Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

confidens: Difference between revisions

From LSJ

Ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι → I seem, then, in just this little thing to be wiser than this man at any rate, that what I do not know I do not think I know either

Plato, Apology 21d
(3_3)
(1)
Line 7: Line 7:
{{Georges
{{Georges
|georg=cōnfīdēns, dentis, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. [[confido]]), selbstvertrauend, [[zuversichtlich]], [[dreist]], gew. (vgl. Cic. Tusc. 3, 14 u. Spengel Ter. Andr. 855) im üblen Sinne = [[dreist]], [[keck]], [[verwegen]], [[frech]], [[unverschämt]], v. Pers., [[Komik]]., Cic. u.a.: [[qui]] me [[alter]] est audacior [[aut]] confidentior, Plaut.: [[quod]] est [[nimio]] confidentius, [[quam]] [[illud]] etc., Gell.: iuvenum confidentissime, Verg.: confidentissimum [[mendacium]], Apul.
|georg=cōnfīdēns, dentis, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. [[confido]]), selbstvertrauend, [[zuversichtlich]], [[dreist]], gew. (vgl. Cic. Tusc. 3, 14 u. Spengel Ter. Andr. 855) im üblen Sinne = [[dreist]], [[keck]], [[verwegen]], [[frech]], [[unverschämt]], v. Pers., [[Komik]]., Cic. u.a.: [[qui]] me [[alter]] est audacior [[aut]] confidentior, Plaut.: [[quod]] est [[nimio]] confidentius, [[quam]] [[illud]] etc., Gell.: iuvenum confidentissime, Verg.: confidentissimum [[mendacium]], Apul.
}}
{{LaEn
|lnetxt=confidens (gen.), confidentis ADJ :: assured/confident; bold/daring/undaunted; overconfident, presumptuous; trusting
}}
}}

Revision as of 01:21, 28 February 2019

Latin > English (Lewis & Short)

confīdens: entis, v. confido, P. a.

Latin > French (Gaffiot 2016)

cōnfīdēns,¹³ tis,
1 part. de confido
2 pris adjt a) hardi, résolu : decet innocentem servum confidentem esse Pl. Capt. 666, un esclave qui n’a rien à se reprocher doit avoir de l’assurance ; b) audacieux, insolent, outrecuidant : Ter. Phorm. 123, cf. Cic. Tusc. 3, 14 || -tior Pl. Amph. 153 ; -tissimus Virg. G. 4, 445.

Latin > German (Georges)

cōnfīdēns, dentis, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. confido), selbstvertrauend, zuversichtlich, dreist, gew. (vgl. Cic. Tusc. 3, 14 u. Spengel Ter. Andr. 855) im üblen Sinne = dreist, keck, verwegen, frech, unverschämt, v. Pers., Komik., Cic. u.a.: qui me alter est audacior aut confidentior, Plaut.: quod est nimio confidentius, quam illud etc., Gell.: iuvenum confidentissime, Verg.: confidentissimum mendacium, Apul.

Latin > English

confidens (gen.), confidentis ADJ :: assured/confident; bold/daring/undaunted; overconfident, presumptuous; trusting