σκορόδων δέσμη, ἀπὸ τοῦ πεπιλῆσθαι καὶ συνεστράφθαι, Hsch. (v. τρόπαλις).
Α(κατά τον Ησύχ.) «σκορόδων δέσμη...».[ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται για εσφ. τ. αντί του τρόπαλις (πρβλ. τροπαλλίς, αττ. τ. τρόπηλις), πιθ. κατ' επίδραση του τρίτος.