αποναρκώνω

τὸ δὲ ποιεῖν ἄνευ νοῦ ἃ δοκεῖ καὶ σὺ ὁμολογεῖς κακὸν εἶναι: ἢ οὔ → but doing what one thinks fit without intelligence is—as you yourself admit, do you not?—an evil

Greek Monolingual

(Μ ἀποναρκῶ, -όω, Α ἀποναρκοῦμαι, -όομαι)
νεοελλ.
ναρκώνω κάποιον
αρχ.-μσν.
είμαι εντελώς ναρκωμένος ή μουδιασμένος.