χαριτόμορφος

English (LSJ)

   A endued with grace of form, epith. of Isis, POxy.1380.59 (ii A. D.).

Greek Monolingual

-η, -ο, Ν
αυτός που έχει χαριτωμένη μορφή, όμορφος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < χάρις, -ιτος + -μορφος (< μορφή), πρβλ. γυναικό-μορφος, ἱππό-μορφος).