ἐμπλήκτως

ὁ δὲ πείσεται εἰς ἀγαθόν περ → he will obey you to his profit, he will obey you for his own good end

French (Bailly abrégé)

adv.
1 avec véhémence;
2 follement, sans raison.
Étymologie: ἔμπληκτος.

ἐμπλήκτως:
1) необдуманно, порывисто: τὸ ἐ. ὀξύ Thuc. безрассудная поспешность;
2) легкомысленно (οὐκ ἐ., ἀλλ᾽ εὐκαίρως Isocr.).