ανυπακοή

Greek Monolingual

η
έλλειψη υπακοής και πειθαρχίας.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αν- στερ. + υπακοή. Η λ. μαρτυρείται από το 1796 στο Γερμανοαπλορρωμαϊκό Λεξικό του Karl Weigel].