ἱερουργέω

English (LSJ)

   A perform sacred rites, IG12.4.4, 8, Ph.2.94, etc.    II c. acc., ἱ. τὴν κλίνην, Lat. lectisternium facere, CIG(add.)4528 (Lebanon); ἱ. ζῷα sacrifice them, gloss on σφάξαι, Ammon.Diff.p.127 V.; ἱ. τὸ εὐαγγέλιον minister the gospel, Ep.Rom.15.16; τὸν νόμον v.l. in LXX 4 Ma.7.8:—Med., ἱερουργίας ἱερουργεῖσθαι Plu.Alex.31:—Pass., τὰ ἱερουργηθέντα victims offered, Hdn.5.5.9, cf. Palaeph.51; -ούμεναι τελεταί celebrated, Iamb.VP3.14; ἱερουργούμενοι βωμοί consecrated, Porph.Marc.18.