τὸ κακὸν δοκεῖν ποτ' ἐσθλὸν τῷδ' ἔμμεν' ὅτῳ φρένας θεὸς ἄγει πρὸς ἄταν → evil appears as good to him whose mind the god is leading to destruction (Sophocles, Antigone 622f.)
(I)
η βουτώ
1. κατάδυση με το κεφάλι, βουτιά
2. αποπληξία
3. λαθροχειρία, κλοπή.
(II)
η βλ. βούτη.