ψυχῆς πείρατα ἰὼν οὐκ ἂν ἐξεύροιο πᾶσαν ἐπιπορευόμενος ὁδόν· οὕτω βαθὺν λόγον ἔχει → one would never discover the limits of soul, should one traverse every road—so deep a measure does it possess
ᾀσεῦμαι: Δωρ. αντί ᾄσομαι, μέλ. του ᾄδω.
ᾀσεῦμαι: Theocr. fut. med. к ᾄδω.
