Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

astutia: Difference between revisions

From LSJ

Ζῆν οὐκ ἄξιος, ὅτῳ μηδὲ εἷς ἐστι χρηστὸς φίλοςLife is not worth living if you do not have at least one friend.

Democritus, DK 68b22
(D_1)
m (Text replacement - "ante-class" to "ante-class")
 
(4 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 1: Line 1:
{{LaEn
|lnetxt=astutia astutiae N F :: cunning, cleverness, astuteness; cunning procedure/method, trick, stratagem
}}
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>astūtĭa</b>: ae, f. [[astutus]],<br /><b>I</b> the [[quality]] of [[being]] [[astutus]], orig. ([[like]] [[acumen]], [[dolus]], etc.) [[dexterity]], [[adroitness]], and also (eccl. Lat.) [[understanding]], [[wisdom]]: Quibus (feris) abest ad praecavendum intellegendi [[astutia]], Pac. ap. Cic. Fin. 5, 11, 31 (Trag. Rel. p. 122 Rib.): ut detur parvulis [[astutia]], Vulg. Prov. 1, 4: intellegite, parvuli, astutiam, ib. ib. 8, 5.—But [[very]] [[early]] used in a [[bad]] [[sense]], [[cunning]], [[slyness]], [[subtlety]], [[craft]] as a [[habit]] ([[most]] freq. in [[ante]]-[[class]]. and Ciceron. Lat.; [[afterwards]] supplanted by [[astus]], q. v.): est nobis [[spes]] in hac astutiā, Plaut. Capt. 2, 1, 53: nec copiast [Me expediundi], [[nisi]] si astutiam [[aliquam]] corde [[machinor]], id. ib. 3, 3, 15 Fleck.; 3, 4, 7; id. Ep. 3, 2, 27; id. Mil. 2, 2, 82: [[nunc]] [[opus]] est tuā Mihi ad hanc rem expromptā malitiā [[atque]] astutiā, Ter. And. 4, 3, 8; id. Heaut. 4, 3, 32: [[quod]] si aut [[confidens]] [[astutia]] aut callida esset [[audacia]], vix ullo obsisti [[modo]] posset, Cic. Clu. 65, 183: quae [[tamen]] non astutiā quādam, sed aliquā [[potius]] sapientiā secutus [[sum]], id. Fam. 3, 10, 9: qui (Deus) adprehendit sapientes in astutiā eorum, Vulg. Job, 5, 13; ib. 1 Cor. 3, 19; ib. Ephes. 4, 14.—Also plur.: in regionem astutiarum mearum te [[induco]], Plaut. Mil. 2, 2, 78; so id. Ep. 3, 2, 39: Hem astutias, Ter. And. 3, 4, 25 [[Don]].: [[aliter]] leges, [[aliter]] philosophi tollunt astutias, Cic. Off. 3, 17, 68; 3, 17, 61.
|lshtext=<b>astūtĭa</b>: ae, f. [[astutus]],<br /><b>I</b> the [[quality]] of [[being]] [[astutus]], orig. ([[like]] [[acumen]], [[dolus]], etc.) [[dexterity]], [[adroitness]], and also (eccl. Lat.) [[understanding]], [[wisdom]]: Quibus (feris) abest ad praecavendum intellegendi [[astutia]], Pac. ap. Cic. Fin. 5, 11, 31 (Trag. Rel. p. 122 Rib.): ut detur parvulis [[astutia]], Vulg. Prov. 1, 4: intellegite, parvuli, astutiam, ib. ib. 8, 5.—But [[very]] [[early]] used in a [[bad]] [[sense]], [[cunning]], [[slyness]], [[subtlety]], [[craft]] as a [[habit]] ([[most]] freq. in ante-class. and Ciceron. Lat.; [[afterwards]] supplanted by [[astus]], q. v.): est nobis [[spes]] in hac astutiā, Plaut. Capt. 2, 1, 53: nec copiast [Me expediundi], [[nisi]] si astutiam [[aliquam]] corde [[machinor]], id. ib. 3, 3, 15 Fleck.; 3, 4, 7; id. Ep. 3, 2, 27; id. Mil. 2, 2, 82: [[nunc]] [[opus]] est tuā Mihi ad hanc rem expromptā malitiā [[atque]] astutiā, Ter. And. 4, 3, 8; id. Heaut. 4, 3, 32: [[quod]] si aut [[confidens]] [[astutia]] aut callida esset [[audacia]], vix ullo obsisti [[modo]] posset, Cic. Clu. 65, 183: quae [[tamen]] non astutiā quādam, sed aliquā [[potius]] sapientiā secutus [[sum]], id. Fam. 3, 10, 9: qui (Deus) adprehendit sapientes in astutiā eorum, Vulg. Job, 5, 13; ib. 1 Cor. 3, 19; ib. Ephes. 4, 14.—Also plur.: in regionem astutiarum mearum te [[induco]], Plaut. Mil. 2, 2, 78; so id. Ep. 3, 2, 39: Hem astutias, Ter. And. 3, 4, 25 [[Don]].: [[aliter]] leges, [[aliter]] philosophi tollunt astutias, Cic. Off. 3, 17, 68; 3, 17, 61.
}}
}}
{{Gaffiot
{{Gaffiot
|gf=<b>astūtĭa</b>,¹² æ, f., ruse, machination astucieuse : Pl. Epid. 363 ; Capt. 530, etc. ; astutias tollere Cic. Off. 3, 68, supprimer les artifices (les pièges astucieux) || astuce, ruse : Ter. Haut. 710 ; Andr. 733 ; Cic. Clu. 183 ; Fam. 3, 10, 9 || adresse : Sall. C. 26, 2.
|gf=<b>astūtĭa</b>,¹² æ, f., ruse, machination astucieuse : Pl. Epid. 363 ; Capt. 530, etc. ; astutias tollere Cic. Off. 3, 68, supprimer les artifices (les pièges astucieux) &#124;&#124; astuce, ruse : Ter. Haut. 710 ; Andr. 733 ; Cic. Clu. 183 ; Fam. 3, 10, 9 &#124;&#124; adresse : Sall. C. 26, 2.||astuce, ruse : Ter. Haut. 710 ; Andr. 733 ; Cic. Clu. 183 ; Fam. 3, 10, 9||adresse : Sall. C. 26, 2.
}}
{{Georges
|georg=astūtia, ae, f. ([[astutus]]), die [[List]], [[Hinterlist]], [[Schlauheit]], [[Verschlagenheit]], [[als]] natürliche [[Geschicklichkeit]], intellegendi [[astutia]], Pacuv. fr.: [[ast]]. serpentis, Hier.: [[aut]] [[confidens]] [[astutia]] [[aut]] callida [[audacia]], Cic.: [[nunc]] meae malitiae, Astutia, te [[opus]] est, succenturiari, Caecil. com. fr. 229 R.: [[quae]] [[tamen]] [[ego]] [[omnia]] [[non]] astutiā quādam, [[sed]] aliquā [[potius]] sapientiā [[secutus]] [[sum]], Cic.: [[nunc]] [[opus]] est tuā [[mihi]] ad hanc rem expromptā memoriā [[atque]] astutiā, Ter.: Martem astutiā decipere, Hygin. – Plur. = hinterlistige Kunstgriffe, schlaue Anschläge, [[Ränke]], Kniffe u. Pfiffe, Plaut. Epid. 375; mil. 233. Ter. Andr. 604. Cic. de off. 3, 68 u. 71. Sall. Cat. 26, 2. Tac. ann. 13, 38. Vulg. Sirach 1, 6 (wo es = kluge Anschläge).
}}
}}

Latest revision as of 06:53, 15 October 2024

Latin > English

astutia astutiae N F :: cunning, cleverness, astuteness; cunning procedure/method, trick, stratagem

Latin > English (Lewis & Short)

astūtĭa: ae, f. astutus,
I the quality of being astutus, orig. (like acumen, dolus, etc.) dexterity, adroitness, and also (eccl. Lat.) understanding, wisdom: Quibus (feris) abest ad praecavendum intellegendi astutia, Pac. ap. Cic. Fin. 5, 11, 31 (Trag. Rel. p. 122 Rib.): ut detur parvulis astutia, Vulg. Prov. 1, 4: intellegite, parvuli, astutiam, ib. ib. 8, 5.—But very early used in a bad sense, cunning, slyness, subtlety, craft as a habit (most freq. in ante-class. and Ciceron. Lat.; afterwards supplanted by astus, q. v.): est nobis spes in hac astutiā, Plaut. Capt. 2, 1, 53: nec copiast [Me expediundi], nisi si astutiam aliquam corde machinor, id. ib. 3, 3, 15 Fleck.; 3, 4, 7; id. Ep. 3, 2, 27; id. Mil. 2, 2, 82: nunc opus est tuā Mihi ad hanc rem expromptā malitiā atque astutiā, Ter. And. 4, 3, 8; id. Heaut. 4, 3, 32: quod si aut confidens astutia aut callida esset audacia, vix ullo obsisti modo posset, Cic. Clu. 65, 183: quae tamen non astutiā quādam, sed aliquā potius sapientiā secutus sum, id. Fam. 3, 10, 9: qui (Deus) adprehendit sapientes in astutiā eorum, Vulg. Job, 5, 13; ib. 1 Cor. 3, 19; ib. Ephes. 4, 14.—Also plur.: in regionem astutiarum mearum te induco, Plaut. Mil. 2, 2, 78; so id. Ep. 3, 2, 39: Hem astutias, Ter. And. 3, 4, 25 Don.: aliter leges, aliter philosophi tollunt astutias, Cic. Off. 3, 17, 68; 3, 17, 61.

Latin > French (Gaffiot 2016)

astūtĭa,¹² æ, f., ruse, machination astucieuse : Pl. Epid. 363 ; Capt. 530, etc. ; astutias tollere Cic. Off. 3, 68, supprimer les artifices (les pièges astucieux) || astuce, ruse : Ter. Haut. 710 ; Andr. 733 ; Cic. Clu. 183 ; Fam. 3, 10, 9 || adresse : Sall. C. 26, 2.

Latin > German (Georges)

astūtia, ae, f. (astutus), die List, Hinterlist, Schlauheit, Verschlagenheit, als natürliche Geschicklichkeit, intellegendi astutia, Pacuv. fr.: ast. serpentis, Hier.: aut confidens astutia aut callida audacia, Cic.: nunc meae malitiae, Astutia, te opus est, succenturiari, Caecil. com. fr. 229 R.: quae tamen ego omnia non astutiā quādam, sed aliquā potius sapientiā secutus sum, Cic.: nunc opus est tuā mihi ad hanc rem expromptā memoriā atque astutiā, Ter.: Martem astutiā decipere, Hygin. – Plur. = hinterlistige Kunstgriffe, schlaue Anschläge, Ränke, Kniffe u. Pfiffe, Plaut. Epid. 375; mil. 233. Ter. Andr. 604. Cic. de off. 3, 68 u. 71. Sall. Cat. 26, 2. Tac. ann. 13, 38. Vulg. Sirach 1, 6 (wo es = kluge Anschläge).