γάκα
From LSJ
αὐτόχειρες οὔτε τῶν ἀγαθῶν οὔτε τῶν κακῶν γίγνονται τῶν συμβαινόντων αὐτοῖς → for not with their own hands do they deal out the blessings and curses that befall us
English (LSJ)
ἡδέως, γακεῖαι· γλυκεῖαι, γάκου· ἡδύ, γλυκύ, γακούδια· ἡδύσματα, and γακουπώνης· ἡδυπότης, Hsch. γᾱκίνας [ῑ], ὁ,
A earthquake, Id., Eust.890.38:—also γᾱκῑνίας, ὁ, Hsch., and γάκῑνος, ὁ, Att. acc. to EM219.41. γακτός· κλάσμα, Hsch. (ϝακ-, cf. ϝάγ-νυμι).