υφαντάριος

Greek Monolingual

ὁ, Α
υφάντης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑφαίνω (πρβλ. ὑφάντης, ὑφαντός) + κατάλ. -άριος (< λατ. κατάλ. -arius), πρβλ. πλακουντ-άριος].