ἱματιοπλύτης

English (LSJ)

[ῠ], ου, ὁ, = κναφεύς, dub. in ib.118iii7 (ii A.D.).

Greek Monolingual

ἱματιοπλύτης, ὁ (Α)
πλύστης, καθαριστής ιματίων.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἱμάτιον + πλύτης (< πλύνω)].