ἐπιστητός: Difference between revisions

(13)
mNo edit summary
 
(13 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=epistitos
|Transliteration C=epistitos
|Beta Code=e)pisthto/s
|Beta Code=e)pisthto/s
|Definition=ή, όν<b class="b3">, (ἐπίσταμαι)</b> <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">that can be scientifically known, matter of science</b>, <span class="bibl">Pl.<span class="title">Tht.</span>201d</span>, etc.; <b class="b3">τὸ </b>. <span class="bibl">Arist.<span class="title">EN</span>1139b23</span>, al.: Dor. <b class="b3">ἐπιστᾱτός</b> Ps.Archyt. ap.<span class="bibl">Iamb.<span class="title">Comm.Math.</span>8</span>.</span>
|Definition=ἐπιστητή, ἐπιστητόν, ([[ἐπίσταμαι]]) [[that can be scientifically known]], [[matter of science]], [[Plato|Pl.]]''[[Theaetetus|Tht.]]''201d, etc.; <b class="b3">τὸ ἐπιστητόν</b> [[Aristotle|Arist.]]''[[Nicomachean Ethics|EN]]''1139b23, al.: Dor. [[ἐπιστατός]] Ps.Archyt. ap.Iamb.''Comm.Math.''8.
}}
}}
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0984.png Seite 984]] ή, όν, adj. verb. zu [[ἐπίσταμαι]], was man wissen kann, Plat. Theaet 201 d, Arist. Eth. 6, 6 u. öfter, der τὸ ἐπιστητόν von τὸ δοξαστόν unterscheidet, Anal. post. 1, 33.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0984.png Seite 984]] ή, όν, adj. verb. zu [[ἐπίσταμαι]], was man wissen kann, Plat. Theaet 201 d, Arist. Eth. 6, 6 u. öfter, der τὸ ἐπιστητόν von τὸ δοξαστόν unterscheidet, Anal. post. 1, 33.
}}
{{bailly
|btext=ή, όν :<br />qu'on peut apprendre <i>ou</i> savoir.<br />'''Étymologie:''' adj. verb. de [[ἐπίσταμαι]].
}}
{{elru
|elrutext='''ἐπιστητός:''' [[познаваемый]], [[доступный познанию]] Plat., Arst.
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''ἐπιστητός''': -ή, -όν, ([[ἐπίσταμαι]]) ἐπιστητόν, ὃ δύναται νὰ μάθῃ τις [[μετὰ]] λόγου, καὶ ὧν μὲν μή ἐστι [[λόγος]], οὐκ ἐπιστητὰ [[εἶναι]]... ἃ δ’ ἔχει, ἐπιστητά, Πλάτ. Θεαίτ. 201D, Ἀριστ., κλ.· τὸ ἐπιστητὸν μαθητὸν ὁ αὐτ. ἐν Ἠθ. Ν. 6. 3, 3, κ. ἀλλ.
|lstext='''ἐπιστητός''': -ή, -όν, ([[ἐπίσταμαι]]) ἐπιστητόν, ὃ δύναται νὰ μάθῃ τις μετὰ λόγου, καὶ ὧν μὲν μή ἐστι [[λόγος]], οὐκ ἐπιστητὰ [[εἶναι]]... ἃ δ’ ἔχει, ἐπιστητά, Πλάτ. Θεαίτ. 201D, Ἀριστ., κλ.· τὸ ἐπιστητὸν μαθητὸν ὁ αὐτ. ἐν Ἠθ. Ν. 6. 3, 3, κ. ἀλλ.
}}
{{bailly
|btext=ή, όν :<br />qu’on peut apprendre <i>ou</i> savoir.<br />'''Étymologie:''' adj. verb. de [[ἐπίσταμαι]].
}}
}}
{{grml
{{grml
|mltxt=-ή, -ό (AM [[ἐπιστητός]], -ή, -όν) [[επίσταμαι]]<br /><b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>το επιστητό</i>(<i>ν</i>)<br />ό,τι μπορεί να μάθει καλά ο [[άνθρωπος]] και να το υποστηρίξει λογικά («το ἐπιστητὸν μαθητόν», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>φρ.</b> «επί παντός του επιστητού»<br /><b>ειρων.</b> για όποιον νομίζει ότι τά ξέρει όλα<br /><b>αρχ.-μσν.</b><br />αυτός που μπορεί να αποτελέσει [[αντικείμενο]] επιστήμης, που μπορεί να κατανοηθεί πλήρως.
|mltxt=-ή, -ό (AM [[ἐπιστητός]], -ή, -όν) [[επίσταμαι]]<br /><b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>το επιστητό</i>(<i>ν</i>)<br />ό,τι μπορεί να μάθει καλά ο [[άνθρωπος]] και να το υποστηρίξει λογικά («το ἐπιστητὸν μαθητόν», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>φρ.</b> «επί παντός του επιστητού»<br /><b>ειρων.</b> για όποιον νομίζει ότι τά ξέρει όλα<br /><b>αρχ.-μσν.</b><br />αυτός που μπορεί να αποτελέσει [[αντικείμενο]] επιστήμης, που μπορεί να κατανοηθεί πλήρως.
}}
}}

Latest revision as of 04:29, 28 September 2023

English (LSJ)

ἐπιστητή, ἐπιστητόν, (ἐπίσταμαι) that can be scientifically known, matter of science, Pl.Tht.201d, etc.; τὸ ἐπιστητόν Arist.EN1139b23, al.: Dor. ἐπιστατός Ps.Archyt. ap.Iamb.Comm.Math.8.

German (Pape)

[Seite 984] ή, όν, adj. verb. zu ἐπίσταμαι, was man wissen kann, Plat. Theaet 201 d, Arist. Eth. 6, 6 u. öfter, der τὸ ἐπιστητόν von τὸ δοξαστόν unterscheidet, Anal. post. 1, 33.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
qu'on peut apprendre ou savoir.
Étymologie: adj. verb. de ἐπίσταμαι.

Russian (Dvoretsky)

ἐπιστητός: познаваемый, доступный познанию Plat., Arst.

Greek (Liddell-Scott)

ἐπιστητός: -ή, -όν, (ἐπίσταμαι) ἐπιστητόν, ὃ δύναται νὰ μάθῃ τις μετὰ λόγου, καὶ ὧν μὲν μή ἐστι λόγος, οὐκ ἐπιστητὰ εἶναι... ἃ δ’ ἔχει, ἐπιστητά, Πλάτ. Θεαίτ. 201D, Ἀριστ., κλ.· τὸ ἐπιστητὸν μαθητὸν ὁ αὐτ. ἐν Ἠθ. Ν. 6. 3, 3, κ. ἀλλ.

Greek Monolingual

-ή, -ό (AM ἐπιστητός, -ή, -όν) επίσταμαι
το ουδ. ως ουσ. το επιστητό(ν)
ό,τι μπορεί να μάθει καλά ο άνθρωπος και να το υποστηρίξει λογικά («το ἐπιστητὸν μαθητόν», Πλάτ.)
νεοελλ.
φρ. «επί παντός του επιστητού»
ειρων. για όποιον νομίζει ότι τά ξέρει όλα
αρχ.-μσν.
αυτός που μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο επιστήμης, που μπορεί να κατανοηθεί πλήρως.