3,276,318
edits
ἄχρηστος: Difference between revisions
6_16
(13_6b) |
(6_16) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0419.png Seite 419]] 1) unbrauchbar, unnütz, καἰ φοῦλος Plat. Lys. 204 b; [[πολίτης]] Is. 7, 37, der kei, te Liturgien übernehmen kann; ἀχρήστους ἐποίησε, er machte, daß sie nichts ausrichten konnten, Pol. 8, 7; ἄχρηστον πίπτει θέσφατον, d. i. der Orakelspruch geht nicht in Erfüllung, Eur. I. T. 121; – τινί, für Einen, Her. 1, 80; oft bei Plat. u. sonst; εἴς τι Her. 8, 142. der auch die θεοὶ ἄχρηστοι den χρηστοί entgegensetzt, nicht wo hlwollend, 8, 111; vgl. [[λόγος]] 9, 111; ἄχρηστον als adv., vergebens, Batrach. 70; sonst ἀχρήστως, Plut. Sol. 21; so ἀχρήστως ἔχειν πρὸς τὸν λοιπὸν βίον Dem. 61, 43; vgl. Isocr. 4, 41. – 2) nicht gebrauchend, συνέσει. unverständig, Eur. Troad. 667. – 3) ungebraucht, ἱμάτια Luc. Lexiph. 9; vgl. Ath. III, 97 e; ungebräuchlich, Gramm. – 4) bei Ath. 3, 98 b heißt Einer [[ἄχρηστος]]. der kein Orakel erhalten hat. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0419.png Seite 419]] 1) unbrauchbar, unnütz, καἰ φοῦλος Plat. Lys. 204 b; [[πολίτης]] Is. 7, 37, der kei, te Liturgien übernehmen kann; ἀχρήστους ἐποίησε, er machte, daß sie nichts ausrichten konnten, Pol. 8, 7; ἄχρηστον πίπτει θέσφατον, d. i. der Orakelspruch geht nicht in Erfüllung, Eur. I. T. 121; – τινί, für Einen, Her. 1, 80; oft bei Plat. u. sonst; εἴς τι Her. 8, 142. der auch die θεοὶ ἄχρηστοι den χρηστοί entgegensetzt, nicht wo hlwollend, 8, 111; vgl. [[λόγος]] 9, 111; ἄχρηστον als adv., vergebens, Batrach. 70; sonst ἀχρήστως, Plut. Sol. 21; so ἀχρήστως ἔχειν πρὸς τὸν λοιπὸν βίον Dem. 61, 43; vgl. Isocr. 4, 41. – 2) nicht gebrauchend, συνέσει. unverständig, Eur. Troad. 667. – 3) ungebraucht, ἱμάτια Luc. Lexiph. 9; vgl. Ath. III, 97 e; ungebräuchlich, Gramm. – 4) bei Ath. 3, 98 b heißt Einer [[ἄχρηστος]]. der kein Orakel erhalten hat. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἄχρηστος''': -ον, [[ἀνωφελής]], [[μετάνοια]] Βατραχομ. 70· [[νῆες]] Ἡρόδ. 1. 166· ἄχρ. ὁ [[ὀφθαλμός]] γίνεται Ἱππ. Προρρ. 102· οὐκ ἄχρ. ἥδ’ ἡ [[ἄνοια]] Θουκ. 6. 16· χρεομένῳ ἄχρηστα Ἱππ.π. Ἄρθρ. 791 ἄχρ. πίπτει θέσφατον, [[ἄνευ]] ἀποτελέσματος, Εὐρ. Ι. Τ. 121: - ἄχρ. ἔς τι ἤ [[πρός]] τι, [[κατάλληλος]] [[πρός]] τι, Ἡρόδ. 9. 142, Λυκοῦργος 154· 33· [[ὡσαύτως]] [[μετὰ]] γεν. πράγματος, ἄχρ. τῶν ἔργων Ἀριστ. Οἰκ. 1. 6, 9· ἄχρ. τινι, [[ἀνωφελής]] εἴς τινα, Ἡρόδ. 1. 80. Εὐρ. [[Ἡρακλ]]. 4· οὐκ ἄχρηστόν ἐστι, μετ’ ἀπαρεμ..., Ἀριστ. Κατηγ. 7, ἐν τέλ. 2) ἀκριβῶς ὅμοιον τῷ [[ἀχρεῖος]] ([[ὅπερ]] καὶ σχεδὸν ἀντικατέστησε παρὰ τοῖς ῥήτορσι καὶ τοῖς μεταγεν.), ἐπὶ ἀνθρώπων μηδὲν ποιούντων, ἄχρ. πολῖται Ἰσαῖος 67. 15 σοφισταί Λυσ. 212. 11, κτλ.· οὕτω ([[μετὰ]] λογοπαιγνίου,ὁ μὴ λαβὼν χρησμὸν) παρ’ Ἀθην. 98C: - Ἐπίρρ., ἀχρήστως ἔχειν [[πρός]] τι Δημ. 1414. 5. ΙΙ. [[οὐχί]] [[χρηστός]], [[δυσμενής]], [[χαλεπός]], θεοί Ἡρόδ. 8. 111· [[λόγος]] ὁ αὐτ. 9. 111. ΙΙΙ. ἐνεργ., ὁ μὴ ποιῶν χρῆσὶν τινος, [[μετὰ]] δοτ. (ὡς τὸ [[χράομαι]]), συνέσει τ’ ἄχρηστον τῇ φύσει τε λείπεται Εὐρ. Τρῳ. 667. IV. ὅν δὲν μετεχειρίσθη τις, [[ἀμεταχείριστος]], [[νέος]], ἱμάτια Λουκ. Λεξιφ. 9, Ἀθήν. 97Ε. 2) ἀπηρχαιωμένος, [[ἄχρηστος]], ἐπὶ λέξεων κ.τ.τ. Γραμμ. 3) ὅν δὲν πρέπει νὰ μεταχειρισθῇ τις, [[ἀπρεπής]], Ἐτυμ. Μ. 463. 23· πρβλ. [[ἀχρηστολογέω]]. | |||
}} | }} | ||