παιδίος

Greek (Liddell-Scott)

παιδίος: βαρβαρισμὸς ἀντὶ παιδίον: περὶ τῆς προσφωνήσεως τοῦ προφήτου τοῦ θεοῦ Ἄμμωνος, «ἔνιοι δέ φασι, τὸν μὲν προφήτην Ἑλληνιστὶ μὲν βουλόμενον προσειπεῖν (τὸν Ἀλέξανδρον) μετά τινος φιλοφροσύνης, ὦ παιδίον, ἐν τῷ τελευταίῳ δὲ τῶν φθόγγων ὑπὸ βαρβαρισμοῦ πρὸς τὸ σῖγμα ἐξενεχθῆναι καὶ εἰπεῖν, ὦ παιδίος, ἀντὶ τοῦ ν τῷ σ χρησάμενον. Ἀσμένῳ δὲ τῷ Ἀλεξάνδρῳ τὸ σφάλμα τῆς φωνῆς γενέσθαι, καὶ διαδοθῆναι λόγον ὡς παῖδα Διὸς αὐτὸν τοῦ θεοῦ προσειπόντος» Πλούτ. ἐν βίῳ Ἀλεξ. 27.

Greek Monolingual

παιδίος, ὁ (Α)
βαρβαρισμός αντί παιδίον («ἔνιοι δὲ φασι, τὸν μὲν προφήτην ἑλληνιστὶ βουλόμενον προσειπεῑν [τὸν Ἀλέξανδρον] μετά τινος φιλοφροσύνης... είπεῑν, ὦ παιδίος, ἀντὶ τοῡ νῡ τῷ σῑγμα χρησάμενον», Πλούτ.).

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

παιδίος -ου, ὁ barb. Plut. Alex. 27.9 voor παιδίον.