θαμειός

German (Pape)

[Seite 1185] (θαμά), häufig, nahe an einander, dicht gedrängt, bei Hom. nur im tem. plur. nom. u. accus., αἰεὶ δὲ πυραὶ νεκύων καίοντο θαμειαί Il. 1, 52, ἐθείρας ' αμειάς 9, 383; 22, 316; θαμειαὶ σφενδόναι Archil. 50; Nic. Al. 594 hat den compar. θαμειότερος. Bei Hesych. wird θαμύντεραι, πυκνότεραι erkl.

French (Bailly abrégé)

seul. fém. pl. nom. θαμειαί et acc. θαμειάς;
nombreux, fréquent, qui se succèdent continuellement.
Étymologie: θαμά.

Russian (Dvoretsky)

θᾰμειός: (только nom. pl. f θαμειαί и acc. θαμειάς), тж. pl. θᾰμέες (см.) частый, многочисленный: θαμέες ἄκοντες ἀΐσσουσι Hom. дротики летят непрерывно; ὀδόντες ὑὸς θαμέες ἔχον Hom. (шлем Мериона) был густо усажен кабаньими клыками; λίθοι πωτῶντο θαμειαί Hom. камни летели тучей; πυραὶ καίοντο θαμειαί Hom. пылало множество костров.