Σειρήν

English (LSJ)

ῆνος, ἡ, Siren; in pl., Σειρῆνες, αἱ, Sirens, Od.12.39, al., cf. Sch.ad loc.; Ep. dual gen. Σειρήνοιιν ib.52, 167;

   A πτεροφόροι νεανίδες . . Σειρῆνες E.Hel.169 (lyr.), cf. Fr.911 (lyr.); Σειρὴν . . τὰ σκέλη δὲ κοψίχου Anaxil.22.20; cf. ἁρπυιόγουνος; σειρῆνα κόμπον . . ὃς Ζεφύρου σιγάζει πνοάς Pi.Parth.2.13, cf. Hes.Fr.69; ἐπὶ τῶν κύκλων [τοῦ ἀτράκτου] . . ἐφ' ἑκάστου βεβηκέναι Σειρῆνα . . φωνὴν μίαν ἱεῖσαν Pl.R.617b (hence σειρῆνες· τὰ ἄστρα, Lex.Rhet.ap.Eust.1709.54, cf. Theo Sm. p.146H.); as a grave-ornament, στᾶλαι καὶ Σειρῆνες ἐμαί AP7.710 (Erinna), cf. 491 (Mnasalc.).    II metaph., Siren, deceitful woman, E.Andr.936: also, the Siren charm of eloquence, persuasion, and the like, Alcm.7, Aeschin.3.228, Alex.Aet.7 (pl.); ποικίλη σ., of philosophy, Phld.Rh.2.145 S.; λόγων σ. καὶ χάρις Plu.Mar.44, cf. D.H. Comp.26, Jul.Or.2.52d; ὤλετο παρθενίη σ. ἐμή Supp.Epigr.1.567.7 (Fayum), cf. IG14.1942 (Rome); σειρῆνα θεάτρων, of Menander, ib.1183; ἔνθεον σειρῆνα χεύῃ ib.42(1).130.17 (Epid.).    III ὁ, a kind of solitary bee or wasp, Arist.HA623b11.    IV a small singingbird, Hsch.    2 prob. ostrich, LXX Is.13.21,al., 1Enoch 19.2.    V as name of Zeus, dub. in Antim.94 (σείρινα acc. sg., codd.EM).    VI a light garment, Harp. s.v. σείρινα, Phot. (Correctly written with -ει-, as name of a ship, IG22.1629.687.)