metuens
From LSJ
Μί' ἐστὶν ἀρετὴ τἄτοπον φεύγειν ἀεί → Numquam non fugere inepta , et hoc virtutis est → Die einzge Tugend: meiden, was abwegig ist
Latin > English
metuens metuentis (gen.), metuentior -or -us, - ADJ :: fearing; afraid
Latin > English (Lewis & Short)
mĕtŭens: Part. and P. a., v. metuo.
Latin > French (Gaffiot 2016)
mĕtŭēns,¹³ tis, part.-adj. de metuo, qui craint : Hor. S. 2, 2, 110 || -tior Tac. Ann. 13, 15.
Latin > German (Georges)
metuēns, entis, PAdi. (v. metuo), fürchtend, besorgt, bange, in Furcht, m. Genet., metuens legum, Cic.: Roma metuens domini, Lucan.: metuens virgae (Achilles), bange vor der R., Iuven.: captivitatis metuens, Apul.: irae superûm metuens (vor dem Z.), Apul.: metuentior undae, Ov.: metuentior deorum, gottesfürchtiger, Ov. – metuentior in posterum, Tac.
