περικρατέω

English (LSJ)

A have full command of: hold fast, βέλος χειρί Hp.VC 11: c.gen., εὐγενείας Herm. ap. Stob.1.49.44.
2 lord it over, Ἑλλάδος Σφίγγα περικρατοῦσαν Carm.Pop.46.24, cf. Iamb. ap. Simp.in Cat. 375.17; prevail over, ἐχθρῶν Ph.2.383; control, π. τῶν παθῶν ὁ λογισμός LXX 4 Ma.1.9; ἄνθρωποι π. πάντων J.AJ11.3.4; προσώπου, of an actor, Simp.in Epict.p.125 D.; master with the mind, θεωρημάτων Ph.1.105, cf. PGnom.Praef. (ii A. D.), Theol.Ar.59: abs., v.l. in Plu.2.526f:—Pass., περικρατοῦμαι to be mastered, be cured, of a disease, Archig. ap. Aët.9.40.

German (Pape)

[Seite 581] obsiegen, besiegen, Plut. u. a. Sp.

French (Bailly abrégé)

περικρατῶ :
venir à bout de, finir par vaincre, gén..
Étymologie: περί, κρατέω.

Greek (Liddell-Scott)

περικρᾰτέω: κρατῶ τι ἰσχυρῶς, καὶ ἢν περικρατέῃ τῇ χειρὶ τὸ βέλος Ἱππ., ἐν Κεφ. Τρωμ. 902. 2) ἐπικρατῶ, ὑπερισχύω ὑπεράνω, τὴν δ’ οὐχὶ Θηβῶν, ἀλλ’ ὅλης τῆς Ἑλλάδος σφίγγα περικρατοῦσαν Δοῦρις ὁ Σάμιος παρ’ Ἀθην. 253Ε, κτλ.· ἀπολ., Πλούτ. 2. 526F.

Russian (Dvoretsky)

περικρᾰτέω: одолевать, побеждать Plut.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

περικρατέω, [περικρατής] heersen over, met gen.