φιλελεήμων

English (LSJ)

φιλελεήμον, gen. ονος, compassionate, LXX To.14.9; also contr. φιλελήμων IG22.4514.20.

Greek (Liddell-Scott)

φῐλελεήμων: -ον, γεν. ονος, = ὁ ἀγαπῶν νὰ ἐλεῇ, Ἑβδ. (Τωβ. ΙΔ΄, 9).

Greek Monolingual

-ον, ΝΜΑ, και συνηρ. τ. φιλελήμων Α
φιλεύσπλαγχνος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + ἐλεήμων.

German (Pape)

ονος, = φιλέλεος, Sp.