ἀτιμαστήρ: Difference between revisions
(b) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (16 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=atimastir | |Transliteration C=atimastir | ||
|Beta Code=a)timasth/r | |Beta Code=a)timasth/r | ||
|Definition= | |Definition=ἀτιμαστῆρος, ὁ, [[dishonourer]], A.''Th.''637. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=(ἀτῑμαστήρ) -ῆρος<br />[[desposeedor de derechos]] al trono, dicho de Eteocles, A.<i>Th</i>.637. | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0386.png Seite 386]] ῆρος, der Entehrer, Aesch. Spt. 619. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0386.png Seite 386]] ῆρος, der Entehrer, Aesch. Spt. 619. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ῆρος (ὁ) :<br />[[qui déshonore]], [[qui outrage]].<br />'''Étymologie:''' [[ἀτιμάζω]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀτῑμαστήρ:''' ῆρος ὁ [[оскорбитель]], [[осквернитель]] Aesch. | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἀτῑμαστήρ''': ῆρος, ὁ, ὁ ἀτιμάζων, Αἰσχύλ. Θήβ. 637: ἀτιμαστήριος, ον, μεταγ. Ἐκκλ.: -αστής, οῦ, ὁ Γλωσσ. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἀτιμαστήρ]], ο (Α) [[ατιμάζω]]<br />αυτός που περιφρονεί ή προσβάλλει κάποιον. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἀτῑμαστήρ:''' -ῆρος, ὁ, [[ατιμαστής]], σε Αισχύλ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[From [[ἀτιμάζω]]<br />a [[dishonourer]], Aesch. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 12:25, 25 August 2023
English (LSJ)
ἀτιμαστῆρος, ὁ, dishonourer, A.Th.637.
Spanish (DGE)
(ἀτῑμαστήρ) -ῆρος
desposeedor de derechos al trono, dicho de Eteocles, A.Th.637.
German (Pape)
[Seite 386] ῆρος, der Entehrer, Aesch. Spt. 619.
French (Bailly abrégé)
ῆρος (ὁ) :
qui déshonore, qui outrage.
Étymologie: ἀτιμάζω.
Russian (Dvoretsky)
ἀτῑμαστήρ: ῆρος ὁ оскорбитель, осквернитель Aesch.
Greek (Liddell-Scott)
ἀτῑμαστήρ: ῆρος, ὁ, ὁ ἀτιμάζων, Αἰσχύλ. Θήβ. 637: ἀτιμαστήριος, ον, μεταγ. Ἐκκλ.: -αστής, οῦ, ὁ Γλωσσ.
Greek Monolingual
ἀτιμαστήρ, ο (Α) ατιμάζω
αυτός που περιφρονεί ή προσβάλλει κάποιον.
Greek Monotonic
ἀτῑμαστήρ: -ῆρος, ὁ, ατιμαστής, σε Αισχύλ.
Middle Liddell
[From ἀτιμάζω
a dishonourer, Aesch.