳ Αἰακιδᾶν κρεόντων τὸ λοιπὸν [[ἔμμεναι]] (N. 7.44) ἁλίκων τῶ [[τις]] ἁβρὸν ἀμφὶ παγκρατίου Κλεάνδρῳ πλεκέτω μυρσίνας στέφανον (I. 8.66) [[πλέον]] τι [[λαχών]] (''[[sc.]]'' [[Ζεύς]]) fr. 35a. τῶ[ν . . Λο]κρῶν [[τις]] fr. 140b. 4.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>3</b> <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> εἴ [[τις]], cf. B. c, C. a. εἰ δέ μιν ἔχων [[τις]] οἶδεν τὸ μέλλον (O. 2.56) ὑγίεντα δ' εἴ [[τις]] ὄλβον ἄρδει (O. 5.23) πολλοὶ δὲ μέμνανται, καλὸν εἴ τι ποναθῇ (O. 6.11) φιάλαν ὡς εἴ [[τις]] δωρήσεται (O. 7.1) παραπειρῶνται Διὸς ἀργικεραύνου, εἴ τιν' [[ἔχει]] λόγον ἀνθρώπων [[πέρι]] (O. 8.4) εἰ δὲ σὺν πόνῳ [[τις]] εὖ πράσσοι (O. 11.4) ἄνεται πάντα βροτοῖς, εἰ [[σοφός]], εἰ [[καλός]], εἴ [[τις]] ἀγλαὸς [[ἀνήρ]] (O. 14.7) εἴ τι καὶ φλαῦρον παραιθύσσει, [[μέγα]] [[τοι]] φέρεται πὰρ [[σέθεν]] (P. 1.87) εἰ δέ [[τις]] [[ἤδη]] λέγει (P. 2.58) “μεμάντευμαι δ' ἐπὶ Κασταλίᾳ, εἰ μετάλλατόν τι” (P. 4.164) εἰ [[γάρ]] [[τις]] ὄζους ἐξερείψειεν (P. 4.263) [[κέρδος]] δὲ φίλτατον, ἑκόντος εἴ [[τις]] ἐκ δόμων φέροι (P. 8.14) εἰ [[γάρ]] [[τις]] ἐσλὰ πέπαται (P. 8.73) εἰ [[φίλος]] ἀστῶν, εἴ [[τις]] [[ἀντάεις]] (P. 9.93) εἴ [[τις]] [[ἄκρον]] ἑλὼν ὕβριν ἀπέφυγεν (εἴ [[τις]] codd.: [[τίς]] Homan) (P. 11.55) εἰ δὲ τύχῃ [[τις]] ἔρδων (N. 7.11) εἰ δέ [[τις]] ὄλβον ἔχων μορφᾷ παραμεύσεται ἄλλους (N. 11.13) εἰ δέ [[τις]] [[ἔνδον]] νέμει πλοῦτον κρυφαῖον (I. 1.67) εἴ [[τις]] ἄγοι τιμὰς Ἑλικωνιάδων (I. 2.34) [[τοῦτο]] γὰρ ἀθάνατον φωνᾶεν ἕρπει, εἴ [[τις]] εὖ εἴπῃ τι (I. 4.41) τὰ μακρὰ δ' εἴ [[τις]] παπταίνει (I. 7.43) εἰ δέ [[τις]] ἀρκέων φίλοις, ἐχθροῖσι τραχὺς ὑπαντιάζει (Pae. 2.31) c. gen., λαγέταν [[γάρ]] [[τοι]] τύραννον δέρκεται, εἴ τιν' ἀνθρώπων, ὁ [[μέγας]] [[πότμος]] (P. 3.86) εἰ δὲ νόῳ [[τις]] [[ἔχει]] θνατῳν ἀλαθείας ὁδόν (P. 3.103) εἴ [[τις]] [[ἀνδρῶν]] κατέχει φρασὶν αἰανῆ κόρον (I. 3.1) εἰ [[γάρ]] [[τις]] ἀνθρώπων πράσσει θεοδμάτους ἀρετὰς (I. 6.10) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> [[ὁπόταν]] [[τις]] τὺ δ' [[ὁπόταν]] [[τις]] ἀμείλιχον καρδίᾳ κότον ἐνελάσῃ (P. 8.8) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>4</b> <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> [[πᾶς]] [[τις]] γαστρὶ δὲ [[πᾶς]] [[τις]] ἀμύνων λιμὸν αἰανῆ [[τέταται]] (I. 1.49) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> [[τις]], [[many]] a [[one]] ἦ τιν' ἄγλωσσον [[μέν]], [[ἦτορ]] δ ἄλκιμον, [[λάθα]] κατέχει ἐν λυγρῷ νείκει (N. 8.24) c. gen., καὶ ὑψιφρόνων τιν' ἔκαμψε βροτῶν (P. 2.51) [cf. (N. 1.64) ] ἀελλοπόδων [[μέν]] τιν' εὐφραίνοισιν ἵππων τιμαὶ καὶ στέφανοι, τοὺς δὲ πολυχρύσοις θαλάμοις βιοτά, τέρπεται δὲ καί [[τις]] ἐπ οἶδμ [[ἅλιον]] ναὶ θοᾷ διαστείβων (bis) fr. 221.<br />&nbsp;&nbsp;nbsp;&nbsp;<b>c</b> a [[man]] i. e. men “[[ὄφρα]] [[τις]] [[τᾶν]] ἐν δυνατῷ φιλοτάτων ἐπιψαύειν [[ἔραται]]” (P. 4.92) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>d</b> [[each]] σὺν δ' ἀέθλοις ἐκέλευσεν διακρῖναι ποδῶν ἅντινα σχήσοι [[τις]] ἡρώων, ὅσοι γαμβροί [[σφιν]] [[ἦλθον]] (P. 9.116) τὸ κοινόν [[τις]] ἀστῶν ἐν εὐδίᾳ τιθεὶς ἐρευνασάτω [[φάος]] fr. 109. 1. τὰ δ' αὐτὸς ἀντιτύχῃ, ἔλπεταί [[τις]] [[ἕκαστος]] ἐξοχώτατα [[φάσθαι]] (Mingarelli: ἄν [[τις]] τύχῃ codd.) (N. 4.91) —2. B adj.,<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> a, [[any]] [[ὅταν]] [[τις]] [[βροτήσιος]] ἀνὴρ αὐτὸν ἀνάγῃ (P. 5.2) [[ὦναξ]], ἑκόντι δ' [[εὔχομαι]] νόῳ [[κατά]] τιν ἁρμονίαν βλέπειν ἀμφ ἕκαστον ὅσα [[νέομαι]] (P. 8.68) κωφὸς [[ἀνήρ]] [[τις]], ὃς Ἡρακλεῖ [[στόμα]] μὴ περιβάλλει (P. 9.87) ἐπαοιδαῖς δ' ἀνὴρ νώδυνον καί [[τις]] κάματον θῆκεν (N. 8.50) [[add]]. neg., [[πέποιθα]] δὲ ξένον μή τιν' δαιδαλωσέμεν (O. 1.104) [[πεῖρας]] οὔ τι θανάτου (O. 2.31) [[τεκεῖν]] μή τιν' πόλιν ἄνδρα [[μᾶλλον]] εὐεργέταν (O. 2.93) ἀντεβόλησεν τῶν ἀνὴρ θνατὸς [[οὔπω]] [[τις]] [[πρότερον]] (O. 13.31) ἕτερον οὔ τινα οἶκον ἀπεφάνατο [[πυγμαχία]] λτ;πλεόνωνγτ; ταμίαν (N. 6.25) ἀσκὸς δ' [[οὔτε]] [[τις]] ἀμφορεὺς ἐλίνυεν δόμοις *fr. 104b. 4.*<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> [[some]], [[some]] [[sort]] of Μοῖρ' [[ἐπί]] τι καὶ πῆμ [[ἄγει]] (O. 2.37) αἰτέων λαοτρόφον τιμάν τιν' ἑᾷ κεφαλᾷ (O. 6.60) [[δόξαν]] [[ἔχω]] τιν' ἐπὶ γλώσσᾳ λιγυρᾶς ἀκόνας (O. 6.82) ἐπὶ μὰν βαίνει τι καὶ λάθας ἀτέκμαρτα [[νέφος]] (O. 7.45) εἶπέ τιν' αὐτὸς ὁρᾶν γαῖαν (O. 7.62) τεθμὸς δέ [[τις]] ἀθανάτων (O. 8.25) ἔστιν δὲ καί τι θανόντεσσιν [[μέρος]] (O. 8.77) [[σύν]] τινι μοιριδίῳ παλάμᾳ (O. 9.25) στάθμας δέ τινος ἑλκόμενοι περισσᾶς (τινες coni. Sheppard) (P. 2.90) “μή τι νεώτερον ἐξ αὐτῶν ἀναστάῃ [[κακόν]]” (P. 4.155) καί τινα οἶμον [[ἴσαμι]] βραχύν (P. 4.247) οὐ [[θεῶν]] [[ἄτερ]] ἀλλὰ Μοῖρά [[τις]] [[ἄγεν]] (P. 5.76) ἤ μέ [[τις]] [[ἄνεμος]] [[ἔξω]] πλόου ἔβαλεν (P. 11.39) σπεῖρέ [[νυν]] ἀγλαίαν τινὰ νάσῳ (= ἀγλαίας τι, Radt) (N. 1.13) ἔστι δέ [[τις]] [[λόγος]] ἀνθρώπων, τετελεσμένον ἐσλὸν μὴ [[χαμαὶ]] [[σιγᾷ]] καλύψαι (N. 9.6) παθόντες [[πού]] τι φιλόξενον [[ἔργον]] (cf. C. b.) (I. 2.24) [[ἐπειδὴ]] τὸν [[ὑπὲρ]] [[κεφαλᾶς]] γε Ταντάλου λίθον [[παρά]] [[τις]] ἔτρεψεν [[ἄμμι]] [[θεός]] (I. 8.10) ἀπήμονα εἰς ὄλβον τινὰ τράποιο Θήβαις, ὦ [[πότνια]], πάγκοινον [[τέρας]] (Pae. 9.9) πολέμοιο δὲ [[σᾶμα]] φέρεις τινός; (Pae. 9.13) ἐκράνθην ὑπὸ δαιμονίῳ τινὶ (δείματι e. g. supp. Wil.) Πα. . 3. [[ἄνδρες]] [[θήν]] τινες ἀκκιζόμενοι νεκρὸν ἵππον στυγέοισι fr. 203. 1. εἶπεν ἐν Θήβαισι τοιοῦτόν τι [[ἔπος]] (O. 6.16) ἄλλοις δέ [[τις]] ἐτέλεσσεν [[ἄλλος]] ἀνὴρ εὐαχέα βασιλεῦσιν ὕμνον (P. 2.13) [[[τις]] = quidam, cannot be shown to be a [[valid]] [[meaning]] in [[Pindar]]: it is a possibility in the [[following]] places, (O. 6.82), (O. 7.45), (O. 9.25), (P. 2.90), (P. 4.247), (N. 9.6), fr. 203. 1, v. supra.]<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>c</b> εἴ [[τις]] εἰ δὲ δή τιν' ἄνδρα ἐτίμασαν (O. 1.54) εἰ δὲ θεὸν [[ἀνήρ]] [[τις]] ἔλπεται [[λαθέμεν]] (O. 1.64) “Μοῖραι δ' ἀφίσταντ, εἴ [[τις]] [[ἔχθρα]] [[πέλει]]” (P. 4.145) εἰ δὲ τί οἱ [[φίλτρον]] ἐν θυμῷ μελιγάρυες ὕμνοι ἁμέτεροι τίθεν (P. 3.63) εἰ δέ [[τις]] [[ὄλβος]] ἐν ἀνθρώποισιν, [[ἄνευ]] καμάτου οὐ φαίνεται (P. 12.28) εἰ δέ [[τις]] ἀνθρώποισι [[θεόσδοτος]] ατληκηκοτας προστύχῃ fr. 42. 5. [[εἰ καί]] τι Διωνύσου [[ἄρουρα]] φέρει βιόδωρον ἀμαχανίας [[ἄκος]] (Pae. 4.25) c. gen., κεἴ [[μοί]] τιν' ἄνδρα τῶν θανόντων fr. 4, cf. C. a. C adv., τι<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> c. εἰ, [[εἴπερ]], in [[any]] [[way]] εἴ τί [[τοι]] Πίσας τε καὶ Φερενίκου [[χάρις]] νόον ὑπὸ γλυκυτάταις ἔθηκε φροντίσιν (O. 1.18) “φίλια δῶρα Κυπρίας ἄγ' εἴ τι, Ποσείδαον, ἐς [[χάριν]] τέλλεται” (O. 1.75) [[εἴπερ]] τι φιλεῖς ἀκοὰν ἁδεῖαν αἰεὶ κλύειν (P. 1.90) εἴ τι [[πέραν]] ἀερθεὶς [[ἀνέκραγον]] (N. 7.75) εἰ δὲ γεύεται ἀνδρὸς [[ἀνήρ]] τι (N. 7.87) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> c. που, [[somehow]] or [[other]] καί [[πού]] τι καὶ βροτῶν [[φάτις]] (O. 1.28) “οὔ τί που [[οὗτος]] [[Ἀπόλλων]]” (P. 4.87), cf. (I. 2.24) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>c</b> qualifying vb., [[somehow]] [[ἀλλά]] τι προσφέρομεν ἔμπαν ἢ μέγαν νόον [[ἤτοι]] φύσιν ἀθανάτοις (N. 6.4) νέᾳ δ' εὐπραγίᾳ [[χαίρω]] τι· τὸ δ [[ἄχνυμαι]] to [[some]] [[degree]] (P. 7.18) [τί οἱ (codd. contra metr.: τῷ Mingarelli.) (N. 10.15) ] D fragg. ]ει [[τις]] [[ἄτερθεν]][ Πα. 13. b. 13. ]ιν τοία [[τις]] εμ[ Πα. 13. c. 1. τί κέ [[τις]] εσχ[ Δ. 4. b. 11. ]και τι πατ[ Θρ. 5. b. 5. ἦν γὰρ τι παλαίφατον[ fr. 140a. 69 (43).
}}
{{grml
|mltxt=τι, ΝΜΑ, και κυπρ. τ. και αρκαδ. τ. σις, και θεσσ. τ. αρσ. και θηλ. κις, ουδ. κι, Α<br /> (αόρ. εγκλιτ. αντων.) (στη νεοελλ. μόνο ως [[λόγιος]] τ.)<br /> <b>1.</b> [[κάποιος]], [[ένας]] («καί τις θεὸς ἡγεμόνευεν», <b>Ομ. Οδ.</b>)<br /> <b>2.</b> [[κάποιος]] από πολλούς<br /> <b>3.</b> (με περιοριστική ή περιφρονητική σημ.) [[ένας]] [[οποιοσδήποτε]], [[κάποιος]] [[ασήμαντος]], [[κάποιος]] [[χωρίς]] [[αξία]] (α. «[[ανόητος]] τις [[νεαρός]]» β. «ὡς ταχεῖά τις... [[χάρις]] διαρρεῖ», <b>Σοφ.</b>)<br /> <b>4.</b> <b>στον πληθ.</b> <i>τινες</i><br /> μερικοί<br /> <b>νεοελλ.</b><br /> <b>φρ.</b> α) «[[μέχρι]] προ τινος»<br /> (ενν. <i>χρόνου</i>) [[μέχρι]] [[πριν]] από λίγο καιρό<br /> β) «από τινος»<br /> (ενν. <i>χρόνου</i>) εδώ και λίγο καιρό<br /> γ) «[[μέχρι]] τινος» — [[μέχρι]] ένα μικρό [[διάστημα]], ώς ένα [[σημείο]]<br /> («[[μέχρι]] τινος θα έλθουμε [[μαζί]] σας»)<br /> δ) «[[κατά]] τι» — εν μέρει, λίγο<br /> ε) «[[κατιτί]]» — [[κάτι]] το ιδιαίτερο, [[κάτι]] το ξεχωριστό («δεν [[μπορώ]] να το εξηγήσω, [[αλλά]] έχει [[κατιτί]] που μού αρέσει»)<br /> <b>αρχ.</b><br /> Ι. ΚΛΙΣΗ: Α. (<b>στον εν.</b>)<br /> <b>1.</b> <b>(ονομ.)</b> σπάν. ιων. και δωρ. τ. [[τεός]]<br /> <b>2.</b> <b>γεν.</b> ιων. τ. <i>τεο</i> και <i>τευ</i>, ποιητ. και αττ. τ. <i>του</i> και <i>τινος</i><br /> <b>3.</b> <b>δοτ.</b> ιων. τ. <i>τεῳ</i>, ποιητ. και αττ. τ. <i>τῳ</i> και <i>τινι</i>, αιολ. τ. <i>τίῳ</i><br /> <b>4.</b> <b>(αιτ.)</b> αρσ. και θηλ. <i>τινα</i> και σπάν τ. [[τεός]], ουδ. <i>τι</i>- Β. <b>στον πληθ.</b><br /> <b>1.</b> <b>(ονομ.)</b> αρσ. και θηλ. <i>τίνες</i>, δωρ. τ. <i>τινεν</i>, θεσσ. <i>κινες</i>, ουδ. <i>τινα</i> και [[ἄσσα]], αττ. τ. [[ἄττα]], δωρ. τ. <i>σά</i>, βοιωτ. τ. <i>τά</i><br /> <b>2.</b> <b>γεν.</b> ιων. τ. [[τέων]] και τεῶν και <i>τινων</i><br /> <b>3.</b> <b>δοτ.</b> <i>τίσι</i>(<i>ν</i>), δωρ. τ. <i>τίνοις</i>, αιολ. τ. [[τίοισι]], ιων. τ. [[τέοισι]]<br /> <b>4.</b> <b>(αιτ.)</b> αρσ. και θηλ. <i>τινας</i>, ουδ. <i>τινα</i>- II. ΣΥΝΤΑΞΗ - ΣΗΜΑΣΙΑ: 1. [[κάθε]] ενδιαφερόμενος, [[καθένας]] που αποβλέπει σε [[κάτι]] («ἵνα τις στυγέῃσι καὶ [[ἄλλος]]», <b>Ομ. Ιλ.</b>)<br /> <b>2.</b> [[κανείς]] («μισεῖ τις ἐκεῖνον», <b>Δημοσθ.</b>)<br /> <b>3.</b> (ως εμφαντικό) α) [[κάποιος]] [[μεγάλος]], [[κάποιος]] [[σπουδαίος]] («τὸ δοκεῖν τιν' [[εἶναι]]», Μέν.)<br /> β) [[αντί]] του [[άνδρας]] («ἦν δὲ τις ἐν Τρώεσσι Δάρης», <b>Ομ. Ιλ.</b>)<br /> <b>4.</b> (με κύρια ον.) [[κάποιος]] όμοιος, [[κάποιος]] [[τέτοιος]] («ἤ τις [[Ἀπόλλων]] ἤ Πάν», <b>Αισχύλ.</b>)<br /> <b>5.</b> (με αριθμτ.) α) [[ένας]] [[οποιοσδήποτε]], [[αλλά]] [[ένας]] μόνον («δώσει δὲ τι ἕν γε φέρεσθαι», <b>Ομ. Οδ.</b>)<br /> β) [[περίπου]], [[κάπου]] («ἐς διακοσίους τινας», <b>Θουκ.</b>)<br /> <b>6.</b> (με ουσ.) [[αρκετός]] («στρατῷ τινι» — με αρκετό [[στράτευμα]], <b>Θουκ.</b>)<br /> <b>7.</b> (με διάφορες αντων.) α) [[ὅσος]] τις</i><br /> πόσο [[πολύς]], πόσο [[μεγάλη]] [[ποσότητα]] («[[ὅσσος]] τις [[χρυσός]] τε καὶ [[ἄργυρος]] ἀσκῷ ἔνεστιν», <b>Ομ. Οδ.</b>)<br /> β) <i>οἶός τις</i><br /> τί είδους [[άνθρωπος]]<br /> <b>8.</b> (με αρθρ.) α) εκφέρεται ομοιόπτωτα με έναρθρο ουσ. («[[ὅταν]] δ' ὁ [[κύριος]] παρῇ τις», <b>Σοφ.</b>)<br /> β) (στους φιλοσόφους) ο ορισμένος ή ο [[τέτοιος]] (α. «ὁ τὶς [[ἵππος]]», <b>Αριστοτ.</b><br /> β. «ἡ τὶς [[γραμματική]]», <b>Αριστοτ.</b>)<br /> γ) σε αντιθετικές προτάσεις («ὁ μὲν τις..., [[ἄλλος]] δέ...», <b>Ευρ.</b>)<br /> <b>9.</b> [[αντί]] της προσ. αντων. του α' και του β' προσ. («ποῖ τις τρέψεται;», <b>Σοφ.</b>)<br /> <b>10.</b> [[αντί]] του ονόματος ενός προσώπου ή πράγματος το οποίο αποφεύγει [[κανείς]] να κατονομάσει, [[κυρίως]] για ευφημισμό (α «οὐκ ἔφασαν ἰέναι, ἐὰν μή τις χρήματα διδῷ [ενν. <i>ὁ Κῡρος</i>]», <b>Ξεν.</b><br /> β. «καὶ γὰρ ἄν οὗτός τι πάθῃ, [[ταχέως]] ὑμεῖς ἕτερον Φίλιππον ποιήσετε», <b>Δημοσθ.</b>)<br /> <b>11.</b> (<b>το ουδ.</b>) α) <b>(περιλπτ.)</b> ένα [[μέρος]], ένα [[τμήμα]] («ἦν τι καὶ ἐν ταῖς Συρακούσαις», <b>Θουκ.</b>)<br /> β) (<b>ως επίρρ.</b>) σε έναν βαθμό, [[κάπως]] («παρεθάρρυνέ τι αὐτούς», <b>Ξεν.</b>)<br /> <b>12.</b> <b>φρ.</b> α) «[[λέγω]] [ή ποιῶ] τι» — λέω [ή [[κάνω]]] [[κάτι]] σπουδαίο (<b>Πλάτ.</b>)<br /> β) «καὶ τι» — εν μέρει<br /> γ) «ἤ τι ἤ [[οὐδέν]]» — λίγο ή [[τίποτε]], [[σχεδόν]] [[τίποτε]] (<b>Πλάτ.</b>)<br /> δ) «ἤ τις ἤ [[οὐδείς]]» — [[σχεδόν]] [[κανείς]] (<b>Ηρόδ.</b>)<br /> ε) «τὸ μέν... τὸ δὲ τι...»εν μέρει μεν... εν μέρει δε, [[κάπως]] (<b>Θουκ.</b>, <b>Πολ.</b>).<br /> [<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Βλ. ερωτ. <i>τίς</i>].
}}
{{lsm
|lsmtext='''τις:''' τι, αορ. αντων., [[οποιοσδήποτε]], οτιδήποτε, κλίνεται σε όλες τις πτώσεις· [[αλλά]], τίς;τί; ερωτημ. αντων. [[ποιος]]; τί; οξύτονη στην ονομ. ενικ., παροξύτονη στις άλλες πτώσεις.<br /><b class="num">Α.</b> αόρ. αντων., τις, τι· γεν. <i>τινος</i>, Ιων. [[τεο]], [[τευ]], Αττ. <i>του</i>· δοτ. <i>τινι</i>, Ιων. [[τεῳ]], Αττ. <i>τῳ</i>· αιτ. <i>τινα</i>, <i>τι</i>· δυϊκ. [[τινε]]· πληθ. <i>τινες</i>, ουδ. <i>τινα</i>· γεν. <i>τινων</i>, Ιων. <i>[[τεων]]</i>· δοτ. <i>τισι</i>, [[τισιν]]· αιτ. <i>τινας</i>, ουδ. <i>τινα</i>·<br /><b class="num">I.</b> [[οποιοσδήποτε]], οτιδήποτε, [[κάποιος]], [[κάτι]]· ως επίθ., [[κάποιος]], [[ένας]], χρησιμ. αντί του αορ. άρθρου, [[ένας]], [[μία]], ένα· στην [[περίπτωση]] αυτή συμφωνεί προς το ουσιαστικό του, [[φίλος]] τις, [[ένας]] [[φίλος]], [[θεός]] τις, [[ένας]] [[θεός]], δηλ. όχι [[άνθρωπος]]· με τη [[σημασία]] του «[[κάποιος]]» μπορεί να συνδυαστεί και με γεν. πληθ., [[φίλων]] τις, [[κάποιος]] από τους φίλους του, [[θεῶν]] τις, [[κάποιος]] από τους θεούς.<br /><b class="num">II.</b> Ειδικές χρήσεις·<br /><b class="num">1.</b> [[ένας]](από πολλούς), δηλ. οι πολλοί, [[ὧδε]] δέ τις εἴπεσκεν, έτσι είπαν οι άνδρες, σε Όμηρ.<br /><b class="num">2.</b> [[κάθε]] ενδιαφερόμενος, [[καθένας]], σε Ομήρ. Ιλ.· <i>τοὺς ξυμμάχους αὐτόν τινα κολάζειν</i>, ότι ο [[κάθε]] [[ένας]] άντρας πρέπει ο [[ίδιος]] να τιμωρεί τους συμμάχους του, σε Θουκ.· <i>ἄμεινόν τινος</i>, [[καλύτερος]] από οποιουσδήποτε άλλους, σε Δημ.· αυτό εκφράζεται πληρέστερα με την [[προσθήκη]] αντων., τις [[ἕκαστος]], σε Ομήρ. Οδ. κ.λπ.· [[πᾶς]] τις, σε Ηρόδ. κ.λπ.· [[οὐδείς]] ή [[μηδείς]] τις, σε Ευρ., Ξεν.<br /><b class="num">3.</b> με [[αναφορά]] σε κάποιο [[πρόσωπο]] το οποίο αποφεύγει [[κάποιος]] να ονομάσει, δώσει τις [[δίκην]], [[κάποιος]] που [[ξέρω]] θα υποφέρει, σε Αριστοφ.· επίσης, κατ' ευφημισμόν για κάποιο άσχημο [[πράγμα]], <i>ἤν τι ποιῶμεν</i>, <i>ἤν τι πάθωμεν</i>, σε Θουκ.<br /><b class="num">4.</b> αορίστως, όπου οι Γάλλοι χρησιμοποιούν το on και οι Άγγλοι το they, μισεῖ τις ἐκεῖνον, τον μισούν, σε Δημ.<br /><b class="num">5.</b> τις, <i>τι</i>, χρησιμ. εμφατικά για [[πρόσωπο]] ή [[πράγμα]], [[κάποιος]] [[πολύ]] [[σημαντικός]], κάποιο εξαιρετικό [[πράγμα]], ηὔχεις τις [[εἶναι]], καυχιόσουν ότι ήσουν [[κάποιος]] [[μεγάλος]], σε Ευρ.· δοκοῦσι τινὲς [[εἶναι]], σε Δημ.· κἠγών τις [[φαίνομαι]] [[ἦμες]], κι εγώ επίσης [[φαίνομαι]] ότι είμαι [[κάποιος]], σε Θεόκρ.· ομοίως στο ουδ., οἴονταί τι [[εἶναι]], σε Πλάτ.· ομοίως, <i>λέγειν τι</i>, [[πλησιάζω]] στον στόχο· αντίθ. προς το <i>οὐδὲν λέγειν</i>, στον ίδ.<br /><b class="num">6.</b> εμφατικώς, ο [[άνθρωπος]] αντίθ. προς το [[κτήνος]], τις ἢ [[κύων]], σε Αριστοφ.· αντίστροφα, με [[σημασία]] περιφρόνησης, [[Θερσίτης]] τιςἦν, υπήρχε «[[ένας]]» [[Θερσίτης]], σε Σοφ.<br /><b class="num">7.</b> με κύρια ονόματα το τις σημαίνει [[κάποιος]] όμοιος, [[κάποιος]] [[τέτοιος]], όπως, ἤ τις [[Ἀπόλλων]] ἢ [[Πάν]], [[κάποιος]] Απόλλωνας ή Πάνας, σε Αισχύλ.· [[Ἀφροδίτη]] τις, σε Ευρ.<br /><b class="num">8.</b> με επίθ., η αντων. τις λαμβάνει περιοριστική [[σημασία]], ὥς τις [[θαρσαλέος]] [[ἐσσί]], κάπως [[θαρραλέος]], δηλ. [[πολύ]] [[θαρραλέος]], σε Ομήρ. Οδ.· [[δυσμαθής]] τις, [[τύπος]] ανθρώπου που δεν μαθαίνει εύκολα, σε Πλάτ.<br /><b class="num">9.</b> με αριθμητικά, [[ἑπτά]] τινες, [[κάπου]] [[επτά]], [[περίπου]] [[επτά]], σε Θουκ.· <i>ἐς διακοσίους [[τινάς]]</i>, στον ίδ.· ομοίως και [[χωρίς]] αριθμητικό, <i>ἡμέρας [[τινάς]]</i>, μερικές ημέρες, δηλ. αρκετές, στον ίδ.· <i>ἐνιαυτόν τινα</i>, ένα [[έτος]] [[περίπου]], στον ίδ.· ομοίως, <i>οὐ πολλοί τινες</i>, <i>τινες οὐ πολλοί</i>, <i>ὀλίγοι τινές</i>, στον ίδ.· ομοίως επίσης, [[ὅσος]] τις [[χρυσός]], τέτοιο [[χρυσάφι]], σε Ομήρ. Οδ.<br /><b class="num">10.</b> με αντων. λέξεις, οἷός τις, τέτοιου είδους [[άνθρωπος]], σε Ομήρ. Ιλ.· <i>ποῖός</i>και ὁποῖός τις, σε Σοφ., Ξεν. κ.λπ.· τις [[τοιόσδε]], σε Ηρόδ.· τοιοῦτός τις, σε Ξεν.· [[ὅταν]] δ' ὁ [[κύριος]] παρῇ τις, όταν το [[πρόσωπο]] που έχει την [[εξουσία]], [[οποιοσδήποτε]] κι αν είναι αυτός είναι [[παρών]], σε Σοφ.· στις αντιθετικές προτάσεις, ὁμέν τις..., <i>ὁ δέ..</i>., σε Ευρ., Πλάτ. κ.λπ.<br /><b class="num">11.</b> το ουδ. <i>τι</i> χρησιμοποιείται ως επίρρ., κάπως, σε κάποιο βαθμό, [[καθόλου]], σε Ομήρ. Ιλ. κ.λπ.<br /><b class="num">12.</b> ἤ τις ἢ [[οὐδείς]], λίγοι ή [[κανένας]], [[σχεδόν]] [[κανένας]], σε Ηρόδ.· ἤ τι ἢ [[οὐδέν]], λίγο ή [[τίποτα]], σε Πλάτ. <b>Β.</b> ερωτημ. αντων. τίς, τί· γεν. <i>τίνος</i>, Ιων. [[τέο]], [[τεῦ]], Αττ. <i>τοῦ</i>· δοτ. <i>τίνι</i>, Ιων. [[τέῳ]]· αιτ. [[τίνα]], ουδ. <i>τί</i>· πληθ. <i>τίνες</i>, [[τίνα]]· γεν. <i>τίνων</i>, Ιων. [[τέων]]· δοτ. <i>τίσι</i>, Ιων. [[τέοισι]], Αττ. <i>τοῖσι</i>· αιτ. <i>τίνας</i>, [[τίνα]]·<br /><b class="num">I.</b> στις ευθείες ερωτήσεις, [[ποιος]]; ποια; ουδ. ποιο; τι; Λατ. [[quis]], [[quae]], [[quid]]?σε Όμηρ. κ.λπ.· σε [[σχέση]] με άλλες ομοιόπτωτες λέξεις, τίς δ' [[οὗτος]] ἔρχεται; [[ποιος]] είσαι εσύ που έρχεσαι; σε Ομήρ. Ιλ.· τίν'ὄψιν σὴν [[προσδέρκομαι]]; τί [[πρόσωπο]] είναι αυτό που σε [[βλέπω]] να έχεις; σε Ευρ.· τίς ἄν ή <i>κεν</i>, με ευκτ. εκφράζει [[αμφιβολία]], [[ποιος]] θα μπορούσε; [[ποιος]] θα έκανε; σε Όμηρ.· στις διπλές ερωτήσεις, τί λαβόντα τί [[δεῖ]] ποιεῖν; τί έχει παραλάβει [[κάποιος]] και τί πρέπει [[κάποιος]] να κάνει; σε Δημ.· ομοίως, τίς [[πόθεν]] εἶς [[ἀνδρῶν]]; [[ποιος]] και από πού είσαι; σε Ομήρ. Οδ.<br /><b class="num">2.</b> τίς μαζί με μόρια· τίς γάρ; Λατ. [[quisnam]]; [[ποιος]] [[τάχα]]; σε Ομήρ. Ιλ. κ.λπ.· τίς δή; [[ποιος]] [[τότε]]; σε Θέογν.· τίς [[δῆτα]]; σε Σοφ.· τίς ποτε; [[ποιος]] [[άραγε]]; σε Ξεν. <b>3. α)</b> το ουδ. <i>τί;</i> ως απλή [[ερώτηση]], όπως και [[σήμερα]], τί; σε Αισχύλ.· επίσης, [[γιατί]]; σε Ομήρ. Ιλ. <b>β)</b> <i>τί μοι; τί σοι;</i> τί είναι για εμένα; τί για εσένα; σε Σοφ. κ.λπ.· με γεν., <i>τί μοι ἔριδος;</i> τί [[σχέση]] έχω να κάνω με τον καβγά; σε Ομήρ. Ιλ.· τί ἐμοὶ καὶ [[σοί]]; τί (κοινό) υπάρχει [[μεταξύ]] εμένα και εσένα; τί έχω να κάνω με σένα; σε Καινή Διαθήκη <b>γ)</b> <i>τι</i> μαζί με μόρια· <i>τί γάρ;</i> [[γιατί]] όχι; πώς [[αλλιώς]]; Λατ. [[quid]] [[enim]]? [[quidni]]?δηλ. [[βεβαίως]], [[χωρίς]] [[αμφιβολία]], σε Αισχύλ. κ.λπ.· <i>τί δέ;</i> Λατ. [[quid]] [[vero]]? σε Πλάτ.· <i>τί δέ</i>, <i>εἰ..</i>., [[αλλά]] τί, εάν...; σε Ευρ.· τί δή; τί [[δήποτε]]; [[γιατί]] [[άραγε]]; [[γιατί]] [[λοιπόν]]; σε Πλάτ.· <i>τί μή;</i> [[γιατί]] όχι; Λατ. [[quidni]]? σε Τραγ.· τί [[μήν]]; δηλ. [[βεβαίως]], [[μάλιστα]], σε Πλάτ. κ.λπ.<br /><b class="num">II. 1.</b> η αντων. τίς χρησιμ. [[ενίοτε]] αντί [[ὅστις]] στις πλάγιες ερωτήσεις, ἠρώτα δή [[ἔπειτα]], τίς εἴη καὶ [[πόθεν]] ἔλθοι, σε Ομήρ. Οδ.· οὐκ [[ἔχω]] τί φῶ, σε Αισχύλ.<br /><b class="num">2.</b> τίς; τί; με μτχ. που ακολουθ. από ρημ. [[πρόταση]], σχηματίζει [[μία]] μόνο [[πρόταση]], ενώ στην αγγλική απαιτούνται [[δύο]] προτάσεις, [[εἴρετο]] τίνες ἐόντες προαγορεύουσι; ποιοι είναι και τί διακηρύσσουν; σε Ηρόδ.· καταμεμάθηκας τοὺς τί ποιοῦντας [[τοὔνομα]] τοῦτ' ἀποκαλοῦσιν; έχεις μάθει τί κάνουν εκείνοι τους οποίους αποκαλούν έτσι; σε Ξεν.<br /><b class="num">III.</b> τίς; = [[ποῖος]]; σε Σοφ.<br /><b class="num">IV.</b> το <i>τί</i> [[ποτέ]] δεν εκθλίβεται· [[αλλά]] η [[χασμωδία]] επιτρέπεται στους Αττ.· τί [[οὖν]]; σε Αριστοφ.· <i>τί ἔστιν;</i> σε Σοφ.· <i>τί εἶπας;</i> στον ίδ.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=<b class="num">I.</b> Indef. Pron. any one, any [[thing]], [[some]] one, [[some]] [[thing]]; and as adj. any, [[some]], and serving as the Indef. Art. a, an: in the [[latter]] [[case]] it agrees with its Subst., [[φίλος]] τις a [[friend]], [[θεός]] τις a god, i. e. not a man; in the [[former]] it is followed by gen. pl., [[φίλων]] τις one of thy friends, [[θεῶν]] τις one of the gods.<br /><b class="num">II.</b> [[special]] usages:<br /><b class="num">1.</b> [[some]] one (of [[many]]), i. e. [[many]] a one, ὧδε δέ τις εἴπεσκεν so men said, Hom.<br /><b class="num">2.</b> any one concerned, [[each]] one, Il.; τοὺς ξυμμάχους αὐτόν τινα κολάζειν that [[every]] man should [[himself]] [[chastise]] his own allies, Thuc.; ἄμεινόν τινος [[better]] [[than]] any others, Dem.:—[[this]] is [[more]] [[fully]] expressed by adding [[other]] pronominal words, τις [[ἕκαστος]] Od., etc.; πᾶς τις Hdt., etc.; [[οὐδείς]] or [[μηδείς]] τις Eur., Xen.<br /><b class="num">3.</b> in [[reference]] to a [[person]], whom one avoids naming, δώσει τις [[δίκην]] [[some]] one I [[know]] [[will]] [[suffer]], Ar.; so euphemism for [[something]] bad, ἤν τι ποιῶμεν, ἤν τι πάθωμεν Thuc.<br /><b class="num">4.</b> [[indefinitely]], [[where]] we say they, French on, μισεῖ τις ἐκεῖνον they [[hate]] him, Dem.<br /><b class="num">5.</b> τις, τι, emphat. of a [[person]] or [[thing]], [[some]] [[great]] one, [[some]] [[great]] [[thing]], ηὔχεις τις [[εἶναι]] you boasted that you were [[somebody]], Eur.; δοκοῦσι τινὲς [[εἶναι]] Dem.; κἠγών τις φαίνομαι [[ἦμες]] I too [[seem]] to be [[somebody]], Theocr.; so in neut., οἴονταί τι [[εἶναι]] Plat.; so, λέγειν τι to be near the [[mark]], opp. to οὐδὲν λέγειν, Plat.<br /><b class="num">6.</b> emphat. a man, opp. to a [[brute]], τις ἢ [[κύων]] Ar.: [[reversely]], with [[sense]] of [[contempt]], [[Θερσίτης]] τις ἦν [[there]] was one [[Thersites]], Soph.<br /><b class="num">7.</b> with [[prop]]. names τις [[commonly]] signifies one of the [[same]] [[sort]], as, ἤ τις [[Ἀπόλλων]] ἢ Πάν [[either]] an [[Apollo]] or a Pan, Aesch.; [[Ἀφροδίτη]] τις Eur.<br /><b class="num">8.</b> with Adjs. τις takes a restrictive [[sense]], ὥς τις [[θαρσαλέος]] ἐσσι a [[bold]] [[kind]] of [[fellow]], i. e. [[very]] [[bold]], Od.; [[δυσμαθής]] τις a [[dull]] [[sort]] of [[person]], Plat.<br /><b class="num">9.</b> with numerals, [[ἑπτά]] τινες [[some]] [[seven]], [[seven]] or so, Thuc.; ἐς διακοσίους τινάς Thuc.; so without [[numeral]], ἡμέρας τινάς [[some]] days, i. e. [[several]], Thuc.; ἐνιαυτόν τινα a [[year]] or so, Thuc.; so, οὐ πολλοί τινες, τινες οὐ πολλοί, ὀλίγοι τινές Thuc.:—so also [[ὅσος]] τις [[χρυσός]] [[what]] a [[store]] of [[gold]], Od.<br />with Pronominal words, οἷός τις [[what]] [[sort]] of a man, Il.; ποῖός and ὁποῖός τις Soph., Xen., etc.; τις [[τοιόσδε]] Hdt.; τοιοῦτός τις Xen.:— [[ὅταν]] δ' ὁ [[κύριος]] παρῇ τις [[when]] the [[lord]], [[whoever]] he be, is [[here]], Soph.:—in opposed clauses, ὁ μέν τις . ., ὁ δὲ . . Eur., Plat., etc.<br />11. the neut. τι is used as adv. [[somewhat]], in any [[degree]], at all, Il., etc.<br />12. ἤ τις ἢ [[οὐδείς]] few or [[none]], [[next]] to [[none]], Hdt.; ἤ τι ἢ [[οὐδέν]] [[little]] or [[nothing]], Plat.
}}
{{WoodhouseReversedUncategorized
|woodrun=[[a certain]], [[a man]], [[quidam]]
}}
{{pape
|ptext=τι, [[enklitisch]], wie in allen [[Casus]]; gen. τινός, bei Hom. [[stets]] [[τευ]], att. [[του]]; – dat. τινί; Hom. τῳ und [[τεῳ]], att. auch τῳ; – vom plur. hat Hom. nur den acc. τινάς, <i>Il</i>. 15.735, <i>Od</i>. 11.371; – unbestimmtes [[Pronomen]], dem vorigen [[Fragewort]] [[entsprechend]]:<br><b class="num">1</b> <i>[[Einer]], eingewisser, [[Jemand]], [[Etwas]]</i>, oft im Deutschen durch den unbestimmten [[Artikel]] ein [[wiederzugeben]]; Hom. und Folgde [[überall]]; von einer nicht [[näher]] bekannten, unbedeutenden [[Person]] oder [[Sache]], die man nicht [[näher]] [[angeben]] kann oder will, [[sowohl]] [[alleinstehend]], als bei einem subst., dem es in [[Prosa]] [[wenigstens]] [[gewöhnlich]] nachsteht; ἠέτῳ [[εὖχος]] ὀρέξομεν, ἠέ τις [[ἡμῖν]], <i>Il</i>. 12.328; ὡς [[ὅτε]] τις [[δρῦς]] ἤριπεν, 13.389; ἑστήκει, ὡς τίς τε [[λέων]], 17.133; τὶς [[νῆσος]], <i>Od</i>. 7.244; τὶς [[ποταμός]], <i>Il</i>. 11.722; [[οὔτε]] τις [[ἄγγελος]] [[οὔτε]] τις [[ἱππεύς]], Aesch. <i>Pers</i>. 14, und [[sonst]] bei Tragg., wie in [[Prosa]] [[überall]]. Auch steht das nomen [[häufig]] im gen. [[dabei]], τὶς [[θεῶν]], <i>Il</i>. 15.290, [[θεῶν]] τις, Aesch. <i>Eum</i>. 70; καί τις Ἑλλήνων ἐρεῖ, 726, und [[sonst]], nach Elmsl. zu Eur. <i>Med</i>. 241 und Soph. <i>Aj</i>. 998 bei den Tragg. viel [[üblicher]] als [[θεός]] τις. Her. setzt es dann oft [[zwischen]] [[Artikel]] und subst., τῶν τις ἱερέων, τῶν τις Περσέων und ä., 1.85, 8.90 und [[sonst]]; was Sp. [[nachahmen]], Ath. III.108d, Alciphr. 3.20, Luc. <i>Nigr</i>. 38.<br>Bei Adjektiven dient es nicht bloß als unbestimmter [[Artikel]], so daß das [[Adjektiv]] [[substantivisch]] zu [[fassen]] ist, [[sondern]] es gibt [[ihnen]] auch [[zuweilen]] eine gewisse [[Beschränkung]], etwas, [[einigermaßen]], [[ziemlich]], oft ins Ironische [[übergehend]], so daß [[damit]] [[ausgedrückt]] wird, das [[Substantivum]] habe nicht [[gerade]] die im [[Adjektiv]] ausgedrückte [[Eigenschaft]], [[sondern]] nur eine [[Ähnlichkeit]] [[damit]]; dies tritt [[weniger]] in den homerischen Beispielen [[hervor]], ὥς τις [[θαρσαλέος]] καὶ [[ἀναιδής]] ἐσσι [[προΐκτης]] <i>Od</i>. 17.449, ὥς τις [[πάμπαν]] [[ὀϊζυρός]], wie ein ganz [[Unglücklicher]], 20.140; <i>Il</i>. 3.220, <i>Od</i>. 18.382; eher noch in ὅσος τις, [[wieviel]] wohl, 10.45; [[πᾶς]] τις, ἕκαστός τις, 9.65; πολλὸς γάρ τις ἔκειτο, <i>Il</i>. 7.156; Pind. [[πᾶς]] τις, <i>I</i>. 1.49, wie Soph. <i>O.C</i>. 25 und A.; vgl. Elmsl. Eur. <i>Med</i>. 548 und die [[Erklärer]] zu Greg.Cor. p. 7, 8; [[πᾶς]] τις [[ἄνθρωπος]], Xen. <i>Cyr</i>. 7.2.21; πόσον τι [[πλῆθος]] ἦν, Aesch. <i>Pers</i>. 226; οὐ πολλοί τινες, <i>Prom</i>. 502; [[πᾶς]] τις, <i>ein [[jeder]]</i>, [[ἕτοιμος]], <i>Ag</i>. 265, und oft; so bes. ἦ [[μεγασθενής]] τις εἶ <i>Spt</i>. 977, [[φρενομανής]] τις εἶ <i>Ag</i>. 1111, <i>du bist ein Sinnverwirrter</i>; πολὺ γάρ τι κακῶν ὑπερεκτήσω, Soph. <i>El</i>. 210; auch [[εἷς]] τις, <i>O.R</i>. 118, wie λέγει τις [[εἷς]], <i>Ant</i>. 269; vgl. Plat. <i>Ion</i> 531d; φιλότεκνός τις εἶ, Ar. <i>Th</i>. 752; ὀλίγοι τινές, <i>[[einige]] [[wenige]]</i>, Xen. <i>Cyr</i>. 5.4.25 und [[öfter]]; [[μικρός]] τις, <i>nur sehr [[klein]]</i>, 1.6.14, vgl. <i>An</i>. 4.1.10; ὁποῖός τις, 2.2.2; [[πόσος]] τις, 2.4.21; τοιοῦτός τις, 5.8.7; ἐγώ τις, ὡς ἔοικε, [[δυσμαθής]], <i>ich bin ein etwas [[schwer]] [[Lernender]]</i>, Plat. <i>Rep</i>. VI.358d; δύσβατός τις ὁ [[τόπος]] φαίνεται καὶ [[κατάσκιος]], IV.432c; ἐγὼ [[τυγχάνω]] [[ἐπιλήσμων]] τις ὢν [[ἄνθρωπος]], <i>Prot</i>. 334c; [[εἰμί]] τις [[γελοῖος]] [[ἰατρός]], 340d; κινδυνεύουσι οὐ φαῦλοί τινες [[εἶναι]], <i>Phaed</i>. 69c; [[τεῖχος]] οὐ πολλῷ [[τεῳ]] ἀσθενέστερον, Her. 1.181; οὐ πολλῷ τινι ὑποδεέστερον, Thuc. 6.1; und so bes. bei Adjektiven, die eine [[Menge]] oder [[Größe]] [[ausdrücken]], [[πολύς]] τις, Her. 5.48 und ä.; auch bei Zahlwörtern, ἐς διακοσίους τινὰς αὐτῶν ἀπέκτειναν, Thuc. 3.111; ἡμέρας ἑβδομήκοντά τινας [[οὕτω]] διῃτήθησαν ἀθρόοι, 7.87, [[ungefähr]]. In derselben Bdtg wird τί mit Adjekt. und Verbis [[verbunden]] (s. [[unter]] 4). – Auch nach Relativis, οἷός τις, <i>was für einer, Il</i>. 5.638, <i>Od</i>. 20.377 und [[sonst]]; ὅστις s. [[oben]] [[besonders]] [[aufgeführt]].<br><b class="num">2</b> wie [[εἴ τις]], <i>si quis</i>, für ὅστις [[gebraucht]] wird, eine unbestimmte [[Allgemeinheit]] [[auszudrücken]], so dient<br><b class="num">a</b> τις auch [[allein]] dazu, ein unbestimmtes od. [[mehrfach]] bestimmbares [[Einzelnes]] aus einer größern [[Mehrheit]] hervorzuheben, wie [[unser]] <i>[[mancher]], [[manch]] einer</i>, das lat. <i>aliquis</i>, [[ἄλκιμος]] ἔσσ', ἵνα τίς σε καὶ ὀψιγόνων εὖ εἴπῃ, <i>Od</i>. 1.302; καὶ [[παῖς]], οἷόν [[πού]] τις ἐέλδεται [[ἔμμεναι]] [[υἷα]], 20.35; vgl. <i>Il</i>. 6.479, 2.201, und [[sonst]]; auch mit [[ironischer]] [[Wendung]], τῷ κέν τις κείνων γε καὶ [[ἐκλελάθοιτο]] γάμοιο, <i>Od</i>. 3.224, <i>Il</i>. 13.638; τὶς [[ἄλλος]], [[mancher]] [[andere]], 8.515, 16.225; und oft [[ὧδε]] δέ τις εἴπεσκε, so sprach [[mancher]]. So auch Tragg. und in [[Prosa]]: τάχ' ἄν τις εἴποι, Aesch. <i>Spt</i>. 896, und oft in ähnlicher [[Verbindung]]; ἢν κρατήσωμεν νῦν ταῖς ναυσίν, ἐστί τῳ τὴν ὑπάρχουσάν που οἰκείαν πόλιν [[ἐπιδεῖν]], Thuc. 7.61; und bes. beim imperat., Eur. <i>Rhes</i>. 687, <i>Bacch</i>. 346 und A. (s. b); – [[deshalb]] wird es auch als Collektiv mit dem [[Plural]] [[verbunden]], τῷ κέ [[τεῳ]] στύξαιμι [[μένος]] καὶ χεῖρας ἀάπτους, οἳ κεῖνον [[βιόωνται]], <i>Od</i>. 11.502; [[οἷς]] ἂν [[ἐπίω]], ἧσσόν τις ἐμοὶ πρόσεισι, Thuc. 4.85; ἐάν τις φανερὸς γένηται κλέπτων, τούτοις θάνατός ἐστιν ἡ [[ζημία]], Xen. <i>Mem</i>. 1.2.62; εἴ τις αὐτοῖς [[φίλος]] ἦν τῶν βαρβάρων, τούτων ἀπειχόμεθα, <i>An</i>. 5.5.14, und oft. – Bes. hat das neutr. τί nach einer [[Negation]] eine [[solche]] kollektive, die übrigen [[Geschlechter]] mit einbegreifende [[Bedeutung]], τῶν ἄλλων οὔ πέρ τι πεφυγμένον ἔστ' Ἀφροδίτην [[οὔτε]] [[θεῶν]] οὔτ' ἀνθρώπων, <i>H.h. Ven</i>. 34, vgl. Hermann <i>H.h. Merc</i>. 143, Nichts, kein [[Wesen]], kein [[Geschöpf]].<br><b class="num">b</b> dah. auch ganz [[allgemein]], wie [[unser]] <i>man</i>, für [[ἕκαστος]], [[πᾶς]], <i>[[Jedermann]]</i>, εὖ μέν τις [[δόρυ]] θηξάσθω, <i>Il</i>. 2.382, <i>Jeder wetze wohl seine [[Lanzenspitze]]</i>, oder <i>man wetze seinen [[Speer]]</i>; ἀλλά τις αὐτὸς [[ἴτω]], <i>[[jeder]], man [[komme]] von [[selbst]], Il</i>. 17.254, vgl. 2.388, 390, 16.209, 17.227, 18.429, 19.71; [[ὥρα]] τιν' [[ἤδη]] ποδοῖν κλοπὰν [[ἀρέσθαι]], Soph. <i>Aj</i>. 245; und in [[Prosa]]: Her. 7.237; καί τις οἰκίην τε ἀναπλασάσθω, 8.109; [[ἤδη]] θᾶττόν τις ἰὼν ἐπιδεικνύτω ἑαυτόν, Xen. <i>Cyr</i>. 3.3.61; λεγέτω τις, 6.1.6, und oft; [[ἔνθα]] πολλὴν μὲν σωφροσύνην καταμάθοι ἄν τις, <i>An</i>. 1.9.3, vgl. 5.7.31, und [[öfter]].<br><b class="num">3</b> bei den Attikern steht es aber auch mit [[Beziehung]] auf eine [[bestimmte]] [[Person]], [[welche]] man nur nicht [[nennen]] will, wie auch [[unser]] man [[gebraucht]] wird, dem lat. <i>quidam</i> [[entsprechend]], bes. im sing. auf die [[erste]] oder [[zweite]] [[Person]] [[gehend]], also für ἐγώ, σύ [[gesetzt]], [[wodurch]] die Rede [[häufig]] eine gewisse [[Schärfe]] und [[Bitterkeit]] erhält, φοβεῖται δέ τις Aesch. <i>Ch</i>. 57, ἐκ [[τῶνδε]] ποινάς φημι βουλεύειν τινά <i>Ag</i>. 1196, vgl. <i>Spt</i>. 384, <i>Suppl</i>. 879; [[ποῖ]] τις οὖν φύγῃ, Soph. <i>Aj</i>. 398, dem [[nachher]] [[entspricht]] [[ποῖ]] μολὼν [[μένω]]; vgl. 1117; Ar. <i>Th</i>. 603, <i>Ran</i>. 552, 554; so kann man auch [[erklären]] Xen. <i>An</i>. 1.4.12 οὐκ ἔφασαν [[ἰέναι]], ἂν μή τις αὐτοῖς χρήματα διδῷ, wenn man [[ihnen]] nicht Sold gäbe, d.i. Kyrus; vgl. 2.3.23, 3.4.40, 7.3.5, und [[öfter]].<br><b class="num">4</b> dah. erhält τις und bes. τι, wie das lat. <i>aliquis, aliquid</i>, auch einen besondern [[Nachdruck]], etwas Rechtes, etwas Bedeutendes, κἠγών τις φαίνομαι [[ἦμες]], Theocr. 11.79, auch ich dünke mir ein Mann von [[Bedeutung]] zu sein; ηὔχεις τις [[εἶναι]], Eur. <i>El</i>. 939; so τὶ ποιεῖν Xen. <i>Cyr</i>. 3.3.12, τὶ λέγειν, 1.4.20; σεμνύνεσθαι ὥς τι ὄντες, Plat. <i>Phaedr</i>. 242e, <i>als wären sie [[Etwas]]</i>; ὑπὸ πολλῶν καὶ δοκούντων τι [[εἶναι]], <i>Gorg</i>. 472a; λέγειν τι = <i>[[Recht]] haben, Prot</i>. 339c; σκοπεῖν, μή τι λέγωσιν, <i>Phaedr</i>. 260a; vgl. ἀλλ' [[ἴσως]] [[ἔχει]] τινὰ λόγον, <i>hat [[vielleicht]] einen [[guten]] [[Grund]], Phaed</i>. 72b; τὸ δοκεῖν τινες [[εἶναι]] δι' εὐπορίαν προσειληφότες, Dem. 21.213. – Doch dient es auch zum [[Ausdruck]] der [[Geringschätzung]], dah. nicht [[selten]] [[Bezeichnung]] von [[Sklaven]], Xen. <i>Symp</i>. 1.3, 2.3, 7.7. – Arist. <i>gen. et interit</i>. 1.3 A. und oft stellt τὶς [[γένεσις]] der [[ἁπλῆ]] [[entgegen]], wie γίνεται μέν τι, γίνεται δ' [[ἁπλῶς]] οὔ, <i>ib</i>.; er sagt auch ὅ τις [[ἄνθρωπος]], der einzelne [[Mensch]], das [[Individuum]], <i>categ</i>. 2.2, 5.1.<br><b class="num">5</b> bes. ist auch der absolute [[Gebrauch]] von τί zu [[merken]], <i>in etwas, [[einigermaßen]], etwa, [[irgendwie]]</i>, εἴ τι γυναικῶν ἀλλάων [[περίειμι]] <i>Od</i>. 19.325, und [[öfter]], bes. in der Vrbdg εἴ τι, οὔ τι und μή τι; und so auch Tragg.: μή [[πού]] τι προὔβης [[τῶνδε]] καὶ [[περαιτέρω]], Aesch. <i>Prom</i>. 277; ἦ καὶ [[πατήρ]] τι σφάλλεται βουλευμάτων, <i>Eum</i>. 687; εἴ τι κἄμ' οἰκτείρετε, Soph. <i>Phil</i>. 1031, und oft; Eur.; und in [[Prosa]]: [[οὕτω]] δή, [[οὕτω]] δή τι ἰσχυραί, [[οὕτω]] δή τι [[πολύγονον]] und dgl., Her. 3.12, 108, 4.52; εἴ τι τῷ ἡγεμόνι πιστεύσομεν, Xen. <i>An</i>. 1.3.16; ἂν δ' ἄρα τι τῷ μήκει πονῶν ἄχθῃ, Plat. <i>Soph</i>. 218a; [[οὐδέν]] τι, eben nicht, Xen. <i>An</i>. 7.3.35; [[σχεδόν]] τι, [[beinahe]], μᾶλλόν τι, ἧττόν τι, 4.8.26, 5.8.11.<br><b class="num">6</b> bei Sp. steht τίς für ὅστις; Callim.; Jacobs <i>AP</i> p. 88, 740; aber nie bei den Attikern, vgl. Wolf Dem. <i>Lept</i>. p. 230. – Ἤ τις ἢ οὐδείς, [[verneinend]] mit einem leichten Ausdrucke des Zweifels, [[Keiner]] oder doch so gut wie [[Keiner]], fast [[Niemand]], Her. 3.140 Xen. <i>Cyr</i>. 7.5.45; vgl. Plat. <i>Symp</i>. 199d. – Pleonastisch erscheint τίς in ὁ μέν τις … ὁ δέ τις, Xen. <i>Cyr</i>. 2.3.19, <i>Conv</i>. 2.6; οἱ μέν τινες … οἱ δέ τινες, <i>An</i>. 2.3.15, wo [[Krüger]] [[mehrere]] [[Beispiele]] [[anführt]]; auch Thuc. 2.90; τὸ μέν τι – τὸ δέ τι, [[teils]] … [[teils]], Plat. <i>Ep</i>. IX.358a; und oft in [[οὐδέν]] τι, [[μηδέν]] τι, vgl. Jacobs Ach.Tat. 728. – Wiederholt wird τίς [[zuweilen]] in längern Sätzen, Aesch. <i>Prom</i>. 21 Soph. <i>Tr</i>. 945; vgl. Ar. <i>Ach</i>. 569.
}}