σφακώδης

Γελᾷ δ' ὁ μῶρος, κἄν τι μὴ γελοῖον ᾖ → Mens stulta ridet, quando ridendum est nihil → Es lacht der Tor, auch wenn es nichts zu lachen gibt

Menander, Monostichoi, 108

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: σφᾰκώδης	Medium diacritics: σφακώδης	Low diacritics: σφακώδης	Capitals: ΣΦΑΚΩΔΗΣ
Transliteration A: sphakṓdēs	Transliteration B: sphakōdēs	Transliteration C: sfakodis	Beta Code: sfakw/dhs

English (LSJ)

ες,

A abounding in sage, κλ<ε>ιτύς Hsch. σφάλαξ, v σπάλαξ. σφαλάσσειν· τέμνειν, κεντεῖν, Id.

σφᾰκώδης: -ες, (εἶδος) ἔχων ἄφθονον ἐλελίσφακον, «σφακώδη κλιτύν· καθ’ ἣν ὁ σφάκος ἐφύετο. ἔστι δὲ ἄγριον φυτὸν» Ἡσύχ.