Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

astutia

From LSJ

Λύπης ἰατρός ἐστιν ἀνθρώποις λόγος – For men reason is a healer of grief – Für Menschen ist der Trauer Arzt allein das WortMaeroris unica medicina oratio.

Menander, Sententiae, 452

Latin > English

astutia astutiae N F :: cunning, cleverness, astuteness; cunning procedure/method, trick, stratagem

Latin > English (Lewis & Short)

astūtĭa: ae, f. astutus,
I the quality of being astutus, orig. (like acumen, dolus, etc.) dexterity, adroitness, and also (eccl. Lat.) understanding, wisdom: Quibus (feris) abest ad praecavendum intellegendi astutia, Pac. ap. Cic. Fin. 5, 11, 31 (Trag. Rel. p. 122 Rib.): ut detur parvulis astutia, Vulg. Prov. 1, 4: intellegite, parvuli, astutiam, ib. ib. 8, 5.—But very early used in a bad sense, cunning, slyness, subtlety, craft as a habit (most freq. in ante-class. and Ciceron. Lat.; afterwards supplanted by astus, q. v.): est nobis spes in hac astutiā, Plaut. Capt. 2, 1, 53: nec copiast [Me expediundi], nisi si astutiam aliquam corde machinor, id. ib. 3, 3, 15 Fleck.; 3, 4, 7; id. Ep. 3, 2, 27; id. Mil. 2, 2, 82: nunc opus est tuā Mihi ad hanc rem expromptā malitiā atque astutiā, Ter. And. 4, 3, 8; id. Heaut. 4, 3, 32: quod si aut confidens astutia aut callida esset audacia, vix ullo obsisti modo posset, Cic. Clu. 65, 183: quae tamen non astutiā quādam, sed aliquā potius sapientiā secutus sum, id. Fam. 3, 10, 9: qui (Deus) adprehendit sapientes in astutiā eorum, Vulg. Job, 5, 13; ib. 1 Cor. 3, 19; ib. Ephes. 4, 14.—Also plur.: in regionem astutiarum mearum te induco, Plaut. Mil. 2, 2, 78; so id. Ep. 3, 2, 39: Hem astutias, Ter. And. 3, 4, 25 Don.: aliter leges, aliter philosophi tollunt astutias, Cic. Off. 3, 17, 68; 3, 17, 61.

Latin > French (Gaffiot 2016)

astūtĭa,¹² æ, f., ruse, machination astucieuse : Pl. Epid. 363 ; Capt. 530, etc. ; astutias tollere Cic. Off. 3, 68, supprimer les artifices (les pièges astucieux) || astuce, ruse : Ter. Haut. 710 ; Andr. 733 ; Cic. Clu. 183 ; Fam. 3, 10, 9 || adresse : Sall. C. 26, 2.

Latin > German (Georges)

astūtia, ae, f. (astutus), die List, Hinterlist, Schlauheit, Verschlagenheit, als natürliche Geschicklichkeit, intellegendi astutia, Pacuv. fr.: ast. serpentis, Hier.: aut confidens astutia aut callida audacia, Cic.: nunc meae malitiae, Astutia, te opus est, succenturiari, Caecil. com. fr. 229 R.: quae tamen ego omnia non astutiā quādam, sed aliquā potius sapientiā secutus sum, Cic.: nunc opus est tuā mihi ad hanc rem expromptā memoriā atque astutiā, Ter.: Martem astutiā decipere, Hygin. – Plur. = hinterlistige Kunstgriffe, schlaue Anschläge, Ränke, Kniffe u. Pfiffe, Plaut. Epid. 375; mil. 233. Ter. Andr. 604. Cic. de off. 3, 68 u. 71. Sall. Cat. 26, 2. Tac. ann. 13, 38. Vulg. Sirach 1, 6 (wo es = kluge Anschläge).