malefacio: Difference between revisions
(D_5) |
(Gf-D_5) |
||
Line 3: | Line 3: | ||
}} | }} | ||
{{Gaffiot | {{Gaffiot | ||
|gf=<b>mălĕfăcĭō</b>,¹² plutôt <b>mălĕ făcĭō</b>, fēcī, [[factum]], ĕre, intr., faire du tort, nuire, alicui, à qqn : Pl. Mil. 166 || avec acc. adv. du pron. n. : Ter. Ad. 164. | |gf=<b>mălĕfăcĭō</b>,¹² plutôt <b>mălĕ făcĭō</b>, fēcī, [[factum]], ĕre, intr., faire du tort, nuire, alicui, à qqn : Pl. Mil. 166 || avec acc. adv. du pron. n. : Ter. Ad. 164.||avec acc. adv. du pron. n. : Ter. Ad. 164. | ||
}} | }} |
Revision as of 07:32, 14 August 2017
Latin > English (Lewis & Short)
mălĕfăcĭo: (or separately, mălĕ fă-cio), fēci, factum, 3, v. n. male-facio,
I to do evil, harm, mischief to any one, to injure: alicui, Plaut. Mil. 2, 2, 11: neque tu verbis solves umquam, quod mi re male feceris, Ter. Ad. 2, 1, 10: tibi, Vulg. 1 Reg. 26, 21.—With contra: malefacere omnia contra aliquem, Vulg. Jer. 38, 9.—Hence, mălĕfactum (or separately, mălĕ factum; sync., malfactum, Plaut. Trin. 1, 2, 185; v. Ritschl, Opusc. 2, p. 720 sq.), i, n., an evil deed, injury: benefacta male locata malefacta arbitror, Enn. ap. Cic. Off. 2, 18, 62 (Trag. v. 429 Vahl.): augere, Cic. Inv. 2, 36, 108.
Latin > French (Gaffiot 2016)
mălĕfăcĭō,¹² plutôt mălĕ făcĭō, fēcī, factum, ĕre, intr., faire du tort, nuire, alicui, à qqn : Pl. Mil. 166 || avec acc. adv. du pron. n. : Ter. Ad. 164.