Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

coniugatio: Difference between revisions

From LSJ

Ἓν οἶδα, ὅτι οὐδὲν οἶδα → I know only one thing, that I know nothing | all I know is that I know nothing.

Diogenes Laertius, Lives of the Philosophers, Book 2 sec. 32.
(6_4)
 
m (Text replacement - "]]>" to "]]")
Line 1: Line 1:
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>conjŭgātĭo</b>: ōnis, f. [[coniugo]] ([[except]] [[twice]] in Cic. Top. [[only]] [[post]]-[[class]].),<br /><b>I</b> a combining, connecting; [[hence]], [[prop]]., a mingling, [[mixture]]: mellis et fellis, App. Flor. 4, n. 18, p. 359, 29: corporum, [[carnal]] [[intercourse]], coition, Arn. 2, 54: uxoria, id. 5, 171: ursi [[velut]] humanis conjugationibus copulantur, Sol. 26, 3.—<br /><b>II</b> Esp., t. t.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> In rhet., the etymological [[relationship]] of words, Gr. [[συζυγία]]>, Cic. Top. 3, 12; 9, 38.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> In [[later]] gram., conjugation; earlier called [[declinatio]], q. v.; Mart. Cap. 3, § 311; Commian. ap. [[Charis]]. p. 153 P.; Diom. p. 337 ib.; Prisc. p. 836 et saep.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>C</b> In [[logic]], a [[syllogism]]: propositionum, App. Dogm. Plat. p. 35.
|lshtext=<b>conjŭgātĭo</b>: ōnis, f. [[coniugo]] ([[except]] [[twice]] in Cic. Top. [[only]] [[post]]-[[class]].),<br /><b>I</b> a combining, connecting; [[hence]], [[prop]]., a mingling, [[mixture]]: mellis et fellis, App. Flor. 4, n. 18, p. 359, 29: corporum, [[carnal]] [[intercourse]], coition, Arn. 2, 54: uxoria, id. 5, 171: ursi [[velut]] humanis conjugationibus copulantur, Sol. 26, 3.—<br /><b>II</b> Esp., t. t.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> In rhet., the etymological [[relationship]] of words, Gr. [[συζυγία]], Cic. Top. 3, 12; 9, 38.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> In [[later]] gram., conjugation; earlier called [[declinatio]], q. v.; Mart. Cap. 3, § 311; Commian. ap. [[Charis]]. p. 153 P.; Diom. p. 337 ib.; Prisc. p. 836 et saep.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>C</b> In [[logic]], a [[syllogism]]: propositionum, App. Dogm. Plat. p. 35.
}}
}}

Revision as of 09:32, 13 August 2017

Latin > English (Lewis & Short)

conjŭgātĭo: ōnis, f. coniugo (except twice in Cic. Top. only post-class.),
I a combining, connecting; hence, prop., a mingling, mixture: mellis et fellis, App. Flor. 4, n. 18, p. 359, 29: corporum, carnal intercourse, coition, Arn. 2, 54: uxoria, id. 5, 171: ursi velut humanis conjugationibus copulantur, Sol. 26, 3.—
II Esp., t. t.
   A In rhet., the etymological relationship of words, Gr. συζυγία, Cic. Top. 3, 12; 9, 38.—
   B In later gram., conjugation; earlier called declinatio, q. v.; Mart. Cap. 3, § 311; Commian. ap. Charis. p. 153 P.; Diom. p. 337 ib.; Prisc. p. 836 et saep.—
   C In logic, a syllogism: propositionum, App. Dogm. Plat. p. 35.