φιλόδουπος: Difference between revisions
m (LSJ1 replacement) |
|||
| (6 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=filodoupos | |Transliteration C=filodoupos | ||
|Beta Code=filo/doupos | |Beta Code=filo/doupos | ||
|Definition= | |Definition=φιλόδουπον, [[loving noise]], [[noisy]], AP6.297 (Phan.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1279.png Seite 1279]] Getöse liebend, tosend, ἄμη Phani. 4 (VI, 297). | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1279.png Seite 1279]] Getöse liebend, tosend, ἄμη Phani. 4 (VI, 297). | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />[[qui aime le bruit]].<br />'''Étymologie:''' [[φίλος]], [[δοῦπος]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''φιλόδουπος:''' любящий шум, т. е. гремящий ([[ἄμη]] Anth.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''φῐλόδουπος''': -ον, ὁ ἀγαπῶν τὸν δοῦπον, τὸν θόρυβον, Ἀνθ. Παλατ. 6. 297. | |lstext='''φῐλόδουπος''': -ον, ὁ ἀγαπῶν τὸν δοῦπον, τὸν θόρυβον, Ἀνθ. Παλατ. 6. 297. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 24: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''φῐλόδουπος:''' -ον, αυτός που αγαπά το θόρυβο, σε Ανθ. | |lsmtext='''φῐλόδουπος:''' -ον, αυτός που αγαπά το θόρυβο, σε Ανθ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=φῐλό-δουπος, ον,<br />[[loving]] [[noise]], Anth. | |mdlsjtxt=φῐλό-δουπος, ον,<br />[[loving]] [[noise]], Anth. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 09:35, 25 August 2023
English (LSJ)
φιλόδουπον, loving noise, noisy, AP6.297 (Phan.).
German (Pape)
[Seite 1279] Getöse liebend, tosend, ἄμη Phani. 4 (VI, 297).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui aime le bruit.
Étymologie: φίλος, δοῦπος.
Russian (Dvoretsky)
φιλόδουπος: любящий шум, т. е. гремящий (ἄμη Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
φῐλόδουπος: -ον, ὁ ἀγαπῶν τὸν δοῦπον, τὸν θόρυβον, Ἀνθ. Παλατ. 6. 297.
Greek Monolingual
-ον, Α
αυτός που ευχαριστείται με τους θορύβους.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + δοῦπος «χτύπος, γδούπος»].
Greek Monotonic
φῐλόδουπος: -ον, αυτός που αγαπά το θόρυβο, σε Ανθ.