κομπέω

English (LSJ)

(κόμπος)

   A ring, clash, κόμπει χαλκὸς ἐπὶ στήθεσσι φαεινός Il.12.151.    2 c. acc., κ. χύτραν ring a pot to see if it be sound, D.L.6.30 (restored from Eust.896.61 for σκοποῦμεν), cf. 2.78.    II metaph., boast, brag, τί κομπέω παρὰ καιρόν; Pi.P.10.4; κ. ἄλλως Hdt.5.41; ὡς σὺ κομπεῖς E.Or.571: c. acc. cogn., κ. μῦθον speak a boastful speech, S.Aj.770; ὑψήλ' ἐκόμπεις ib. 1230.    2 c. acc., boast of, κ. γάμους A.Pr.947:—Pass., ὁπλῖται, ὅσοιπερ κομποῦνται are boasted of, Th.6.17, cf. Phld.Rh.2.33 S.    3 c. acc. et inf., boast that... E.El.815; κ. ὅπως . . boast how... S.OC 1149.—Like κομπάζω, rare in Prose.