veteratorius
Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these
Latin > English
veteratorius veteratoria, veteratorium ADJ :: adoit, wily, cunning, crafty; (acquired); bearing mark of practice/experience
Latin > English (Lewis & Short)
vĕtĕrātōrĭus: a, um, adj. veterator, II. A.,
I crafty. cunning, sly (Ciceronian): nihil ab isto tectum, nihil veteratorium exspectaveritis: omnia aperta, omnia perspicua reperientur, Cic. Verr. 2, 1, 54, § 141; so, ratio dicendi, id. Brut. 75, 261.—* Adv.: vĕtĕrātōrĭē, craftily, cunningly, slyly: dicere (with acute), Cic. Or. 28, 99.
Latin > French (Gaffiot 2016)
vĕtĕrātōrĭus,¹⁶ a, um (veterator), de vieux routier : Cic. Verr. 2, 1, 41 || qui sent le métier : Cic. Br. 261.
Latin > German (Georges)
veterātōrius, a, um (veterator), a) bewandert, routiniert, ratio dicendi, Cic. Brut. 261: sed eam (accurationem) ut citius veteratoriam quam oratoriam diceres, ibid. 238. – b) im üblen Sinne, durchtrieben, verschmitzt, nihil ab isto vafrum, nihil veteratorium exspectaveritis, Cic. II. Verr. 1, 141.