αποναρκώνω

οὐ γὰρ πράξιν ἀγαθὴν, ἀλλὰ καὶ εὖ ποεῖν αὐτὴν → it does not suffice to do good–one must do it well

Greek Monolingual

(Μ ἀποναρκῶ, -όω, Α ἀποναρκοῦμαι, -όομαι)
νεοελλ.
ναρκώνω κάποιον
αρχ.-μσν.
είμαι εντελώς ναρκωμένος ή μουδιασμένος.