καταμωκάομαι: Difference between revisions

Latest revision as of 11:09, 25 August 2023

English (LSJ)

mock at, c. gen., Plu.Demetr.13, Epict.Ench.22: c. acc., Anon. ap. Suid.: abs., LXX 2 Ch.30.10, Hld.7.25, Sch.A.R.3.791.

German (Pape)

[Seite 1364] verspotten, verlachen, τινός, Plut. Demetr. 13; Epict. enchir. 22 u. a. Sp.

French (Bailly abrégé)

-ῶμαι;
se moquer de, gén. .
Étymologie: κατά, μωκάω.

Russian (Dvoretsky)

καταμωκάομαι: смеяться, насмехаться (τινος Plut.).

Greek (Liddell-Scott)

καταμωκάομαι: ἀποθ., ἐμπαίζω, καταγελῶ, ἄνευ πτώσεως, κλωγμὸς συριττόντων, καταμωκωμένων· μετὰ γεν., Πλουτ. Δημήτρ. 13, Ἐπικτ. Ἐγχειριδ. 22· μετ’αἰτ., Κλήμ. Ἀλ. 106, Ἀνών. παρὰ Σουΐδ.· «καταμωκᾶσθαι, κατειρωνεύεσθαι, διασύρειν, κωμῳδεῖν, διακωμῳδεῖν, τωθάζειν», ὡς συνώνυμα μνημονεύει ὁ Πολυδ. Ϛ΄, 200, (πρβλ. τὸ Γαλλ. (se) moquer de).

Greek Monotonic

καταμωκάομαι: αποθ., εμπαίζω, κοροϊδεύω, τινος, σε Πλούτ.

Middle Liddell

Dep. to mock at, τινος Plut.

@@ Line 8: / Line 8: @@
 |Transliteration C=katamokaomai
 |Beta Code=katamwka/omai
-|Definition=<span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">mock at</b>, c. gen., <span class="bibl">Plu.<span class="title">Demetr.</span>13</span>, <span class="bibl">Epict.<span class="title">Ench.</span>22</span>: c. acc., Anon. ap. Suid.: abs., <span class="bibl">LXX <span class="title">2 Ch.</span>30.10</span>, <span class="bibl">Hld.7.25</span>, Sch.<span class="bibl">A.R.3.791</span>.</span>
+|Definition=[[mock at]], c. gen., Plu.''Demetr.''13, Epict.''Ench.''22: c. acc., Anon. ap. Suid.: abs., [[LXX]] ''2 Ch.''30.10, Hld.7.25, Sch.A.R.3.791.
 }}
 {{pape
 |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1364.png Seite 1364]] verspotten, verlachen, τινός, Plut. Demetr. 13; Epict. enchir. 22 u. a. Sp.
+}}
+{{bailly
+|btext=-ῶμαι;<br />se moquer de, gén. .<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[μωκάω]].
+}}
+{{elru
+|elrutext='''καταμωκάομαι:''' [[смеяться]], [[насмехаться]] (τινος Plut.).
+}}
+{{ls
+|lstext='''καταμωκάομαι''': ἀποθ., [[ἐμπαίζω]], καταγελῶ, [[ἄνευ]] πτώσεως, κλωγμὸς συριττόντων, καταμωκωμένων· μετὰ γεν., Πλουτ. Δημήτρ. 13, Ἐπικτ. Ἐγχειριδ. 22· μετ’αἰτ., Κλήμ. Ἀλ. 106, Ἀνών. παρὰ Σουΐδ.· «καταμωκᾶσθαι, κατειρωνεύεσθαι, διασύρειν, κωμῳδεῖν, διακωμῳδεῖν, τωθάζειν», ὡς συνώνυμα μνημονεύει ὁ Πολυδ. Ϛ΄, 200, (πρβλ. τὸ Γαλλ. (se) moquer de).
+}}
+{{lsm
+|lsmtext='''καταμωκάομαι:''' αποθ., [[εμπαίζω]], [[κοροϊδεύω]], <i>τινος</i>, σε Πλούτ.
+}}
+{{mdlsj
+|mdlsjtxt=Dep. to [[mock]] at, τινος Plut.
 }}