εισποιώ

From LSJ
Revision as of 18:15, 25 March 2021 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - " τοῑς " to " τοῖς ")

ἔργοισι χρηστός, οὐ λόγοις ἔφυν μόνον → a friend in deeds, and not in words alone

Source

Greek Monolingual

εἰσποιῶ (-έω) (Α)
1. (ενεργ. και μέσ.) υιοθετώ
2. εισάγω
3. αποδίδω σε κάποιον
4. (για πρόσ. με γεν.) παίρνω μαζί μου («τῶν πραττομένων εἰσεποίει κοινωνὸν αὐτόν»)
5. (με δοτ.) κατατάσσω σε τάξη, τον κάνω να καταλέγεται («τὸ τάχος (τὴν τίγριν) εἰσποιεῑ τοῖς ἀνέμοις»)
6. παρασύρω, τραβώ προς τη μεριά μου
7. συνενώνω
8. δέχομαι σπίτι μου.