θαυμάζω: Difference between revisions

|btext=<i>f.</i> θαυμάσομαι, <i>rar.</i> θαυμάσω, <i>ao.</i> ἐθαύμασα, <i>pf.</i> τεθαύμακα;<br /><i>Pass. ao.</i> ἐθαυμάσθην, <i>pf.</i> τεθαύμασμαι;<br /><b>I.</b> [[s'étonner]], [[voir avec étonnement]] <i>ou</i> admiration, admirer, acc. : μηδὲν θαυμάζειν PLUT ne s'étonner de rien (<i>cf. lat.</i> nil admirari) ; [[σοῦ]] θαυμάσας [[ἔχω]] SOPH j'ai admiré en toi <i>ou</i> chez toi ; θαυμ. τινός ISOCR <i>ou</i> τινί THC s'étonner de qch, admirer qch ; τινα ἐπί τινι, τινα [[διά]] τι, τινα [[ἀπό]] τινος qqn au sujet de qch, par suite de qch ; τί τινος, τινά τινος admirer qqn pour qch ; [[θαυμάζω]] τῶν ταύτην τὴν γνώμην [[ἐχόντων]] ISOCR j'admire ceux qui ont une pareille opininon ; τινος [[ὅτι]], τινος [[εἰ]] s'étonner que qqn ; [[εἰ]], [[ὅτι]], [[ὡς]] s'étonner que ; θαύμαζ' Ἀχιλῆα, [[ὅσσος]] [[ἔην]] οἷός [[τε]] IL il admirait combien Achille était grand et quel il était ; Τηλέμαχον θαύμαζον, ὃ [[θαρσαλέως]] ἀγόρευεν OD ils admiraient que Télémaque parlât si hardiment ; θαυμάζειν [[ὅστις]], τί, <i>etc</i>. se demander <i>ou</i> voir avec étonnement qui, ce que, <i>etc.</i><br /><b>II.</b> <i>Pass.</i><br /><b>1</b> [[être un objet d'étonnement]] : θαυμάζεται μὴ [[παρών]] SOPH je m'étonne qu'il ne soit pas présent;<br /><b>2</b> [[être un objet d'admiration]].<br />'''Étymologie:''' [[θαῦμα]].

|lsmtext='''θαυμάζω:''' Ιων. θωϋμ- ή θωμ-, Αττ. μέλ. <i>θαυμάσομαι</i>, Επικ. [[θαυμάσσομαι]], αόρ. αʹ <i>ἐθαύμᾰσα</i>, παρακ. <i>τεθαύμᾰκα</i>· — Παθ., μέλλ. <i>-ασθήσομαι</i>, αόρ. αʹ <i>ἐθαυμάσθην</i>·<br /><b class="num">I. 1.</b> απόλ., [[θαυμάζω]], [[μένω]] [[έκθαμβος]], είμαι [[έκπληκτος]], σε Ομήρ. Ιλ., κ.λπ. <b>2. α)</b> με αιτ., [[βλέπω]] [[κάτι]] με θαυμασμό και [[έκπληξη]], καταπλήσσομαι, σε Όμηρ., Ηρόδ., Αττ. <b>β)</b> [[κοιτάζω]] [[κάτι]] με θαυμασμό και σεβασμό, [[τιμώ]], [[θαυμάζω]], [[λατρεύω]], Λατ. admirari, abservare, σε Ομήρ. Οδ., Ηρόδ., Αττ.· [[θαυμάζω]] τινά τινος, για ένα [[πράγμα]], σε Θουκ.· ἐπί τινι, σε Ξεν.<br /><b class="num">3.</b> με γεν., θαυμάζομαι, εκπλήσσομαι με, σε Θουκ., κ.λπ.· ἐθαύμασά [[σου]] λέγοντος, σε Πλάτ.<br /><b class="num">4.</b> με δοτ. πράγμ., [[θαυμάζω]] για [[κάτι]], σε Θουκ.<br /><b class="num">5.</b> με αιτ. και απαρ., [[θαυμάζω]] σε πενθεῖν, σε Ευρ.<br /><b class="num">II. 1.</b> Παθ., ατενίζομαι με θαυμασμό, σε Ηρόδ.· θαυμάζεται μὴ [[παρών]], δηλ. συνεχίζει να μου προκαλεί [[έκπληξη]] που δεν παρίσταται, σε Σοφ.·<br /><b class="num">2.</b> θαυμάζομαι, σε Ηρόδ.· <i>τὰ εἰκότα θαυμάζομαι</i>, [[λαμβάνω]] τις προσήκουσες τιμές, σε Θουκ.