δυσαποσπάστως

λογισάμενος ὅτι καὶ ἐκ νεκρῶν ἐγεῖραι δυνατὸς ὁ Θεός → in the belief that God was able to raise him up from the dead

French (Bailly abrégé)

adv.
de façon à n'être pas facilement arraché.
Étymologie: δυσ-, ἀποσπάω.

δυσαποσπάστως: с трудом отрываясь: δ. ἔχειν Plat., Diod. цепко держаться, крепко цепляться.