ενειλώ

Εὐδαίμονες οἷσι κακῶν ἄγευστος αἰών → Blessed are those whose lives have no taste of suffering

Sophocles, Antigone, 583

Greek Monolingual

ἐνειλῶ, -έω (Α)
1. περιτυλίσσω
2. εμπλέκω κάποιον σε κάτι («Κῡρov δὲ τοῖς πολεμίοις ἐνειλούμενον», Πλούτ.).