Ἀδώνειος
From LSJ
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
English (LSJ)
α, ον, A of Adonis, κῆποι Suid.
Greek (Liddell-Scott)
Ἀδώνειος: -α, -ον, ἀνήκων εἰς τὸν Ἄδωνιν, Σουΐδ.
Spanish (DGE)
-α, -ον
• Grafía: graf. ἀδωνί- IK 132.6 (III d.C.)
1 que es Adonai, el señor, el dueño en maldiciones Εὐμάζων ἀδωναῒ ἀδωνία χθών IK 132.6, cf. 127.14, 131.10 (todas III d.C.).
2 de Adonis καρποί se dice de los tiestos de Adonis, Sud.α 514 (v. Ἄδωνις I 1).
