θυΐω: Difference between revisions
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
m (Text replacement - "d’" to "d'") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| (One intermediate revision by the same user not shown) | |||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{bailly | |||
|btext=s'élancer impétueusement ; être saisi d'un transport prophétique.<br />'''Étymologie:''' [[θύω]]². | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''θυΐω:''' (только 3 л. pl. praes. conjct. θυΐωσιν) приходить в исступление: αἱ (sc. Θριαὶ) δ᾽ [[ὅτε]] θυΐωσιν, ἐθέλουσιν ἀληθείην ἀγορεύειν HH когда Трии, придя в исступление, захотят вещать истину, т. е. прорицать. | |||
}} | |||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''θυΐω''': ἢ θυίω, = θύω, διατελῶ ὑπὸ ἔμπνευσιν, ὑποτακτ. θυΐωσι Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἑρμ. 560· παρατ. ἔθυιεν Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 755. | |lstext='''θυΐω''': ἢ θυίω, = θύω, διατελῶ ὑπὸ ἔμπνευσιν, ὑποτακτ. θυΐωσι Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἑρμ. 560· παρατ. ἔθυιεν Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 755. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''θυΐω:''' ή [[θυίω]], = [[θύω]], εμπνέομαι, σε Ομηρ. Ύμν. | |lsmtext='''θυΐω:''' ή [[θυίω]], = [[θύω]], εμπνέομαι, σε Ομηρ. Ύμν. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 13:35, 3 October 2022
French (Bailly abrégé)
s'élancer impétueusement ; être saisi d'un transport prophétique.
Étymologie: θύω².
Russian (Dvoretsky)
θυΐω: (только 3 л. pl. praes. conjct. θυΐωσιν) приходить в исступление: αἱ (sc. Θριαὶ) δ᾽ ὅτε θυΐωσιν, ἐθέλουσιν ἀληθείην ἀγορεύειν HH когда Трии, придя в исступление, захотят вещать истину, т. е. прорицать.
Greek (Liddell-Scott)
θυΐω: ἢ θυίω, = θύω, διατελῶ ὑπὸ ἔμπνευσιν, ὑποτακτ. θυΐωσι Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἑρμ. 560· παρατ. ἔθυιεν Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 755.
