μηνυτής: Difference between revisions

|lstext='''μηνῡτής''': -οῦ, Δωρ. μᾱνῡτάς, ᾶ, ὁ, ὁ φέρων εἰς φῶς, ἀποκαλύπτων, καταμηνύων, μ. [[χρόνος]] Εὐρ. Ἱππ. 1051. ΙΙ. ὡς οὐσιαστ., ὁ μηνύων, ἀναγγέλλων, τοῖς μέλλουσιν ἀποθανεῖσθαι Λυσ. 123. 5˙ ἀλλὰ κατὰ τὸ πλεῖστον ἐπὶ νομικῆς σημασίας, ὡς τὸ Λατ. delator, ἀδικήματος Ἀντιφῶν 117. 6, Θουκ. 1. 132, κτλ., Ἀνδοκ. 3. 40˙ μ. κατά τινος Ἀντιφῶν 132. 17, Λυσ. 130. 3˙ κατὰ [[σαυτοῦ]] μηνυτὴς ἐπὶ τοῖς συμβᾶσι γεγονὼς Δημ. 302 20˙ τῶν ἀποκτεινάντων Ἀντιφῶν 119. 31˙ ― ἐπὶ γυναικός, Κρατῖν. ἐν Ἀδήλ. 77, πρβλ. Λοβ. Παραλ. 271. ― Καθ’ Ἡσύχ.: «Μηνυτής˙ [[Ἡρακλῆς]] ἐν Ἀθήναις».