κενοδοντίς: Difference between revisions
(20) |
m (Text replacement - "-ίδος" to "-ίδος") |
||
(15 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=kenodontis | |Transliteration C=kenodontis | ||
|Beta Code=kenodonti/s | |Beta Code=kenodonti/s | ||
|Definition=ίδος, ἡ, <span | |Definition=-ίδος, ἡ, [[toothless]], AP6.297 (Phan.). | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ίδος<br /><i>adj. f.</i><br />[[édenté]], [[sans dents]].<br />'''Étymologie:''' [[κενός]], [[ὀδούς]]. | |||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=κενοδοντίς, gen. -ίδος [[[κενός]], [[ὀδούς]]] [[tandeloos]]. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[κενοδοντίς]], -ίδος, ἡ (Α)<br />αυτή που δεν έχει δόντια, ξεδοντιασμένη.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>κεν</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> [[ὀδούς]], <i>ὀδόντος</i>, <i>ὁ</i>]. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''κενοδοντίς:''' -ίδος, ἡ ([[ὀδούς]]), [[ανυπαρξία]] δοντιών, σε Ανθ. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''κενοδοντίς''': -ίδος, ἡ, [[ἄνευ]] ὀδόντων, [[ἀγρεῖφναν]] κενοδοντίδα (τὸ θηλυκ. ἐσχηματίσθη ἐκ τοῦ ἀρσεν. κενόδους κατὰ τὸ [[κυνόδους]]) Ἀνθ. ΙΙ. 6. 297, | |lstext='''κενοδοντίς''': -ίδος, ἡ, [[ἄνευ]] ὀδόντων, [[ἀγρεῖφναν]] κενοδοντίδα (τὸ θηλυκ. ἐσχηματίσθη ἐκ τοῦ ἀρσεν. κενόδους κατὰ τὸ [[κυνόδους]]) Ἀνθ. ΙΙ. 6. 297, μετὰ διαφ. γραφ. κενοδόντιδα. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{mdlsj | ||
| | |mdlsjtxt=κεν-οδοντίς, ίδος [[ὀδούς]]<br />[[toothless]], Anth. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{pape | ||
| | |ptext=(fem. von einem nicht vorkommenden κενόδους), [[ἀγρεῖφνα]], <i>[[zahnlos]]</i>, Phani. 4 (VI.297). | ||
}} | }} |
Latest revision as of 14:10, 1 March 2024
English (LSJ)
-ίδος, ἡ, toothless, AP6.297 (Phan.).
French (Bailly abrégé)
ίδος
adj. f.
édenté, sans dents.
Étymologie: κενός, ὀδούς.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
Greek Monolingual
κενοδοντίς, -ίδος, ἡ (Α)
αυτή που δεν έχει δόντια, ξεδοντιασμένη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κεν(ο)- + ὀδούς, ὀδόντος, ὁ].
Greek Monotonic
Greek (Liddell-Scott)
κενοδοντίς: -ίδος, ἡ, ἄνευ ὀδόντων, ἀγρεῖφναν κενοδοντίδα (τὸ θηλυκ. ἐσχηματίσθη ἐκ τοῦ ἀρσεν. κενόδους κατὰ τὸ κυνόδους) Ἀνθ. ΙΙ. 6. 297, μετὰ διαφ. γραφ. κενοδόντιδα.
Middle Liddell
German (Pape)
(fem. von einem nicht vorkommenden κενόδους), ἀγρεῖφνα, zahnlos, Phani. 4 (VI.297).