στρατιωτικῶς

From LSJ
Revision as of 11:00, 10 January 2019 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "''' <b class="num">1)" to "'''<br /><b class="num">1)")

Δίκαιος ἐὰν ᾖς, πανταχοῦ τῷ τρόπῳ χρήσῃ νόμῳ († λαληθήσῃ) → Si iustus es pro lege tibi mores erunt → Bist du gerecht, ist dein Charakter dir Gesetz (wirst du in aller Munde sein)

Menander, Monostichoi, 135

French (Bailly abrégé)

adv.
en soldat;
Cp. στρατιωτικώτερον.
Étymologie: στρατιωτικός.

Russian (Dvoretsky)

στρᾰτιωτικῶς:
1) по-солдатски (ζῆν Isocr.);
2) по-военному (χρῆσθαι τῇ τύχῃ Polyb.);
3) для сухопутного сражения (οὐχ ὡς ἐπὶ ναυμαχίαν, ἀλλὰ στρατιωτικώτερον παρεσκευασμένοι Thuc.).